...
Ve gözlerin yağmurun habercisydi bende,
Dupduru bir su birikintisi.
Yüreğime damla damla yağan..
Öyle suskun, öyle krılgan...
Hikmet Anıl Öztekin
~~~~~~~~~~
Duygularım kontroden çıkmış; nerde neye ne tepki vereceğime şaşırmıştım. Belki diğer kişiliklerimi tanımasaydım bunlar olmazdı, kendimi toparlayıp Gökbenden ayrıldım...
akinleştiğimden emin olunca Gökben de başladı soru yağmuruna
-Hasan kim?
-ikizinle aran çok mu kötü? O Leman diye ağlar, sen aptal Gözde diye bağırırsın...
-Hasan neden senin odanı dağıtmış, beraber mi kalıyorsunuz?
Gökben sorularına cevap almadan yeni sorularını sorarken bense kollarımı birbirine sarmış arabaya yaslanarak onu dinliyordum
-sus artık!
Dedim sinirli bir bakış atmaya çalışırken
-sus mu ya cam!
Birde heceliyordu, Allahım ya! Başımı önüme çevirip yerdeki karıncaları izlemeye başladım
-bir şartla cevap veririm
-ne şartı!?
-dalga geçme!
Dedim hayla karıncaları izliyorken
-peki, şartın ne?!
Konuşurken sürekli kolları yerinde durmuyor eli havalardaydı
-bana gerçek anlamda kim olduğunu söyliyeceksin
Gökbenin gülme sesi kulağıma gelirken çok değişik güldüğünü farkettim
-Gökben
Dedi, göz devirerek Gökbene doğru döndüm ve yeşil gözlerine baktım
-şu tesadüf gibi hep yakınlarda bulunmanı diyiyorum!
-Lemancım, canım beni..
-ıyyyyh, sus
-ne?
-ne değil efendim, ben senin canın felanda değilim
Gökben beni baştan aşağı süzerken
-tmm
Dedi
-ben ciddiyim Gökben!
-tesadüf
Diyerek yine elini kolunu kulanarak konuştu
-hem ayrıca diyelim ki birini takip edecem, o sen mi olurdun!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEMAN
RomanceKimlik kargaşası... Zaman kavramı varlığını yitirir... Sürekli şuanki zaman ve geçmiş zaman arasında yolculuk yapıp her acıya karşı farklı korunma taktiği geliştiren kişilikleri tek bedende yaşarsın.
