-Jinko'dan-
B-bütün bunlar b-benim için mi?
O kadar şok olmuştum ki bir süre kımıldayamadım hatta çantam omzumdan kayıp yere düştü.
Herkes bana endişeyle bakıyordu. Beğenmediğimi düşünmüş olmalılar... Özgünlüğünün yer çekimi olduğunu hatırladığım kız bana yaklaşıp çekingen bir şekilde konuşmaya başladı.Uraraka: sürprizi beğenmedin mi Kasayami-kun?
Jinko: hayır beğendim. Sadece.. İlk kez böyle bir şeyle karşılaşıyorum.. Biraz şaşırdım..
Kirishima: ilklerin bizimle olsun bro! Ben Ejirou Kirishima.
Bana elini uzattı. Önce kirishima ya sonra eline bakıp elini sıktım.
Jinko: Jinko Kasayami.
Kirishima: şimdiii bana seslenirken San elini kullanma olur mu? Biz arkadaşız artık!
Jinko: evet sanırım öyleyiz kirishima..
Kirishima: bunu hallettiğimize göre. Sırada diğerleri var. *bir kaç kişiyi gösterir* bunlar Kaminari, Sero ve Bakugou.
Kaminari: selam dostum!
Jinko: selam.
Böyle böyle sınıftaki herkesin adını öğrenmiş oldum. Aslında hepsi iyiydi. Mineta'yı saymazsam... Her neyse. Herkesle tanışınca gruplaşma falan oldu. Bende Shoto ı bu parti fikrinin kimin bulduğunu sordum. Midoriya ismini dıyunca gözüm brokoli tipli çocuğa kaydı. Shoto-san ın yanından ayrılıp çocuğun yanına gittim.
Jinko: oi.
Deku: e-evet Kasayami-kun. B-bir s-sorun mu var?
Jinko: hayır hayır öyle değil. Bu parti fikrini sen bulmuşsun doğru mu?
Deku: e-evet. Neden ki?
Jinko: özgünlüğümü merak ediyordun değil mi? Öğle arasında bahçede detaylı olarak açıklayayım.
Deku: g-gerçekten mi!? Çok teşekkürler!
Jinko: asıl ben sana teşekkür ederim.. Öğle arası göletin orda buluşuruz.
Deku: tamam! Orda görüşürüz!
Onun yanından ayrılıp içecek aldım. Ondan sonra zaten etrafı toparlamamız gerekti. Herkes işin ucundan tutarken bende morfix den çöp torbaları yaptım. Atılacak çöpleri onlara doldururken iş yapmak yerine kızları dikizleyen Mineta ya bakıp elimde bir bilye oluşturdum. Arkamda İida yaydığım enerjiyi fark edince bana bakmaya geldi.
İida: bir sorun mu var Kasayami-kun?
Jinko: evet ve o sorunda şu sapık. *Mineta yı gösterir*
İida: gidip onu uyarayı-
Jinko: gerek yok. Ona unutamayacğı bir ders vermek üzereyim. İzle şimdi.
İida: eee pekii?
Elimdeki bilyeyi mineta nın oraya yuvarladım. Kızları dikizlemekten fark etmedi mal. Nasıl kahraman olacak acaba? Sonra morfix den yaptığım bilmeyen bir işaret yaptım ve bilye katlanır tuzak gibi açılıp Mineta yı morfix den oluşan bir çöp torbasının içine hapsetti. Olayı gören herkes ne olduğuna bakarken bende Mineta nın boyuna yetişmek için eğildim.
Jinko: bir daha seni kızları dikizlerken görürsem olanlardan ben sorumlu değilim.
Mineta az kalsın korkudan altına sıçacaktı. Bir de onun bokunu temizlemeyelim diye onu morfixden çıkarıp arkama dönüp etrafı toparlamaya devam ettim. 10 dakika sonra işimiz bitmişti. Sadece uçan balonlar kalmıştı. Onları da ben istemiştim. Hepsini bir buket haline getirip sınıfın en arka yerine koydum. Sonraki derslerde herkes gülüşüyordu. Bazen Kirishima ile falan sohbet ettim ama onun dışında katıldığım tüm sohbetlerde dinleyen taraf oldum. Ne diyebilirim ki anlatacak hiç bir şeyim yok.
Yanii Japonya nın bir kaç ünlü iş adamını nasıl soyduğumu mu anlatayım? Boş versenize.
.
.
.Okuldan sonra Shoto-san ile eve giderken bir yandan da elimde uçan balonları tutuyordum. Shoto-san bir bana bir de balonlara bakıp neden balonları istediğimi sorguluyordu. En sonunda dayanamayıp sordu.
Shoto: o balonlarla ne yapacaksın?
Jinko: görürsün. Beni takip et.
Shoto: peki.
Ben önde o arkada ilerlemeye başladık. Geldiğimiz yerse bir ara sokaktı... Burayı az da olsa özlemişim...
༶•┈┈⛧┈♛♛┈⛧┈┈•༶༶•┈┈⛧┈♛♛┈⛧┈┈•༶
Evet çok boş bir bölümle karşınızdayım... Bölüm hakkında söyleyebileceğim tek şey ilham perilerimin uçtuğu. Umarım sonraki bölüme düzelir... Pekiii sizce neden bir ara sokağa geldiler? Jinko o uçan balonlar ile ne yapacak? Tahminlerinizi bekliyorum.Sağlıcakla kalın hoşça kalın.
SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dorobō No Me / mha oc /
FanficBen... Yaşamak istiyorum.. Neye mal olduğu umrumda bile değil... Böyle diyen biri... Hayatı hep zorluklarla geçti. Hiç bir zaman yaşıtları gibi olamadı. Olamayacağına da inanıyordu. Ta ki kahramanlar ona "Sen de onlar gibi olabilirsin! " diyene kad...