PHYSICO [ completed ]

7.

අද ජිමිනුයි ටේහයුනුයි එයාගේ හුරතල් ජන්කුකීයි එකට ගෙදර ඉන්න දවසක් නිසා ජිමින් ගොඩා.........රියක් සතුටින්.

ඉතින් එයා උදේම නැගිටලා ටේහයුනුයි කුකියි කන්න ආස කෑම ගොඩාක් හැදුවා.

ටේහයුන් නම් කාමරේට වෙලා සැපට පස්සත් උඩ දාගෙන නිදාගෙන හිටියේ. කුකිත් ටේට දෙවෙනි නැතුව හොඳට නිදි. ජිමින් කාමර දෙකටම ඔළුව දාලා කුකීගේ කාමරේට ගිහින් එයා ගාවින් ඇල වෙලා කුකී දිහා බලාගෙන හිටියා.

"එයා කඩවසම් ඕනවටත් වඩා. ඇයි එයා මෙහෙම ලෙඩ උනේ." ජිමින්ට හිතුනා.

ජිමින් එයාගේ ඇඟිලි තුඩු ජන්කුක්ගේ කම්මුල් උඩ දිවෙව්වා. ඊට පස්සේ ආව ක්ෂණික සිතුවිල්ලත් එක්කම ජිමින් ජන්කුක්ගේ නිකටේ තිබ්බ උපන් ලපයට පහළින් පුංචි හාද්දක් තියලා මෑත් උනාම බොරුවට තද නින්දක වගේ හිටපු ජන්කුක්ගේ හදවත නතර උනා වගේ උනා...

ජිමින් ඕන තරම් ජන්කුක්ට හාදු තියලා තියනවා තමයි ඒත් ඒ හාදු හැම එකක්ම ලැබුනේ ජන්කුක්ගේ කම්මුල් වලට නළලට වගේ ඒත් මේ පළවෙනි පාර එයාගේ තොල් වල ගෑවි නොගෑවි නිකටේ කොණකට හාදුවක් ලැබුණු.

"මිනී...ඔයා කොහෙද?" ටේහයුන් ඇඟ මැලි කඩමින් අප් ස්ටෙයා එකේ ඉඳන් පහළට බහින ගමන් ජිමින්ට කතා කරනකොට ජිමින් කුකීව ඇහැරෙන්නෙ නැති වෙන්න හිමීට නැගිටලා කාමරෙන් පිටතට ආවා.

"ඔයා නැගිට්ටද.."

"හ්ම්ම්"

ටේහයුන් ඈනුමක් ඇරලා ඇඟ මැලි කඩමින් ගෙයින් එළියට ගියේ මී දුම මිශ්‍ර උදෑසන හිරු එළිය වැටිලා ලස්සනට දිලිසි දිලිසි තිබ්බ ගාර්ඩ්න් එක දිහාවට,ජීමිනුත් ඒ පස්සෙන්ම ගිහින් ගාර්ඩ්න් එකේ හදලා තිබුණු ලී බංකුවෙන් ඉඳගත්තේ ටේහයුන් එක්කමයි.

ජිමින්ට පහුගිය දවස් වල ටේහයුන් ගැන කලින් තිබුණු කුතුහලය නැති වෙලා ගිහින් තිබුණා. ඔහුට මොහොතකට හරි සතුටු වෙන්න කාරණයක් උනා එයා ආසම කරන දෙන්නම අද දවසේ තමන් එක්ක ඉන්න එක ගැන ඉතින් ජීමින්ට තව මුකුත්ම ඕනේ උනේ නෑ අද දවසම එයාලට විනෝදෙන් ඉන්න පුළුවන් වේවි.

