LEMAN

UMUT11

BİZ OLMAK

Umut denen şey neydi?

Senin acılarınla güçlenen bir canavara aşık olmakmıydı, yoksa ölümünü daha sancılı bir hale getirmekmiydi

Umut bir nevi intihar dı...

Umudun güzel olan tek bir yanı dahi yokmuydu? oysaki her duygunun kendiyle çelişen bir yanı vardı;

Bir insanı herşeyine rağmen sevmek onu çoğu zaman bir kibire iterken, bazı insanlara içimizdeki öfkeyi kusmak kendi ruhumuzu dinginleştirmekti

Bu duygusuz adama baktıkça, tek gördüğüm; duyguları tezatını kaybetmiş ve kötü duygularının yansıması tekrardan kötü duygu olan bir hayat silisesi

~~~~~~~~~~~~

Yazdığım son paragrafa takılıp kalırken, daha etkili nasıl değiştirebilirim diye düşünüyordum, biraz ileride Gökbenle babam oturmuş sohpet ediyorlardı ve ikisininde dikati benim üstümdeydi veya ben öyle hissediyordum. Babam yanımda yabancı birini görünce başta sevinmişti şimdiyse bu yabancı neden bir erkek diye düşünüyordu...

-hadi kızım, çayın soğudu. Annen benim gibi semaver çayı yapamaz sana

Kar veya yağmurun olmayışı benim için bir avantajdı çünki çiftliğin en güzel yanı bahçede semaver keyfi yapmaktı, omuzumdaki şalı bedenime sarmalayıp ayağa kalktım ve babamın yanına oturdum

-kızım Gökben Gözdeyi tanıdığını söylüyor

Babama donarak baka kaldım, hastalığımı anlatmamıştır umarım

-Kızım, kızım...

Kendime gelip babama sadece onun anlıyabileceği bir şekilde baktım

-Gökben ikizimle karşılaşmış

Babamın kaşları havalanırken

-evet

Dedi teredütle ve gökbene baktı

-çok benzerler birbirlerine nasıl ayırt ettin

Dedi, ben derin bir oh çekerken Gökben bir gariplik olduğunu sezmiş gibi duruyordu

-tabikide giyim ve hareketler, onları birbirinden ayıran bariz bir gerçek

-evet kızlarım çok farklı karakterlere sahiptir, mesela Gözde annecidir

Babam bana bakarak, kollarını uzatı ve beni kendine çekerek sarıldı

-Lemansa babacı

Gökben tebesüm ederek bize bakarken

-atlarını Gökbene gösterebilirmiyim?

Dedim

-onlar benim değil, senin atların