Met vallen en opstaan ~ Buurtpolitie

Hoofdstuk 15

KOEN:

Vandaag moesten Tineke en ik niet werken dus hadden we alle tijd om eens te praten over wanneer we het aan iedereen gingen vertellen van onze relatie. Ik was al even wakker terwijl Tineke nog steeds sliep, ik lag nog steeds in bed omdat Tineke half op mij ik slaap was gevallen. Na ongeveer een kwartiertje werd Tineke langzaam aan wakker. "Goedemorgen", zeg ik en ga met mijn hand door haar haren heen. "Goedemorgen", zegt Tineke terwijl ze nog dichter tegen me aan gaat liggen. "Lig je lekker?", vraag ik lachend. "Mhja", zegt Tineke zachtjes. We blijven nog even liggen en besluiten dan ons klaar te maken en te gaan ontbijten. Terwijl Tineke even de tafel afruimt ga ik snel een rondje lopen met Barry. Het is nu al een lekker temperatuurtje buiten dus is het heerlijk om nu een rondje te lopen. Ik loop snel even een rondje door het park, gooi even een stok weg voor Barry, en loop vervolgens weer naar huis. Ik doe de deur open en loop zachtjes naar binnen waar Tineke aan tafel zit. Ik leg mijn handen op haar schouders en ik voel hoe ze schrikt. "Baetens!", zegt Tineke geschrokken. "Ja dat ben ik", zeg ik lachend. "Onnozelaar", zegt Tineke zacht. Ik kijk gespeeld boos naar Tineke, pak haar op en 'gooi' haar in de zetel. Een klein gilletje ontsnapt uit Tineke haar mond, maar het duurt niet lang voor we allebei moeten lachen. Ik ga naast haar zitten en ze komt tegen me aan zitten. "Word het nou niet eens tijd dat we iedereen vertellen van ons?", verbreek ik de stilte. "Ja misschien wel, ik ben dat verstoppen nou wel zat", zegt Tineke. "Maar ik zou dan eerst naar Lynn willen", gaat ze verder. "Dat is goed, wanneer?", vraag ik. "Vandaag nog?", stelt Tineke voor. Zo gezegd, zo gedaan. Die middag besluiten Tineke en ik naar het huis van Lynn te gaan. "Zenuwachtig?", vraagt Tineke een beetje lachend terwijl we onze jassen aantrekken. "Nee hoor", lieg ik een beetje. "Onnozelaar", zegt Tineke. "Wat?", zeg ik niet-begrijpend. "Je moet nergens zenuwachtig voor zijn", zegt ze terwijl ze me een kus geeft. "Jij kent me echt veel te goed", zeg ik lachend. Tineke knikt en samen lopen we naar Lynn haar huis toe. Na ongeveer vijf minuutjes lopen komen we aan bij het huis van Lynn. Tineke kijkt me nog even aan en drukt dan op de bel. Niet veel later gaat de deur open en verschijnt Lynn in de deuropening. "Tineke!", zegt ze verrast, maar blij om haar zus weer te zien. "Hey Koen! Leuk dat je er bij bent!", zegt ze enthousiast. Lynn laat ons binnen en we gaan in de zetel zitten. "Willen jullie wat te drinken?", vraagt Lynn. Tineke en ik geven allebei onze bestelling door en Lynn verdwijnt in de keuken. "Ik ben benieuwd hoe die gaat reageren", fluistert Tineke naar mij. "Ik ook", lach ik zachtjes. Ik wrijf even met mijn hand over Tineke haar been, maar trek hem snel weer terug als Lynn eraan komt. Ze zet ons drinken op tafel en gaat ook zitten. "Lynn", begint Tineke dan maar meteen. "Ik moet je iets vertellen, en dat is ook de reden dat Koen mee is gekomen", gaat ze verder. "Het is namelijk zo dat Koen en ik nu ongeveer een maand samen zijn", maakt ze haar verhaaltje af. De ogen van Lynn worden groot. "Niet waar!", zegt ze verbaasd. Ik kijk lachend naar Tineke en geef haar een kus als bevestiging voor Lynn. "Eindelijk!", zegt Lynn blij en geeft Tineke en mij een knuffel. "Ik heb zo lang gewacht op dit moment!", zegt Lynn enthousiast. Tineke en ik kijken haar beide niet-begrijpend aan. "Je gaat me niet vertellen dat jullie niks door hadden van elkaar", zegt Lynn verbaasd. Lynn zucht lachend en begint uit te leggen: "Aan Tineke had ik allang door dat ze gevoelens voor jou had Koen, maar ze wilde het maar niet toegeven. En weten jullie nog die ene avond dat we met elkaar waren? Koen was alleen maar naar jou aan het staren Tin, ik heb Koen zelfs nog zo onopvallend mogelijk een berichtje moeten sturen dat hij moest stoppen met staren. Ik wist al langer dat jullie voorbestemd waren voor elkaar, maar jullie blijkbaar niet van elkaar", legt ze uit. Ik kijk naar Tineke en we schieten in de lach. "En jij hebt mij nooit verteld van die avond?", vraagt Tineke aan Lynn. "Nee tuurlijk niet, je moest er maar zelf achter komen", zegt Lynn. "Hoe is het gebeurd trouwens?", vraagt ze enthousiast. Tineke en ik beginnen het hele verhaal uit te leggen van de teambuilding met het korps en wat er allemaal gebeurd is die avond in het bos tijdens de wandeling. Als Tineke klaar is met vertellen zucht Lynn diep. "Zo romantisch", zegt ze. "Weten al meer mensen dat jullie samen zijn?", vraagt ze dan. Tineke en ik schudden ons hoofd. "Alleen Floor en jij, we zijn nogal bang voor de reactie van de chef", legt Tineke uit. "Ik vind het maar een stomme regel, maar jullie moeten het een keer vertellen", zegt Lynn. Tineke en ik knikken. We blijven nog even bij Lynn, maar besluiten dan maar naar huis te gaan. We nemen afscheid van Lynn en lopen samen weer naar buiten. "Lopen we door het park?", vraag Tineke als we buiten staan. Ik stem toe en samen lopen we door het park, het is wat om, maar het is nog lekker weer dus het is alleen maar gezellig. Tineke en ik lopen samen door het park en praten over van alles. Ik werk toch al 5 jaar samen met haar, maar toch hebben we het altijd gezellig samen. We hebben altijd een onderwerp om over te praten. Als we bijna thuis zijn, zijn we nog steeds niet uitgepraat. Lachend komen Tineke en ik binnen. "Ben je moe?", vraag ik aan Tineke. "Beetje", is haar antwoord. We besluiten nog even in de zetel te gaan zitten. "Wil je het dan morgen aan de chef gaan vertellen?", vraagt Tineke. "Als jij er klaar voor bent, ben ik dat ook", zeg ik tegen haar en druk een kus in haar haar. "Ik hou van je", zegt Tineke. "Ik ook van jou", zeg ik en geef haar een kus. Niet veel later gaan Tineke en ik naar boven om te gaan slapen. We praten nog even en besluiten dan te gaan slapen. Tineke gaat tegen me aan liggen en we sluiten allebei onze ogen met allebei dezelfde gedachten: Morgen vertellen we aan de chef dat we samen zijn.