ටේහයුන් කිව්ව විදියට එයා ඉදිරි සතිය පුරාවටම ගෙදර ඉන්නවා කියලයි කිව්වේ. ටේහයුන් කරන ජොබ් එකේ වැඩත් එයාට ගෙදර ඉඳන්ම ලේසියෙන් කරන්න පුළුවන් නිසා ඔහුට කොයිම වෙලාවකවත්  ජොබ් එක ගැටළුවක් උනේ නෑ

"ටේහයුන්.. අද ඔයා අපිත් එක්ක මූවි එකක් බලමු හරිද..? හුඟ දවසකින් නේ ඔයා ගෙදර ඉන්නේ. ආහ් ඊට කලින් බ්‍රෙක්ෆස්ට් එක ගන්න ඕනේ. මම අද ඔයාලා දෙන්නම ආස කෑම ගොඩාක් හැදුවා."

ජිමින් හුස්මක් කටක් ගන්නැතුව කියවන දිහා ටේහයුන් බලාගෙන හිටියේ හිනා වෙවී ආසාවේ...

"ඕකේ මිනී... අද මගේ මුළු දවසම ඔයාගේ නමට ලියලා දෙනවා"

ටේහයුන් එහෙම කිව්වාම ජීමින් හුරතල් හිනාවක් දැම්මා.

ඊට පස්සේ එයාලා ගාර්ඩ්න් එකේ ඉඳන් ගේ ඇතුළට ඇවිල්ලා නිදාගෙන හිටපු කුකීවත් අහැරවලා බ්‍රෙක්ෆස්ට් එක ගත්තේ වෙනදා වගේම කුකී ගෙයි ටේහයුන් ගෙයි විකාර ගොඩාක් මැද්දේ.

ජීමිනුත් ඒ දිහා හිනා වෙවී බලාගෙන හිටියේ හුඟ කාලෙකින් මේ පිස්සු ඩබලගේ වැඩ දකින්න ලැබුනු එක ගැන සතුටින්.

ඒත් ඒ සතුට වැඩි වෙලාවක් තිබුණෙ නැත්තේ ටේහයුන්ට ටිකක් දවල් වෙද්දි ආව ඇමතුමක් නිසා.

"මිනී..පොඩි හදිස්සියක් මට යන්න වෙනවා"

කට්ටියම රූපවාහිනිය බලන ගමන් ඉද්දි ටේහයුන් නිවසෙන් පිටත ඉඳන් ආයිමත් ඇතුළට ආවේ එහෙම කියන ගමන්. ඒ එක්කම වගේ ජිමින්ගේ තියුණු ඇස් තමන් දිහාට යොමු වෙලා තියෙන්නෙ කියලා තේරෙද්දි ටේහයුන් මොකුත් නොකර ජිමින්ගේ ඇස් දෙක මඟහරින්න උත්සහ කලා.

"මට තේරෙන්නෙ නෑ ටේහයුන් ඔයා මොනවා කරන්න යනවද කියලා. ඇයි ඔයාට මට කිසිම දෙයක් කියන්න බැරි, ඔයාට මාව විශ්වාස නැද්ද?"

"එහෙම දෙයක් නෑ මිනී මම මේ පොඩි වැඩකට නේ යන්නෙ"

"මම දන්නෑනේ පොඩි වැඩ වලට ගියාම තුවාල කරන් ගෙදර එන්න වෙනවා කියලා"

"ඒක එදා නිකන් වැටිලා වෙච්ච තුවාලයක් විතරයි මිනී.. ඔයා හිතනවා වැඩියි."

"ඔයා මට පොරොන්දු උනා අද දවසම ගෙදර අපි එක්ක ඉන්නවා කියලා. ඔයා පොරොන්දුව කඩ කලා ටේහයුන්"

"මට සමාවෙන්න..  මම ඔයාට ආදරෙයි" ටේහහුන් එහෙම කියලා ජිමින්ගේ නළලට හාද්දක් තියලා එයාගේ කාර් රථයේ යතුරත් අරන් ගෙදරින් එලියට ආවේ හිතේ කණස්සල්ලෙන්.

'මට සමාවෙන්න මිනී... මම මේ ප්‍රශ්ණ ඔක්කොම විසඳනකන් මට කාලය දෙන්න'

ටේහයුන් එයාගේ කාර් රථය පණ ගන්වලා නිවසින් පිටතට යන්න කලින් ආයිමත් ගෙදර දිහාවට බැල්මක් දැම්මා.

To be continued...