" အား!!!! "
အလန့်တကြားအိမ်မက်ကနိုးထလာခဲ့သည်။ ပြတင်းပေါက်ဆီမှ နေအလင်းရောင်သည် အခန်းငယ်အတွင်းသို့ အနည်းငယ် ရှူးရှစွာ ဝင်ရောက်နေသည်။
" သားကြီးရေထတော့လေ ၇နာရီခွဲနေပြီ ကျောင်းနောက်ကြမယ်နော် "
မီးဖိုချောင်မှ မေမေ့၏နှိုးသံကြောင့် နိုးနေပြီဖြစ်ကြောင်း စကားပြန်မိသည်။ ဒီနေ့ ကျောင်းဖွင့်ရက်ပင်။ ထို့ကြောင့် ကျောင်းနောက်မကျစေရန် အိပ်ယာများအား အလျှင်အမြန်သိမ်းလိုက်သည်။
ကျွန်တော့်အခန်းနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းတွင်လဲ နေ့စဥ်လုပ်နေကြအတိုင်း အိပ်ရာသိမ်းလိုက်သည်။
" မေမေရေအိပ်ယာတွေ သိမ်းပြီးပြီ ညီမလေးကိုရေချိုးပေးပြီးပြီလား သားသနပ်ခါးသွေးထားလိုက်မယ် "
" အေးအေး သွေးထားလိုက်အုန်းသားရေ အမေမင်းညီမလေးကို ရေချိုးပေးနေတယ် "
မေမေ၏ ပြန်ဖြေသံကြားပြီးနောက် သနပ်ခါးအမြန်သွေးခဲ့ကာ မြောက်ဘက်အိမ်သို့ ခြေလှမ်းများဦးတည်လိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော့်၏ နေ့စဥ်အလုပ်များတွင် မင်းနန္ဒ ဆိုတဲ့တစ်ဝမ်းကွဲညီလေးအား သွားနှိုးရခြင်းပင်။
ညီဟုသာပြောရသည် သူနဲ့ကျွန်တော်က ၆လဘဲကွာသည်။ မင်းနန္ဒ၏မိခင် ဒေါ်ခိုင်လေး နှင့် ကျွန်တော့်မိခင် ဒေါ်ခင်လေး တို့သည် ညီအမများဖြစ်ကြသည်။
" အန်တီခိုင် နန္ဒ နိုးနေပြီလား "
မီးဖိုတွင်ဟင်းချက်နေဟန်ရှိသော အန်တီခိုင်လေးသည် ကျွန်တော့်အမေးကြောင့် သတိရသွားသည်ထင်။
" ဟုတ်သားဘဲသားရယ် အခုထိမင်းညီမနိုးသေးဘူး အန်တီလဲမေ့နေတာ အိမ်ပေါ်သွားနှိုးလိုက်ပါအုန်းသားရယ် "
အန်တီခိုင်လေး၏အပြောကို " ဟုတ် " ဟုသာဖြေခဲ့၍ အပေါ်ထက်သို့တက်ခဲ့လိုက်သည်။ နှစ်ထက်အိမ်အမြင့်လေးဖြစ်၍ အပေါ်ထက်တွင် အိပ်ခန်းတစ်ခန်းနှင့် ဘုရားခန်းသာရှိသည်။ အောက်ထက်တွက်အိပ်ခန်းနှင့် မီးဖိုချောင်ရှိသည်။
အခန်းတံခါးမရှိ အခန်းစီးလိုက်ကာလေးသာရှိသော ထိုအခန်းလေးထဲသို့ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ အခုချိန်ထိ အိပ်မောကျနေသော ထိုကောင်လေးကို ကျွန်တော်ဘယ်လို နှိုးရမည်နည်း။
YOU ARE READING
မောင် ( သို့မဟုတ် ) နွံတစ်ခု
Non-Fictionမိုက်ရူးရဲဆန်စွာ မောင်ဆိုသည့် နွံတစ်ခုမှာ ကျွန်တော်ဟာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နစ်ဝင်ခဲ့မိသည်။ #လင်းလတ်ရောင် မိုက္႐ူးရဲဆန္စြာ ေမာင္ဆိုသည့္ ႏြံတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ နစ္ဝင္ခဲ့မိသည္။ #လင္းလတ္ေရာင္
