Ölüm Kokan Çiçek

Karanlık İntikam

Bir insana yanlızlık koymaz belki. Yanlızlığı dert etmezler, alışmışlardır çünkü biliyorlardır yanlızlığı. Benim yaşadığım yanlızlıkmıydı? Sevilmemek mi ? Dışlanmak mı ?
Hayır benim yaşadıklarım bunlardan hiçbiri değildi . Ben en kötüsünü yaşıyordum. Ben ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Nasıl davranmam gerek bilmiyordum. Ben ihanet yaşamıştım en derinimden almıştım yaramı. Buydu en kötüsü belkide hiç beklemediğin biri tarafından ihanete uğramak...

Vücudum uyuşmuş kollarım karıncalanıyordu. Gözlerimi açıp etrafıma  baktığımda ilk beyaz tavanı gördüm. Başımı cevirip etrafıma baktığımda revirde olduğumu anladım. Yatağımın yanında değneklerim vardı. Üstümdeki örtüyü kaldırıp, doğruldum.  Ayaklarımı yatağımın yanına sarkıttım. Hala bir ayağımda alçı vardı ayakkabımı giyip, tam ayağa kalkacakken kapıdan içeri elinde suyla  Toprak geldi. Benim uyandığımı görünce rahatlamış gibi bir ifade oldu yüzünde.
-İyi misin? Diye sordu. Şuan iyi olmadığımı biliyor olmalıydı .
- Sence. İyimiyim?
-Biraz daha dinlen ben görevliyi çağırayım . Dedi
-iyiyim ben dinlenmeme gerek yok gitmek istiyorum. Diyerek ayağa kalkmaya yeltendim. Ama birden başım döndügü için kalktığım gibi yatağa oturdum. Toprak bir anda düsecegimden korktuğu için yardım etmeye yeltendi ama gerek kalmadı.
-Tansiyonun düşmüş o yüzden bayılmışsın.  Dinlen biraz daha iyi olunca gidersin eve.
- Şuan evden başka daha çok merak ettiğim birşey var Toprak. Mesela Ateş . Ateş nerde? Gitti mi ? Kaçtı mı? Birşey söylesene! Nerede Ateş ?
Birkaç dakika sustu sadece yere baktı birkaç dakika sonra suyu yatağın yanına koyup konuşmaya başladı.
- Bilmiyorum. Sen bayılınca  seni revire getirdim sonra Ateşi görmedim.

-Tamam o zaman ben bulurum.

Diyerek dikkatlice ayağa kalktım, düşmemek için . Yatağımın yanındaki kol değneklerini alıp, kapıya doğru ilerledim. Toprak peşimden gelmedi. Odadan çıktığım anda elime telefonumu alıp polisi aradım.

-Merhaba ben bir ihbarda bulunacaktım.

-Buyurun.  İsminiz ne ?

- Didem Yener . Bir  Cinayet teşebbüsü ihbar etmek istiyorum. ATA kolejinde . Zanlının ismi Ateş Kartal. Motorumun frenlerini keserek benim kaza yapmamı sağladı. Frenleri keserkende çekilmiş net bir video da var. Bir an önce ekipleri yönlendirebilir misiniz ?

-Tamamdır Didem hanım en kısa zamanda gerekeni yapacağız. Sizi tekrar arayacağız. İyi günler geçmiş olsun.

Konuşmayı bitirdikten sonra telefonu kapattım . Değneklerimle revirden dışarı cıktım . Revir okulla aynı bahçede ama farklı binadaydı. Okulun kapısından içeri girip asansöre bindim . Sınıfımın katına gidip asansörden indim.  Eve gidecektim. Çantamı alıp bir an önce eve gitmek istiyordum. Okulda kalsam bile dersleri bu kafayla dinleyemezdim.

Sınıfın kapısının önünde durup kapıyı çaldım. Hoca içeriden "Gelll" diye seslendiğinde sınıfa girdim. Hocaya dönüp "Hocam rahatsızlandım kendimi iyi hissetmiyorum, eşyalarımı toplayabilirmiyim ? Diye sordum
- Tamam Didem çıkabilirsin geçmiş olsun. Diye cevap verdi. Sırama gidip eşyalarımı topladım. Sınıftaki öğrenciler bana garip bakıyorlardı. Fısırdayarak birbirlerine birşeyler söylüyorlardı. Ateş sınıfta yoktu. Herkes kavgamızı duymuştu . Bana bakışlarından rahatsız olduğum için çantamı alıp hızlıca sınıftan çıktım. Dışarı cıktığımda polislerin müdürün odasına doğru gittiklerini gördüm. Bende müdürün odasına doğru biraz ilerleyip durdum. Polisler müdürün odasına girdi. 5 dakika kadar sonra polisler müdürün odasından cıktılar.

