hermione x yn slytherin

bölüm 13

Hermione yn'i görmeyi beklemiyordu. Onu izleyen kızı görünce şaşırdı.

"Burda napıyorsun?"

Yn gryffindorluya belli değil mi der gibi baktığında sorduğuna pişman olmuştu.

"Bileğimle alakalı bir sorun."

Hermione saate baktığında akşam olduğunu gördü.

"Bu saatte burada kalman gerekecek kadar ne oldu?"

Yn onu merak etmesine mutlu olsada bunu kendisi bile kabul etmeyecek.

"Seni ne kadar ilgilendirir?"

Hermione kızın bu sert tavrına alışsada bazen canını sıkıyordu ondan ne bekliyorsa. Tam düşünürken yn onu böldü.

"İyi misin?"

Hermione onun bu sorusuna güldü.

"Senin nasıl olduğun beni ilgilendirmezken benim nasıl olduğum seni neden ilgilendirsin?"

Yn onun bu lafına kaşlarını kaldırdı. Onun herkesten farklı olduğunu her defasında unutuyordu. Hermione ondan korkmuyor aksine ona insan gibi davranıyor. Yn bu gerçeği kabul etmesede bu böyle.

"Bir kerede benimle inatlaşma iyi değilsen hemşireyi çağırıcam."

Yn Hermione'nin cevabını beklerken bir yandanda ona bakarak nasıl olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"İyiyim."

Yn bu cevabı duyduktan sonra rahatlamıştı. Ama bakışlarını ondan çekmemişti. Hermione de gözlerini biraz kızın yüzünde tutsada sonra etrafına bakındı. Taşlaşmış diğer insanlar hâla aynı.

"Diğerleri neden uyanık değil."

Yn elbette bunuda düşünmüştü. Tabikide diğerlerini uyandırmayacak o sadece tek bir kişiyi istiyor.

"Bilmiyorum ben uyuyordum senin hareket etmene uyandım."

Hermione yn'in bakışlarından birşeylerin doğru olmadığını anlamaya başladı. Yerinden kalkmaya çalışınca yn sözleriyle engel oldu.

"Saçmalama yeni uyandın. Bir yerini inciticeksin."

Hermione hareket etmeyi durdurup oturan kıza baktı. Anlamıyordu bir sıcak bir soğuk onu çözmek çok zor.

"Neden umrunda?"

Keşke bu sorunun cevabını slytherinde bilseydi.

"Değil, sadece söylüyorum benim gitmem lazım."

Bu sözlerden sonra yn hızlı adımlarla hastane kanadını terk etti ve arkasında şaşkın bir gryffindorlu bıraktı.

Hermione Granger

O gittikten sonra canavarın kimliğini Ron ve Harry'e söylemem gerektiği aklıma geldi. Yavaşça yataktan kalkıp üstümü düzelttim. Hastane kanadından çıktım ama onları nerde bulucaktım?

Şimdiye birçok şey olmuştur ve onların hiçbirşey yapmadan ortak salonda oturduklarını düşünmüyorum. Bahçeye gittiğimde büyük bir patırtı duydum bu Ron'un babasının arabası.

"Hey iyimisiniz?"

"Hermione uyanmışsın!"

Harry koşarak bana sarılınca karşılık verdim. Ron'a bakınca bana elini uzattığını gördüm. Elini tutup sıkınca gülümsedi. Ona gülümseyip Harry'e baktığımda kaşlarının çatık olduğunu gördüm.

"İyide Hagrid ilacın olması zaman alır demişti. Nasıl uyandın?"

"Bilmiyorum uyandığımda benim dışımda herkes uyuyordu ve yanımda yn vardı."

Ron gözleri açılmış bana bakıyordu.

"Yn seni uyandırmış ilacın onda olması şaşırtıcı değil daha bugün sordum ilaca daha 2 gün var."

Bende şaşırmıştım tabi ya ben bunu nasıl akıl edemem ama yn beni neden iyileştirmek istesinki belkide artık benden nefret etmiyor. Ama hâla mantıklı değil.

"Tamam şimdi bunu bırakalım canavar yılan hemen gidip Lockhart'a bunu söylemeliyiz."

"Evet bize bir tek o yardım edebilir."

Koşarak onun odasına gitmeye başladık odaya geldiğimizde onun toplandığını gördüm.

Harry hızlıca anlatmaya çalıştı.

"Profesör canavar bir yılan! Onu öldürebilecek tek kişi sizsiniz lütfen yardım edin."

Lockhart bavulları doldurmaya devam etti. Nereye gidiyor?

"Üzgünüm çocuklar ama gitmem lazım çok acil bir işim çıktı."

"Olmaz gidemezsiniz kız kardeşim nolucak!"

"Onun için çok üzgünüm ama kimse benim kadar üzülemezdi."

Bunu gülerek söylediğinde kaşlarımı çattım.

"Karanlık sanatlara savunma öğretmeni sizsiniz böyle gidemezsiniz."

Bunu söylediğimde bana baktı.

"Çocuklar bu işi kabul ettiğimde sözleşmede bu gibi durumlardan söz etmiyordu."

Gitmek için yanımızdan geçerken Ron önünü kesti.

"Yoksa kaçıyor musunuz?! Kitaplarınızda anlattığınız onca şeyden sonra mı?"

"Kitaplar yanıltıcı olabilir-"

"Onları siz yazdınız!"

"Evlat mantıklı düşünmeye çalış! İnsanlar tüm bunları yaptığıma inanmasaydı kitaplarım bu kadar satmazdı."

O bir yalancı Yn bunu bana söylemeye çalışmıştı ama bu adama olan hayranlığımdan ona inanmamıştım.

"Sız bir sahtekarsınız başkalarının başarılarından çıkar sağlıyorsunuz."

Lockhart'ın bu sözlerden sonra bakışları değişti.

"Evet ama hafıza büyüsü konusunda oldukça yetenekliyim... Aslında ben aynı şeyi size yapıcam."

Asasını bize doğrulttuğunda biz zaten bunu bekliyorduk anında asalarımızı ona doğrulttuk. Bize yardım etmekten başka bir şansı yok.

Hazır yazmışken devam ediyim bari bu kitap kısa olucak asıl 2. Kitapta olucak herşey birde burda küçükler diğer kitapta 3. filmde hem voldemortluk bi durum yok siriusu araştırırken bir yandanda onlar arasında birşeyler olur belki