who is lover, taennie

1.2

jennie
naptın sen

taehyung
yine ne yaptım

jennie
sen salak mısın?
30 kişinin arasına niye daldın
bileğini kırmışsın
kesin hastaneye de gitmedin
gerizekalı

taehyung
bir şey olmaz bana

jennie
sen kendini ne zannediyorsun ya
etin kemiğin yok sanki
siktir git hastaneye

taehyung
istemiyorum jen

jennie
chae nerede
o da mı bir şey demedi

taehyung
evde değiller

jennie
ya sen
sakat mısın amk
gerizekalı
nasıl dayanıyorsun onun acısına

taehyung
abartma istersen
sıkıntı yok
sardım kolumu
bir şey olmaz

jennie
ya sanki sağlık mezunusun ne anlarsın sen sargıdan

taehyung
ne taktın sen ya

jennie
ya sen
yok ya
koskoca adamsın
girdiğin kavgaya bak
kalıbından utan be

taehyung
22 yaşındayım jennie
tabi sana biraz büyük gelebilir

jennie
aynen
abisi
hazırlan hastaneye götürüyorum seni

taehyung
neyle götürüyorsun tam olarak abim

jennie
bisiklet nasıl

taehyung
o ne ya
yaşın yetmiyordu gerçi
pardon

jennie
sen orayı düşünme
geliyorum

Evden çıktığım gibi denk geldiğim taksiye binip Taehyung'un evinin önünde durunca onu aradım. Telefonu açar açmaz bağırmıştı mağara adamı, "Ne var Jennie?"

"Kapıyı aç." birkaç saniye içinde dış kapı açılınca direkt içeri geçtim. Montumu çıkarıp askıya astığımda Taehyung sırtını kapıya dayamış bana bakıyordu. Gözlerimi çekmeye çalışsam da kaşındaki
çiziği görmemle çenesini tuttum. "aptal, hem kaşın hem de dudağın patlamış."

"Başka biri bana bu kadar hakaret etseydi hiç sakin kalmazdım biliyor musun?" Kafamı sallayıp gözümü kıstım, "yani, teşekkür mü edeyim?"

"yok, yanisi seni ciddiye bile almıyorum ondan." Dik dik suratına baktığımda öksüre öksüre salona geçti, birde grip olmuştu aptal. Salona gitmek yerine odasına gittim, dolabını karıştırıyormuş gibi olacaktım ama sweat bulup çıkacaktım zaten. Kapakları açıp baktığımda fularımı görmemle kaşlarım çatıldı, fuları elime alıp baktım. Belki de gece buraya geldiğim gün unutmuştum.

Pantolonumun kemerine bağlayıp bir sweatshirt aldım ve salona geçtim. Yanına gidip sweati direkt boynundan geçirdiğimde kafası geri çekti. "Dursana aptal." sweati boynundan geçirdiğimde koluna baktım. "Ben şimdi kolunu tutacağım sen de yavaş yavaş geçir tamam mı?" başını evet der gibi salladığında kolunu yavaşça kaldırıp giydirdim, diğer kolunu da giyince üstüne baktı. "Ne bu şimdi?"

"Hasta olmuşsun ya, evde de kimse yok. Bakmıyorsun kendine." Arkasına yaslandığında kumandayı alıp televizyonu açtı. Koridordaki dolaptan sağlık çantasını alıp salona geri döndüm, Taehyung elimdekileri gördüğü gibi gözünü ayırmadan önce çantaya, sonra da bana baktı. "Lütfen, hayır." Kaşlarımı çatıp sırıttım, "Daha hastaneye gideceğiz."

yarasını temizlemek için gazlı bezi ıslatıp elimi suratına getirdiğimde kendini geri çekti, "acıyor öyle." ona doğru yaklaşıp çenesinden tuttum, "kavga ederken acımıyorsa gerisi beni pek ilgilendirmez."
bezi yarasına sürdüğümde gözlerini sıktı, "Kaşımdaki yarayı temizlemenin ne manası var şimdi?"

"İltihap kaparsa görürsün sen manasını." Elimi geri çektiğimde bana baktı, sargı bezini kesip tekrar ona döndüm, "Onunla mı dolaşayım?"

"iltihap kapar diyorum gel şuraya." bu sefer direkt suratını yaklaştırdı, bezi yaranın üstüne yapıştırdığımda geri
çekildi. Çantanın içindeki vazelini çıkarıp elimle aldım, taehyung'a baktığımdan çoktan geri çekilmiş arkasına yaslanıp telefona bakıyordu. Dizlerimin üstünde kalkıp ona yaklaştım yine, "Yine ne var?"

"Dudağında var ya." Yarasının üzerini vazelini sürdüğümde gözlerini açmış bana bakıyordu, göz teması kurmak benim için zor olduğundan bakamıyordum. Vazelini sürerken bir an da zilin çalmasıyla başımı çevirdim, "kim geldi?"

Taehyung ayağa kalktığında bende ayağa kalktım, kapıyı direkt açtığında karşımda abimi görmemle dişlerimi sıktım, taehyung'ta dönüp bana baktığında aklımda ne açıklama yapacağımı düşünüyordum.

oy siniri kirk bolum yazamiyorum su aralar