Yanlarında Ateşte vardı. Kafasını eğmiş bir şekilde polislerle yürüyordu. Polisler bana doğru gelip önümde durdular. Ateş tam karşımda durup kafasını kaldırdı. Tam gözlerimin içine bakıyordu.  "Bazen gerçekleri göremiyormusun, yoksa görmekmi istemiyorsun cidden anlamıyorum." Ateşin bana dedikleriyle karşısında donup kaldım. Benim motorumun frenlerini kesen o neden bana ben  suçluymuşum gibi davranıyor hala anlamıyordum. "NE" tek diyebildiğim kelime bu oldu. "Beni dinlersin sanıyordum ama sanırım yanılmışım. Beni bir dakika bile dinlemedin Didem. Sana her şeyi anlatıcaktım. Ama beni dinlemeye bile çalışmadın."bu dedikleriyle daha çok sinirlenmiştim. Hala kendini savunmaya yüzü varmıydı cidden. Kendini hala savunabiliyormuydu, anlamıyordum artık. Kafam almıyordu. Ölüyordum ya ben ölümden döndüm. İhanete uğradım ya ben. Bunların hepsi karşımdaki 3 yıllık dost sandığım kişi yüzünden oldu. Ve bana hala kendini savunuyor. 'Gerçekten buna yüzün varmı cidden Ateş kendini hala bana  savunabiliyornusun? Neyi dinliyecektim Ateş he! Frenleri nasıl kestiğinimi anlatacaktın. Ben hastanedeyken nasıl yalandan göz yaşı döktüğünümü anlatacaksın. Hangi birini anlatacaktın Ateş he cevap ver,hangi birini anlatacaktın bana, Ateş!" Belkide şuan acımasız biri gibi duruyordum ama ben doğru olanı yapıyordum.

"Özür dilerim Didem.  Ben seni niye  öldürmek isteyim ki ? Sen benim arkadaşımsın , seni niye yaralamak isteyim ki ? Biliyorum Özür dilemek hiçbir şeyi düzelmeyecek ama şunu bil ki ben sana asla isteyerek zarar vermek için yapmadım bunları. Senin hastanedeki halin hala aklımda seni rüyalarımda görüyorum sürekli. " dedikleri gerçekmiydi? Doğruyumu söylüyordu? Bilmiyordum. İsteyerek yapmadıysa neden yaptı bunları neden beni bu duruma düşürdü neden ?

Yanımızdaki polislerden biri "yeter artık karakolda gitmemiz lazım." Dedi . Bana dönerek "sizinde bizimle gelip ifade vermeniz gerekiyor. " dedi.
"Tamam geliyorum." Diye cevap verdim.

Polisler ile beraber  karakola gidip ifade verdim. Elimdeki videolarıda gösterdim. Ve şikayetçi olduğumu söyledim. Polisler olayı araştıracaklarını söyleyip benim gidebileceğimi söylediler. Karakoldan çıktım ve karşıdan  gelen otobüse bindim. Uzun saatlerdir bu işlerle uğraştığım için geç saatte binmiştim otobüse. Otobüs iş çıkış ve kurs çıkışı saatleri olduğu için kalabalıktı. Ben de oturacak koltuk olmadığı için ayakta kaldım. Bir ayağımda alçı vardı ve ayakta durmak yorucuydu. 10 dakika sonra otobüs aniden fren yapınca benim değneklerim yere düştü ve bende dengemi kaybettim. Uzun boylu bir çocuk eğilip benim değneğimi aldı ve bana verdi. "Böyle oturun " dedi. Hafif gülümseyerek teşekkür edecekken tanıdığım biri olduğunu fark ettim...

Sizce kim ? Tahminleri alayım.🤔sizce ateş neden yaptı. İsteyerek yapmadım derken neyi kastetti ?

Arkadaşlar gerçekten üzgünüm. Bu aralar hiç vaktim yok. Günde 11 saat derse gidiyorum ve yurtta kalmaya başladım o yüzden vaktim olmuyor. Kusura bakmayın. Nezaman atacağım belli olmuyor.