ရှောင်းကျန့်တို့ မနက်စာကို အသားပေါက်စီနှင့် လက်ဖက်ရည်ကို စားသောက်ပြီးကြသည်နှင့် ခြံထဲသွားရန် ကားပေါ်တက်လိုက်ကြသည်။ ဝမ်းနင်က ကားနောက်ဘက်ထဲသို့ အထုပ်ကြီးအထုပ်ငယ်များထည့်ပြီးနောက် ရှောင်းကျန့်ဘေးခုံတွင် နေရာယူလိုက်သည်နှင့် စတင်ထွက်ခွာလာကြသည်။ တောင်များကို ကွေ့ဝိုက်ပြီး သစ်တောလမ်းအတိုင်း မောင်းနှင်လာကြသည်။
တောင်ပေါ်စပါးစိုက်ပျိုးသူများနှင့် လက်ဖက်စိုက်ခင်းများကို အဝေးမှ လှမ်းမြင်ရသည်။ ၁၅ မိနှစ်ခန့် ကြာပြီးနောက် တောင်တန်းများနောက်မှ လွင်ပြင်ကျယ်တွင်ရှိသော ပန်းသီးစိုက်ခင်းဆီသို့ရောက်ရှိလာကြသည်။ရှောင်းကျန့်က ကားကို ပန်းသီးခြံထဲရှိ နားနေရန်ဆောက်ထားသော အိမ်လေးရှေ့တွင် ရပ်လိုက်တာနဲ့ ယွင်လုံက တံခါးကိုဖွင့်၍ ခုန်ဆင်းရင်းရိပေါ်ကို အော်ပြောလိုက်သည်။
"ရိပေါ်ရေ ရောက်ပြီ ! ! ! ! !"
YOU ARE READING
Don't Cry.....
Fanfictionမငိုပါနဲ့တော့ ကလေးရယ်~~ ရှောင်းကျန့် ဦးသာအနားမှာ ရှိရင် မငိုပါဘူး~~ ရိပေါ်