Met vallen en opstaan ~ Buurtpolitie

Hoofdstuk 5

TINEKE:
Vandaag hoeven Koen en ik niet te werken. Dat betekende dus dat ik geen wekker hoefde te zetten. "Slaap jij altijd zolang uit?" Vraagt Koen lachend als ik helemaal klaar voor de dag beneden kom. "Meestal niet.. Moe van gister zeker?" Zeg ik ook een beetje lachend als ik naar de klok kijk die half 11 's ochtends aan geeft. "Plannen vandaag?" Vraagt Koen aan mij. "Floor had gevraagd of ik langskom dus ja." Zeg ik terwijl ik mijn brood in mijn mond stop. Koen knikt en scrolt wat verder op zijn gsm. "Ik ben weg!" Roep ik naar Koen die boven iets aan het opruimen was. "Ja is goed!" Ik pak mijn jas en gsm en loop naar buiten. Floor woont best wel dichtbij Koen dus ik besluit te lopen. Het is winter, maar de zon schijnt heerlijk. Ik geniet van de rust buiten. Aangekomen bij Floor bel ik aan en wacht tot Floor de deur komt open doen. "Hey Tineke!" Zegt Floor blij als ze me ziet staan. "Hey Floor!" Zeg ik even blij terug. Ik Instaleer me comfortabel in de zetel terwijl Floor drinken voor ons haalt. "Woon jij nu nog steeds bij Koen?" Vraagt Floor als ze naast me in de zetel is 'gesprongen'. "Jup, hij heeft me belooft dat ik bij hem mag blijven tot ze Maarten opgepakt hebben." Leg ik uit aan Floor. "Wat lief van hem!" Zegt Floor met een grote lach op haar gezicht. "En waarom heb jij zo'n grote lach op je gezicht?" Vraag ik lachend. "Jullie zijn gewoon zo schattig samen. Jullie zouden een leuk koppel zijn." Zegt Floor. "Ik en Koen? Nooit." Zeg ik vastbesloten. "Zeg nooit nooit." Zegt Floor. "Floor komaan, Koen en ik zijn collega's en gewoon hele goede vrienden." Floor kijkt me aan en ik heb al een vermoede wat ze gaat zeggen. "Maar Tin, toen met dat ongeluk met je vader en toen Maarten bij ons op kantoor kwam, dat was toch super schattig hoe hij toen deed?" Ik rol met mijn ogen terwijl mijn gedachten terug gaan naar die dagen. "We zijn gewoon goede vrienden ja?" Floor knikt, maar ik heb zo'n gevoel dat we het hier nog vaak over gaan hebben. "Gaan we een film kijken?" Vraagt Floor nadat we nog lang hebben gediscussieerd over Koen en mij. Ik stem toe en we zetten ons comfortabel in de zetel. "Floortje, ik ga richting huis." Zeg ik als de film gedaan is. "Moet je morgen werken?" Vraagt Floor terwijl ik mijn jas en schoenen aan doe. "Ja, Koen en ik hebben de vroege.." Zeg ik. "Aii, Obi en ik hebben de middag dus ik zie je nog wel!" Zeg Floor. "Tot morgen!" Zeg ik voor ik weer naar buiten loop. "Tot morgen Tin!" Zegt Floor blij en doet snel de deur dicht voordat alle kou binnen is. Onderweg naar Koen zijn huis denk ik al vast na over het avondeten. Ik loop de hoek om en zie Koen zijn huis al in de verte verschijnen. Koen had mij zijn sleutel van zijn huis gegeven zodat ik gewoon binnen kon komen. "Ben er weer!" Roep ik terwijl ik de deur achter me dicht sla. Ik loop de woonkamer binnen en wat ik daar zie had ik nooit verwacht. Koen heeft de tafel gedekt EN gekookt voor ons. "Koen.." Zeg ik verbaasd. "Wat is er?" Vraagt hij lachend als hij mijn reactie ziet. "Je hebt gekookt?!" Vraag ik nog steeds helemaal overdonderd. "Wat is er bijzonder aan dat ik gekookt heb?" Vraag hij nu verbaasd. "Ik had gewoon niet verwacht dat jij kon koken." Zeg ik eerlijk. Koen lacht en verdwijnt weer in de keuken. Ik ga nog even in de zetel zitten en wacht tot Koen klaar is.

