Alıntı

202 22 3
                                    

Biz birkaç dakikada bu duruma nasıl gelmiştik? Nasıl olmuştu bu? Belkide bu felakete cekilmekten başka seçeneğimiz yoktur ? Belkide bu karanlığa çekilmeden kurtulmamızın imkanı yoktur?

Toprağın üstünden önce kafamı kaldırdım. Canım acıyordu. Nefes almak azaptı sanki. Yavaşca vücudumu kenara çektim. Elimi ağrıyan belimin kenarına bastırdım. Elimde bir sıcaklık hissettim. Elimi kaldırıp elime baktım. Elimde kan vardı. Acıdan dolayı gözümden yaşlar akmaya başladı. Kafamı yavaşça kaldırıp yerde yatan Toprağa baktım. Onunda yarası vardı. O benden daha kötü bir durumdaydı. Sonra birkaç saniye ardından bir haykırış "hayırrrr" bu Ateşin sesiydi. Ben şuan sadece birşeye odaklanabilmiştim. Yerde kanlar içinde yatan Toprağa...
Toprağın gözleri hala açıktı ama acıdan yerde kıvranıyordu. "Toprak" dedim. İleriden Ateşin bağrışları arttığı için o tarafa baktım. Benim için bu gün felakete dönüşmeye başlamıştı. Yerde yatan Rosa'yı gördüğümde gerçekten ağlamaya başlamıştım. Benim için bu kadar kötü bir gün olabileceğini sanmıyordum. Tekrar yerde yatan Toprağa baktım. Terlemeye başlamış daha fazla acı çekiyordu. "Toprak lütfen gözlerini kapatma tamam mı? Lütfen " "Linda hemen ambulansı ara hemen ". İleriden Ateşin birdaha haykırışı "Rosa aç gözlerini lütfen! Rosa! Ambulansı arayın çabuk! Hızlı olun." Bu sesleri duydukça dahada kötüleşiyordum. "Toprak bana bak uyuma tamam mı iyi olacaksın. Sadece bana bak" sanki kendi acımı unutmuş gibiydim. "Se- sen iyisin değilmi? Çok ağrıyormu?"
"Ben iyiyim sen beni düşünme konuşma kendini yorma" Toprağın gözleri kayıyordu. Yanımdaki şalı alıp yarasına bastırdım. Hala arkamdan Ateşin bağrışlarını duyuyordum. Rosanın durumu umarım ağır değildir diye geçirdim içimden. Ambulansın sirenleri duyulmaya başlamıştı. Toprağa baktığımda gözleri kapanmak üzereydi. "Toprak aç gözlerini" Toprağı sarsmaya çalıştım "Toprak aç gözlerini uyan Toprak " artık gözlerini tamamen kapatmıştı. Bir yandan iki elimle yarasına bastırıyordum bir yandan hüngür hüngür ağlıyordum...

Bu bizim felaketimizin başlangıcı mıydı ? Yoksa felakete çoktan çekilmişmiydik ? Biz bu felaketten çıkabikecek miyiz? Bunları hiçbirimiz bilmiyorduk . Belkide bilmemek bazen iyidir. Umarım bu felaketlerden yara almadan çıkabiliriz...

Merhaba size uzun zamandır bölüm atıyordum. Bu alıntı olsada heyecanınızın artması için attım. En yakın zamanda yeni bölümü atacağım.😊💖

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 01 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ölüm Kokan Çiçek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin