"Gözler konuşurken kelimelerin anlamsızlığı neden?"
"Kimsin sen bilmiyorum ama bir daha karşıma çıkma vampir"
"Neden yoksa korktunmu?"sesinde anlamadığım bi keder vardı
"Ben hiçbir şeyden korkmam hele ki senden asla"
Öylece gözlerime bakıyordu.Tabi bende öyle.Sanki gözlerimizle konuşuyorduk kelimelere ihtiyaç kalmamıştı.
"Şu panik atak dediyin şey neden oluyor"
"Sen bunu gerçekten soruyormusun?"
"Evet"Adeta şoktaydım nasıl olurda tanımadığım bir vampir benim için endişeleniyordu.
"Aşşırı stres,korkma,travma,ani ses ve haraketler panik atağı tetikler yaranma sebebi ise insandan insana deyişim gösterir ama saydığım şeyler de panik atak yaratması mümkün şeyler"
"Peki seninki neden yarandı?"
"Sanırım bende bilmiyorum"
"Gözlerin doldu"
"Vampirlere alerjim vardır ondan" Hayır yine o günü hatırlıyordum ve yine nefes darlığım başlıyordu ama bu sefer durdurmayı başarmıştım
"Sanırım şimdi alerjin beni fark etti"
Dedi alaycı bir ifadeyle.
"Offfff"
İlk defa ciddi anlamda gülmüştü ama gülüşünü saklayarak
"Hadi git toplantıya gecikme sonra"
"S-sen nerden biliyorsun-"
"Avcı olmak için fazla saf bir kızsın her hangi bir vampir bunun avcılar toplanırken giyilen bir kıyafet olduğunu bilir"
"Planlarımızı da biliyormusunuz?"
"İlgilenmiyorum"
"Bir daha karşıma çıkma kızıl"
"Bana neden öyle dedin?"
"Gözlerin fazla kızıl ve alev gibi"
"O zaman fazla yakınlaşma vampir bazen alev kadar tehlikeliyimdir"
"Ateşten korkmam Kızıl" bunu söylerken bana bir adım daha yaklaşıyordu sanki avcı değilim de sıradan bir insanmışım gibi.
Sonunda gelip tam karşımda durdu ve öylece gözlerime bakıyordu.
"Bir daha karşıma çıkma Kızıl" diye fısıldadı ama dibimde olduğu için duya biliyordum
"Aynısı senin içinde geçerli vampir"
kulağıma yaklaşarak fısıldadı
"Yoksa nolur?"
"Ne nolur?"
"Karşına çıkarsam ne olur" dedi sırıtarak
"İşim gereği seni öldürürüm" gülerek devam ettim "Gerçi işim olmasa bile zevkle yaparım bunu"
Yüzünde muzip bir ifade belirdi "Asla yapamazsın"
Tekrar devam etti
"Aslında sen başka birisin"
Anlamamazlıktan gelicektim
"Nasıl yani? Ne saçmalıyorsun?"
"kendini güçlü göstere bilirsin ama bir vampir iç güdüsüyle savaşamazsın"
ses tonu birden ciddi bir hâl aldı.
"Bana tutun"
"Ne diyor-" hemen yakınımızdakı duvarın arkasına geçti ve benide peşinden sürüklüyordu duvarın arkasında saklandık ama ben nedenini anlamadım ama o an sorulmasının imkanı olmayan bir andı çünki bir nefes kadar yakınımdaydı.Eğer bana bunu biri söylese şu an gülmekten yerimde duramazdım
"Hey Alice nerdesin Alice 2 dakika yanlız bırakılmıyorsun ki" ahh Steve neler kaçırdın nelerr
O sırada benden uzaklaşıp "Sanırım gitme vaktin kızıl"deyip gidecekti ki bir anlık durup "Her zaman hisslerine ve içgüdülerine kulak ver çünki onlar asla yanılmaz Alice" değip gözden uzaklaşdı.
O sırada bende saklandığım yerden çıkıp Steve'in yanına doğru yürüdüm
"Şükürler olsun Alice"değip bana sıkıca sarıldı "Kızım sende 2 dk yanlız bırakılmıyon ki"
"Çok mu merak ettin senn??Kıyamam ama benn"
"Offf dalga geçmesene bee manyakk"
"Tamam özür dilerimm gel buraya"değip sıkıca sarıldım ona.Steven benim bu hayatdakı en değerli arkadaşım. Babamdan sonra en değer verdiğim 2 ci kişi ama babam hayatda olmadığı için Steven bu hayatdakı en değer verdiğim kişi o yüzden beni yalnızca o çok iyi bilir.
"Tamam tamam özrün kabul edildi hadi hadi gidelim toplantı bizi bekler"
"Tamam hadi"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahkumlar okulu
Mystery / Thriller"Beni öldürmek için neyi bekliyorsun?" "Neyi beklediğimi bilmiyorum" "Babanı öldüren aşağılık bir şerefsizi yaşatman büyük hata küçük kız" "Zayıf olduğumu düşünüyorsan seni pişman ederim" "Edersin bilirim" "Ateşle oynuyorsun haberin yok" "Asıl ateş...
