“Yaptığımız en büyük yanlış,doğru sandıklarımızı sorgulamamaktır”
Luna'nın anlatımıyla:
Gözümü açtığımda odamda en sevdiğim yerde-yatağımdaydım.Uyumayı her zaman çok sevdim...Evy her sabah bana uykucu diye bağırır,hep çok uyuyorum diye sitem ederdi.Ama artık sevmiyordum..ne anlamı kalmıştı ki?Artık hiçbir şeyin anlamı kalmamıştı.Bu dünyaya göz açmak istemiyordum artık.Evy'siz.....Evy'siz hiçbir şeyin anlamı kalmamıştı artık.Ölmeyi diliyorum ama olmuyor işte.
Başımı kaldırdığımda Ramiro ve Riki'nin kanepede oturarak uykuya daldığını gördüm.Ve evet aklıma Evy geldi.
Evy ve Lunanın geçmiş sohbeti :
"Luna sana birşey söylicemm hazır mısın?"çok heyecanlı görünüyordu Evy.
Luna esneyerek:
"Noldu acaba yine söyle hadi"
"Şu an bu ruhsuzluğunu bile boş verebilecek kadar mutluyumm Luna"
"Ne şakamısın??Noldu kız?"
"Şeyy"dedi sırıtarak
"Eee?"
"Nasıl söylesemm"
"Ya sabırr nasıl söylüyorsan söyle işte"
"Benn"
"Sen?"
"Bennnn"dedi Lunanın sabrını taşırarak
"Senn??"dedi Luna bıkkınlıklaa
"Ben aşık oldum Luna" dedi heyecan ve neşe dolu bir sesle.Luna adeta şoktaydı.
"Ne?? Kime?" Sordu merakını gizlemeyerek
"Offf offf utandım yaaa"
"Kızım söylesene kimm?"dedi Evy'nin yanına koşarak "Söyle söyleee" dedi tekrar.
"Offf söylüyorumm söylüyorumm"
"Allahım sabır"
"Rikiii" "Al söyledimm offffff"
"Nee?!" Dedi şaşırarak
"Biliyorum çok aptalım off" elini yüzüne tutup ağlamaya başladı
"O neden beni sevsin ki?"diye devam etti hüzün dolu sesle
Luna Evy'nin yanına giderek
"Hey gel buraya" diyerek ona sarıldı
"Neden sevmezmiş seni bakalım?"
"Çünki hiç güzel diyilim,çok aptalım kim ne yapsın ki beni"dedi sitem ederek.
"Hey öyle birşey yok tamamı?Sen çok güzelsinn ve aptal da değilsin bir daha böyle söyleme.Hem senin çok güzel bir kalbin var ne kadar fazla iyide olsa sonuç olarak iyi ve bu bir suç değill güzelim.Hem o Riki seni üzerse kendi ellerimde öldürürüm onu"dedi ondan ayrılarak
"Teşekkür ederim Luna iyiki varsın arkadaşım" tekrardan sarıldı Lunaya.
"Sen de bebeğim"
Günümüz:(Lunadan devamm)Yazarın anlatımıyla
Luna geçmişin anılarına boğularak daha da çok ağlıyordu.Durmadan...daha da çok.
O kadar çok ağlamıştı ki,artık alışmıştı sessiz ağlamaya tıpkı sürekli mutluyum diyen insanlar gibi.
Lunanın sessiz çığlıkları hüzün dolu hıçkırıklara dönüşmesiyle Ramiro da kalkmıştı
"Hey iyi misin güzelim?" hüzün dolu bir ses ama gülümsemeye çalışan bir yüzle sordu bu soruyu.
Luna sinir krizi geçirerek
"Çok iyiyim nasıl olmayım ki,arkadaşım,can dostum,sirdaşım,kardeşim,annem, babam kısacası herşeyim,herkesim artık yok! nasıl kötü oluyum ki?! Dedi sinirle.Haklıydı hiç kolay değildi onun için.
"Hey tamam sakin ol" Ramiro Lunanın yanına oturarak ona sarıldı.Çünki insan sarıldığında kendini daha iyi hissederdi.
"O gitti Ramiro b-eni b-bıraktı"dedi hıçkırıklara boğularak. Kısık ve yorulmuş bir sesle "onsuz yapamıyorum"dedi artık sesi iyice kısılmış tek yapa bildiği Ramironun omzunda ağlamaktı.
"Düzelicek Luna her şeyi zamana bırakmak gerek bazen" Dedi Luna'nın göz yaşlarını silerek. "Ben burdayım tamam mı?Seni anlıyorum zor...ama söyle düşün zaten hepimizin sonu ölüm.Ha geç geldi ha daha çabuk ne deyişir? Hayat sürprizlerle doludur ve devam ediyor Luna" elini tutarak
"Yanlız değilsin unutma olur mu?"
Luna başını kaldırmadan "teşekkürler Ramiro"dedi
*****************
Konsey binasının önündeydik.Artık her şeyi öyrenme vaktiydi.Binaya yaklaştığımızda her kesin dikkatle bir yere baktığını gördük.onların yanına yakınlaştığımızda Evy'nin cesedini incelediklerrini gördük.Bence bu hiç hoş birşey değildi.O yüzden insanları cessetden uzaklaştırıp cesedin yanına gittim.Hey o da ne cesedin üzerinde bi işare vardı...hayır yoksa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahkumlar okulu
Mystère / Thriller"Beni öldürmek için neyi bekliyorsun?" "Neyi beklediğimi bilmiyorum" "Babanı öldüren aşağılık bir şerefsizi yaşatman büyük hata küçük kız" "Zayıf olduğumu düşünüyorsan seni pişman ederim" "Edersin bilirim" "Ateşle oynuyorsun haberin yok" "Asıl ateş...
