Ito ay kwento ng dalawang taong nagmamahalan. Marami silang hinarap at nalampasan na mga problema nang magkasama. Pero kahit gaano pa sila katatag, may hahadlang pa rin sa kanilang pagmamahalan. Sinusubukan ng tadhana ang tibay at tatag ng kanilang...
"Let's eat breakfast? Ipagluluto kita." -masayang saad ni wise.
*Nods** -vee
. . . . . . . .
Habang kumakain kami ay hindi ko maiwasang maisip kung pinaglalaruan lang ako wise, o di kaya may plano siya?? Hindi ko alam kung sereyoso ba siya saakin o isa nanaman ito sa mga trip niya...
"Vee, okay ka lang ba hmm?" -tanong ni wise
"Ah, o-oo naman..." -utal kong sagot
"Wise pwede bang magtanong? Pero wag kang magagalit ah??..." -vee
"Sure Vee, ano ba yun?" -wise
"S-sereyoso ka ba saakin o pinaglalaruan mo lang ako??" -tanong ko sa kanya.
"Bakit mo naman natanong Vee?" -pagbalik ng tanong ni wise saakin
"Sagutin mo nalang Danerie!" -vee
"O-oo naman, sereyoso ako sa'yo noh! Oh sige... Wait mo 'ko may kukunin lang ako sa bag ko..okay??" -tugon ni wais
Ilang minuto lang ay bumalik na si Wais dala ang maliit na kahon?
"Ano 'yan wais?" -tanong ko
"Para sa'yo" -sabi niya sabay ngiti at abot ng box...
"Buksan mo na..." -dugtong pa niya
Binuksan ko na yung binigay ni Wise at may nakita akong..... Sing sing?? Para saan? Saakin ba talaga toh??
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"P-para saan naman toh wais?.." -nagtatakang tanong ko
"Yaan. Yang singsing na yan ang 'promise ring' ko sayo. Binigay ko yan sa'yo dahil nangangako ako na mamahalin, aalagaan, iintindihin, at papasayahin kita hanggang sa walang hanggan. Pinapangako ko sayo na ikaw lamang ang aking iibigin at mamahalin, wala nang iba. Lagi mong tatandaan na kahit ayaw mo na, kahit pagod ka na, at kahit susuko ka na..ay lagi lang akong nandito para bigyan ka ng lakas, lagi lang akong nandito para maging sandalan mo. Lahat ng problema mo ay pwede mong sabihin saakin, makikinig ako... Kahit gaano pa kahirap. Ipaglalaban kita, ipaglalaban ko ang pagmamahalan natin.....dahil mahal na mahal kita Veenus Villaluna." -saad ni wise na nagbaluha saakin. Hawak ang aking kamay at isinuot ang sing sing...pagkatapos ay hinalikan niya ito. Totoo nga siguro ang pag-ibig na ipinapakita ni wise saakin?
"Oo wise." -sagot ko
"Oo? Anong- TALAGA?!?! TOTOO BA VEE?!?! Pumapayag ka na na ligawan kita?!?! WOHOOOO!!!" -sigaw niya
"Hindi wais." -vee
"Anong hindi? Sinasagotmo na ba agad ako? HEHEHE" -pabirong saad ni wise
"Oo nga, bawiin ko na nga.. Mukang ayaw mo eh" -vee
"YEHEYYYY!!! I LOVE YOU SO MUCH VEENUS VILLALUNA!!!!!" -sigaw ni wise na may patalon talon pa.
"Napaka childish mo wais." -natatawang sabi ko
"OKAY LANG MAGING CHILDISH, IKAW NAMAN RASON KUNG BA'T AKO NAGKAKAGANTO!!!!! WOHOOOO!!!!" -wise
"I love you too wais ko." -bulong ko
"Ano daw? Paulit nga poooo!!!" -nakangiting saad niya
"Sabi ko I love you too wais ko" -tugon ko
Lumapit naman siya saakin at niyakap ako...
We are now staring at each other's eyes...
I can't help, but to close my eyes
And kiss him...
This is the moment I don't want to end. Ito na ang pinaka-aantay ko...ang mahalin ako ng taong mahal ko.
