UYAN

3. bölüm ; KAÇIYOR MUSUN GEÇMİŞTEN

(21 Ekim; derenin doğum günü ); alarm sesim benim dünyadaki tek ve en büyük düşmanım olabilir.

Uyandığımda telefona uzanmak ve alarmı kapatmak kadar zor bir şey var mı ?

Sanmam

Alarm çalıyordu çünkü bugün benim doğum günümdü 28 yaşına resmen basmıştım işe hazırlanmalıydım ama daha ayılamamıştım bir kahve yaptım kendime ve  balkona çıktım sigaramı yaktım normalde içmiyordum ama bugün içimden gelmişti o sırada balkona abim geldi aynı evde yaşama sorunsalı

Daha nefes bile alamadığım sigaramı elimden aldı ve kendi ağzına götürdü " abi o benim " diye sitem ettim " sen akciğerlerini sevmiyor olabilirsin küçük kardeşim ama ben seni ve senin olan her şeyi seviyorum bu yüzden kendine zarar vermeni ne izleyebilirim nede göz yuma bilirim " dedi

" Bugün doğum günüm " dedim  kısa bir sessizliğin ardından

" Evet biliyorum  ve annem aradı bizi akşam yemeğine çağırdı ama gitmek veya gitmemek senin iki dudağının arasındaki söze bakıyor " istemiyordum özellikle o adamın yanına gitmek istemiyordum o benim canımı fazlasıyla yakıyordu tabi ki bunu abime söylemek istemedim ve " gidelim " dedim . Daha sonra cebimden diğer sigarayı çıkartıp yaktım

İçime dumanı çeker çekmez nefesim kesildi abim elimdeki sigarayı alıp yere attı sonra üzerine bastı " içme dedim bir kere abi sözü dinlesen ölür müsün? " Neden öksürdüğümü bilmiyordum " böyle hiç olmamıştı her halde genzime kaçtı "  dedim

Abim bir iç çekti

" Deren sen ne zamandır bu zıkkım ı içiyorsun " küçüklüğümden beri hatırladığım şey 15 yaşından beri içiyordum ama abime söyleyemedim
" İşte 24 den sonra " durdu aklına bir şey gelmiş gibi sırıttı sonra
" Babam çok içerdi hatta bir kere - " yine durdu bir şey demedi " abi bir şey mi diyeceksin ?" Kafasını hayır anlamında salladı

İçmeyi kafama koyduğum için bir adet daha yaktım ve bu sefer hiç bir sıkıntı çıkmadı derin bir iç çektim öksürmedim rahattım " sence babam bizi niye çağırıyor ?" Diye sordum " doğum günü için " diyemedim babam sen üniversitedeyken benim doğum günümde benim odamda ... Daha da bir korktum geçmiş sanki daha geçmemişti acıdı canım çok acıdı abim e daha bir şey söylemedim o sırada telefonum çaldı . UTKU ARIYOR.......  buda neydi şimdi ?

Utku üniversitedeki en yakışıklı  çocuktu ama numarasını ne ara almıştım hatırlamıyordum " alo utku " ne zaman dır ismini söylemiyorum diye geçirdim içimden  " deren " sanki ismim ilk kez anlam içeriyordu " efendim "

" Ben seni şey için aradım " ney için

" Ne için aradın ?" Nefes seslerini duyuyordum ama cevap alamıyorum

" Biz eski arkadaşlar olarak bir toplanalım cafeye gidelim diyoruz ne dersin ?"  yuh öküz bir hal hatır sor neyse Çok istemem valla Cafe ne ya 15 yasında mıyız ? 28 yaşındayız yani en azından ben öyleyim

" Yok ben gelemem işlerim var " yalan dedektörü olsa  benim yanımda ötmekten sesi kısılır yeminle oysa aylık iznimdeydim

" İşlerin ne zaman biter ?" Çıkmaz ayın çarşambasi Allah Allah o sırada bana kaş göz yapan abimle göz göze geldim . ne bakıyorsun der gibi işaret yaptım 

" Ben bu hafta doluyum hatta bu ay doluyum desem daha doğru "

" Bizde zaten konuştuk yani senle konuşurken onlara da yazdım bu ay değil zaten bir dahaki ay diye düşündük "

Allah'ım ne için uğraşıyorlar  bugün sınanıyorum

" Ama ben -

Ve yine aynı şey oldu yine hatıram son buldu yine yere düştüm düşündüm acaba gerçekten yere mi düşüyordum?