KOEN:

"Het eten is klaaar!" Zeg ik enthousiast en zet het op tafel. Tineke kom ook aan tafel zitten en samen beginnen we aan het eten. "Ik wist niet dat jij zo goed kon koken Koen?" Vraagt Tineke helemaal verbaasd. "Ik heb zo mijn talenten." Zeg ik en eet verder. Tineke grinnikt en eet ook verder. "Hoe laat moeten we morgen werken?" Vraag ik als ik me herinner dat we morgen moeten werken. "We hebben de vroege, dus 08.00." Zegt Tineke. Ik zucht zacht en stop nog een hap in mijn mond. "Geen zin in?" Vraagt Tineke als ze me hoort zuchten. "Zolang we geen papierwerk hoeven te doen vind ik het prima." Zeg ik. "Het was echt lekker Koen." Zegt Tineke als we klaar zijn. "Ik weet het." Zeg ik. "Ik zal wel afwassen." Zegt Tineke en staat op. "En ik help je." Zeg ik en sta ook op. "Maar Koeeen, jij hebt al-" Begint Tineke, maar ik onderbreek haar: "Geen gemaar, ik help je." Zeg ik vast besloten en begin een beetje met alles op te ruimen en ga daarna Tineke helpen met afwassen. Als Tineke even niet oplet, pak ik een klein bekertje, doe er een beetje water in en gooi het over Tineke. "BAETENS! Onnozelaar!" Zegt Tineke en slaat me tegen mijn schouder. Ik lach en doe verder met afwassen. Als ik de laatste dingen in de kast aan het zetten ben, voel ik opeens een koude straal langs mijn rug stromen. Ik draai me om en zie Tineke met hetzelfde bekertje in haar handen staan als net. Ik kijk haar aan met een je-weet-wat-ik-nu-ga-doen blik. Tineke wil uit de keuken ontsnappen, maar ik kan haar nog net op tijd vast grijpen en begin haar te kietelen. "Allee Koen stop daarmee!" Stottert Tineke en giert het uit van het lachen. "Ik stop alleen als je het heeel lief vraagt." Zeg ik. "Aller, allerliefste Koen, wil je stoppen met je collega te kietelen?" Vraagt ze en probeert weg te komen. "Allee, tis goed ik stop al." Zeg ik en laat Tineke los. "Het is je geraden." Zegt Tineke en veegt de tranen van het lachen uit haar ogen. "Bon, wie ruimt het water op?" Vraag ik en kijk naar Tineke. Tineke kijkt me met een glimlach aan. "Oké ik doe het wel weer." Zeg ik en pak een doek. "Danku Koen." Zegt Tineke met een kinderachtige stem uit en loopt de keuken uit. Als ik klaar ben loop ik naar boven om een ander shirt aan te treken. Als ik langs Tineke haar kamer loop zie ik haar op het bed zitten met waterige ogen die dit keer niet van het lachen zijn. "Cava?" Vraag ik en ga in de deur opening staan. Tineke reageert niet en begint te huilen. Ik ga naast haar op bed zitten. "Ik mis mijn vader Koen. Maarten is ook nog steeds niet opgepakt.. Wat nou als we hem nooit meer vinden?" Zegt Tineke opeens. "Het komt goed Tineke. Maarten kan zich echt niet lang verscholen houden. We zijn met man en macht naar hem opzoek eh." Zeg ik om haar hopelijk gerust te stellen. "En je mag bij me blijven tot hij opgepakt is of totdat je je weer veilig voelt. Je bent mijn beste vriendin." Vervolg ik. "Bedankt Koen. Echt waar. Zonder jou was ik nergens." Ik glimlach en trek Tineke tegen me aan. Zo blijven we even zitten. "Ik ben eigenlijk wel moe.. Morgen moeten we vroeg op dus ik ga slapen." Zegt Tineke en ze laat me los. "Ik ga ook zo slapen." Zeg ik en sta op. "Slaapwel Koen." Zegt Tineke. "Slaapwel Tineke!" Zeg ik en doe de deur dicht. Wat heb ik toch een geluk met een beste vriendin zoals Tineke.

Kort hoofstukje..