Hoofdstuk 17

78 2 2
                                    

TINEKE:
De wandeling van gister had me echt deugd gedaan! Koen is echt een schat, ik ben zo blij dat we samen zijn! De gevonden brief van mijn moeder heeft Lynn en mij echt aan het denken gezet, we willen haar heel graag gaan zoeken, maar we weten niet hoe en wanneer. Vandaag kwam Lynn even langs om dat te bespreken. Koen en ik liggen samen in de zetel als we de bel horen. "Ik ga wel", zeg ik als Koen wilt opstaan. Ik loop naar de deur en doe hem open, zoals verwacht staat Lynn voor mijn neus. "Hey Tin!", zegt Lynn en omhelst me. Lynn hangt haar jas aan de kapstok en loopt achter me aan naar de woonkamer. "Hey Lynn!", zegt Koen als we binnenkomen. Lynn omhelst Koen ook kort. We gaan in de zetel zitten terwijl Koen wat te drinken pakt. "Dus, we hebben het adres van Mama, maar hoe en wanneer gaan we erheen?", begint Lynn al vrij snel. "Ik weet het niet. Het is zo lastig", zeg ik stil. Koen komt uit de keuken gelopen met het drinken. Hij zet het op tafel neer en loopt dan opeens naar boven toe. Ik kijk niet-begrijpend naar Lynn die er ook niet veel van lijkt te snappen. Lynn en ik praten verder, maar komen er maar niet uit hoe we dit moeten aanpakken. "Wat nou als ze ons helemaal niet meer wilt zien?", vraagt Lynn bang. "Komt goed Lynn", zeg ik tegen mijn kleine zusje. Lynn legt haar hoofd op mijn schouder en het blijft even stil. Even later komt Koen weer beneden en heeft twee enveloppen in zijn hand. Hij geeft er een aan mij en een aan Lynn. "Wat is dit?", vraag ik aan hem. "Maak maar open", zegt hij lief. Lynn en ik doen wat hij vraagt. Als Lynn en ik zien wat in de enveloppen zit, vallen onze monden open. "Koen..", zegt Lynn verbaasd. Uit de envelop halen Lynn en ik allebei een vliegticket naar Spanje. "Je hebt vliegtickets naar Spanje geboekt?!", zegt Lynn helemaal overdonderd. "Jup", zegt hij trots. "D-dat is geweldig", zeg ik met tranen in mijn ogen. Ik sta op en loop naar Koen. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en hij slaat zijn armen om mijn middel heen. "Je hebt het verdient", zegt hij en trekt me nog wat steviger tegen hem aan. Als ik Koen los laat voel ik een traan over mijn wang heen glijden. "Niet huilen schat", zegt Koen zacht. Lynn is inmiddels ook al opgestaan. "Shit hè, nu begin ik ook te huilen", zegt ze en laat haar tranen gaan. Ik geef Lynn en lange knuffel. Als Lynn mij los laat geeft ze Koen ook een knuffel. "Bedankt Koen", zegt ze. We gaan met z'n drieën zitten en Koen begint te vertellen over onze reis naar Spanje. Hij vertelt dat hij ook mee gaat, en dat we overmorgen vertrekken. Ik ben hem zo dankbaar. Na ongeveer een uurtje besluit Lynn weer naar huis te gaan. Koen en ik zwaaien haar uit en gaan dan in de zetel zitten. "Bedankt voor alles Koen", zeg ik. "Dat is niks lieverd. Je verdient het", zegt hij. "Weet de chef er al van?", vraag ik. "Ja, ik heb hem alles uitgelegd", zegt Koen. "Gaan we samen koken?", vraag ik aan Koen. "Wat gaan we koken?", vraagt Koen. "Geen idee, we zien wel", zeg ik. Koen lacht en loopt achter me aan naar de keuken. Uiteindelijk besluiten we lasagne te maken. Koen en ik beginnen met de groente snijden, maar Koen is meer van het opeten dan van het snijden. "Ga nou eens je groenten snijden", zeg ik tegen hem als hij voor de zoveelste keer iets in zijn mond stopt. "Sorry mama", zegt hij als een klein kind. Ik por hem in zijn zei en doe verder met waar ik mee bezig was. Als ik even niet oplet port Koen 3 keer zo hard in mijn zij. "BAETENS!", roep ik lachend. Even later por ik Koen weer terug in zijn zij. Hij kijkt me gespeeld boos aan. Ik moet zachtjes lachen. "Vind je wel grappig hè?", zegt hij uitdagend. "Ja eigenlijk wel", zeg ik. Ik wil Koen nog een keer in zijn zij prikken, maar hij is me te slim af en pakt me op. "KOEENNN", roep ik. Koen legt me in de zetel en begint me te kietelen. "KOEN STOPPP", zeg ik lachend. "Je moet het wel heel lief vragen voor ik stop", zegt Koen en stopt niet. "Aller, aller, allerliefste Koen, wil je alsjeblieft stoppen met je vriendin te martelen?", vraag ik nog steeds lachend. Koen stopt nog steeds niet, dus ik buig me dan maar naar voor en geef hem een kus. Koen stopt meteen met mij te kietelen. Koen legt zijn handen in mijn nek en ik mijn handen in zijn nek. Na de kus staren we elkaar aan. "Je bent zo mooi", zegt Koen zacht. Ik glimlach verlegen en geef hem nog een kus. "Kom we gaan weer verder koken", zeg ik. "Oh ja, vergeten", zegt Koen. Ik lach en loop weer naar de keuken. Koen en ik doen snel verder en na een tijdje zitten we aan tafel. "We hebben heerlijk gekookt", vind Koen. "Ja het is echt heel lekker", ben ik het met hem eens. Na het eten duiken Koen en ik nog even achter de tv, maar gaan ook snel naar bed omdat we morgen moeten werken. "Slaaplekker lieverd", zegt Koen. "Slaaplekker", zeg ik. Ik geef Koen nog een kus en draai me dan om. Koen slaat zijn armen om me heen en doet het licht uit. 

Met vallen en opstaan ~ BuurtpolitieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu