"1,2,3,4,5,6,7 sakin olmalısın Nirvana sakin, sakin, lütfen nefes almalıyım, ölmek istemiyorum" hayatım bu sözlerle dolu değil miydi zaten? Alışıktım sonuçta, ama her zaman olduğu gibi yine ve yine öleceğimi düşünüyordum. " Bu sadece bir panik atak krizi ölmiyeceksin, sakin ol" kendime bunu hatırlatmama rağmen ya ölürsem diye düşünüyordum. O an kendimi girdiğim tuvaletten dışarı attım ve çantamı dibine kadar boşalttım hem panik atak, hem de sosyal anksiyete zordu bunu sadece benim gibiler anlardı. " sakin ol, şu an kimse sana bakmıyor" kendime yalan söylediğimin fazlaca farkındaydım çünkü bir kadın yanıma gelip " hanım efendi yardım edebilir miyim?" Diye sormuştu bu beni daha da strese sokmuştu, hemen oradan kaçıp uzaklaştım. Sonucunda hastanenin o uzun sırasında beklemeye koyuldum, kötü olan haplarımı almayı unutmamdı " Nirvana Sender doktor bey sizi çağırıyor." Bu beni kat kat strese sürüklerdi, hemen doktorun odasına girdim "Bayan Nirvana değil mi ?" Nefesimi tuttum " evet, ben Nirvana" ve bıraktım " Şikayetiniz neydi ?" "Kanlı öksürük, göğüs ağırısı " düşünceli bir hale bürünmüştü "bunun için test yapmayı öneririm" şaşkın bir şekilde adama bakıyordum " Ne testi?" Daha da stres olmuştum " Bakın hanım efendi sizin kanser olma ihtimaliniz var" fara bakan tavşana dönmüştüm, bu adam neler söylüyordu. Oradan çıkıp doktorumun bana verdiği kağıdı alıp yürümeye başladım, test yapılacak yere gittim testler yapıldı. Kağıdı doktora götürdüm " hmm~ üzügünüm Nirvana sen kansersin ve malesef sadece 4 ayın var. Üzgünüm" gözlerim dolmamıştı " bu benim için daha iyi" dedim. Artık bunlara katlanmak beni mutlu etmişti ailem yoktu 4 ayım kalması bir şeyi değiştirmezdi. Şimdi sadece karanlık yolda yürüyordum,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Taçların kavgası: Nirvana'nın laneti
FantasyAşk nedir diye sorsalar hayatımın tek doğru seçimi derdim. Herkes aşkı çocuk oyuncağı sanmıştı, belki öyleydi ama onsuz geçirdiğim yıllar......Hayatımın en zorlu bekleyişiydi. Hani bir söz varya "Yanlış zamanda doğru kişi diye " işte o benim bekleyi...
