Coraline - jeongcheol

midnight rain

Saat 01:30 civarı.
Dışarıda saatlerdir bana eşlik eden sağanak yağmur, sürekli kendini hatırlatarak karanlık odamı ara ara aydınlatan şimşek ve beraberinde gelerek hıçkırıklarımı örten fakat alt kattan gelen sesleri gizleyemeyen gök gürültüsü.

Annemin sesi yükseldiğinde, yine bir şeyin kırılacağını anlayarak acıyan gözlerimi sıkıca yumdum. Kırılma sesleri, annem ve babamın bağırışmaları arasında kaybolmuştu. Saatler önce başlayan kavgaları bitmek bilmiyordu her zamanki gibi. Sıkıca kendime çektiğim dizlerime sarıldım boğazımdan bir hıçkırığın daha çıkmasına engel olamadan.

Gözlerim acıyor, başım ağrıyordu. Göğsümde hissettiğim ağrı içinse henüz bir tanım bulamamıştım.
Ağlamaktan yorulmuştum adeta.

Dış kapının sert bir şekilde çarpmasıyla irkildim. Bu, babam veya annemin tıpkı abilerim gibi evden çıktığını gösteriyordu. Saatler ya da günler sonra eve gelecekler, biraz zaman geçince de tekrarlayacaktı kavgaları her zaman olduğu gibi.

Yanaklarımdan çeneme kadar akan göz yaşlarımı avuçlarımla sildim. Oturduğum yatağımdan güçlükle kalktım ve merdivenlerden aşağıya, kavganın gerçekleştiği yere ilerledim.

Merdivenlerde başlayan cam kırıkları, salonun ortasına kadar devam ediyordu.

Etrafıma bakındım. Evde benden başka kimse yoktu. Kavgayı dinlemek istemeyen abilerim henüz annem ve babam tartışmaya başladığı an evden çıkmışlardı. Şimdi ise ne abilerimin, ne de annem ve babamın nerede olduğunu biliyordum.

Gözlerimi ovuşturdum ve eğilerek olduğum yerdeki büyük cam parçalarını avucuma aldım.
Yerdeki küçük camlara basmamaya dikkat ederek çöpe attım elimdekileri.
Yerdeki geri kalan camları temizlediğimde, saat çoktan 02:30'u geçmişti.
Ellerimde bir sürü kesik vardı artık.

Odama geri döndüğümde yatağıma oturdum ve avuçlarımdaki kesiklerin her birine yara bandı yapıştırdım.