hermione x yn slytherin

bölüm 15

Hermione Granger

Aniden beni tutup çeken bedeni ittirerek kim olduğuna baktım.

"Yn?"

"Ta kendisi."

Burda ne işi var? Tabi ya o hain.

"Beni kendi ellerinle mi voldemorta teslim ediceksin?"

Yüzünü incelediğimde gözlerinin en derinlerinde ufak bir korku parıltısı gördüm ama neden?

"Hayır Hermione. Yılana yem olmak istersen hâla vaktin var peşinden koşabilirsin"

Utanmadan birde benimle alay ediyor. Pislik.

"İstediğin bu değil mi beni buraya gelmem için uyandırdın Harry'nin yanında ölmemi sen istedin!"

Cümlemi bitirmemle elinin ağzımı bulması bir oldu.

"Sessiz ol."

Sertçe elini ittirdim ve sonra kendisini.

"Bana emir veremezsin."

"Bak kızgınsın anlıyorum..."

"Evet kızgınım! Ama bir slytherinden ne beklersin ki. Senin voldemorttan hiçbir farkın yok!"

Sözler ağzımdan çıktıktan sonra farkettiğim ilk şey bakışlarının değişmesi oldu.

"Geldiğin yönden başka çıkış yok."

Konuşurken aynı zamanda çantadan birşey çıkarıyordu. Sesi nötrdü ama kızgın ve kırgın olan ben olmalıyım.

"Bunu üstüne ört ve sessizce çık. Bu yaşaman için son şansın. Harry'nin birazcık aklı varsa napıcağını anlar."

Elime tutuşturduğu görünmezlik pelerinine baktım.

"Harry'e bakıcam merak etme "

Hızlıca arkasını döndüğünde anlık bir cesaretle elini tuttum.

"Herşey bitince konuşmalıyız."

Sadece gözlerime baktı birşey demeden aynı hızla uzaklaştı.

Yn Slytherin

Hızlı adımlarla boruların içinde ilerliyorum. Harry zehrin günlüğü yok edeceğini çoktan anlamış olmalı ama yinede bakmam lazım. Boruların sonuna geldiğimde yerde yatan Ginny'i ve onu tutan Harry'i gördüm.

"YN! Birşey yap!"

Daha iyi görebilmek için yanlarına gittim.

"O ölemez kurtar onu!"

Bana sinirli gözlerle bakıyor büyük ihtimalle o da beni suçluyor ama şuan çaresiz. Tam konuşucakken bir ses geldi.

"Fawkes!"

Kızın baş ucunda durup beklemeye başladı. İyleştirici göz yaşı...

"Harry."

"Ginny uyandın. İyisin merak etme."

Onların huzurunu bozmak adına konuştum.

"Gryffindor'un kılıcı. Sadece gerçek gryffindor olanlar için ortaya çıkar."

İkiside merakla bana bakıyor bilmedikleri çok belli.

"Sen. Sen ona yardım ettin değil mi hainsin sen!"

Bunu tabiki onlara asla itiraf etmiyeceğim belkide voldemorta yardım ettiğim gerçeği ölünceye dek benimle bir sır olarak kalacak.

"Hayır etmedim açık bir musluk ilgimi çekti sadece."

"Yalancı!"

Gülümsedim...

"İyi günler Potter."

Arkamı dönüp yavaşça sırlar odasını terk ettim...