who is lover, taennie

1.9

taehyung
jennie
iyisin
değil mi?
23.44, gönderildi

hastanenin bahçesindeyim
seni bekleyeceğim
gelmeyebilirsin
yine de buradayım
23.45, gönderildi

jungkook iyileşecek
biliyorum
sende inan
kötüye bir şey olmaz
00.12, gönderildi

jennie
taehyung
bariyerlere çarpmış
yuvarlanmış
uçurumdan
çok kötü
o sedyenin üzerindeyken
ona bakamadım
her tarafı kandı taehyung
annem bayıldı
chaeyoung o kadar kötü ağladı ki
abimi bu kadar sevdiğimi bilmiyordum
00.18, görüldü✔️✔️

taehyung
yanına gelmemi ister misin?

jennie
hayır
eve git

taehyung
yanına geleceğim

jennie
annem ve babam var
sonra taehyung

taehyung
yine de buradayım
git ve dinlen
yarın daha iyi olacak
abin ölmeyecek

jennie
ya ölürse

taehyung
seni dövmemi mi istiyorsun?
o aptala hiçbir sikim olmayacak
sapasağlam kalkacak
dokuz canlı o

jennie
güldürme
suçlu hissediyorum

taehyung
gülmeni istiyorum
jungkook ağladığını görse seni döverdi mesela

jennie
teşekkür ederim
gitmediğin için
o anda öğrenince
typing..

taehyung
jennie
bunu sonra konuşalım

jennie
taehyung ben
çok suçlu hissediyorum
niye böyle oldu

taehyung
jennie
saçmalama
sen neden suçlu hissediyorsun?

jennie
onu günlerdir bir kere bile aramadım
lalisa ile arası bozuktu
kafası dağınıktı
biliyordum
hiç yanında olmadım

taehyung
yanına geleceğim
sana kocaman sarılacağım
tamam mı?

jennie
tuvaletin yanındaki
boş koridor da bekliyorum

taehyung'un vücudu merdivenlere yığılmış olan bedenimi gerçekten söylediği gibi sımsıkı sarmıştı. Kollarımı onun göğsüne yaslayıp başımı omzuna koydum. Annemlerin yanında tuttuğum gözyaşlarım onun yanıma gelmesiyle sırılsıklam akmaya başlamıştı. Taehyung yanağımdan süzülen her bir yaşı usanmadan parmaklarıyla nazikçe siliyordu.

"o iyi olacak." dedi tekrar. "Kaza yaptığı yeri gördük, çok yüksekti taehyung- oradan nasıl kurtulur?" söylediğim cümlelerimi zar zor bitirdim, sesim titriyordu. Taehyung sadece beni susturdu ve eliyle başımı tekrar omzuma yasladı. Artık ne olduğumuzu bilmiyordum, şu an umrumda da değildi. Beni şu an iyi hissettirecek tek şey onun omzunda yatmaktı, kokusunu içime çekerek uyumaktı.

Öyle de olmuştu, yanaklarımda kuruyan gözyaşlarımla beraber taehyung'un omzunda uyuya kalmıştım.

•

Gözlerimi gelen telefon aramasıyla açtım, lalisa arıyordu. Taehyung hala uyuyordu, boş olan bir koridorda olduğumuz için kimse bizi uyandırmaya dahi tenezzül etmemişti. Annemden gelen telefonu korkarak açtığımda onun sesi dünkünden daha sakindi, "Jungkook'u normal odaya aldılar! çabuk gel."

Başımı bir anda kaldırmamla taehyung'ta kaşlarını çatarak doğruldu. Telefonla konuştuğumu görünce bir şey demeden dinledi sadece, "Tamam, tamam geliyorum- geliyoruz." Hızlıca ayaklandığımda taehyung'ta uykulu gözleriyle kalktı. "Noldu? nolmuş jennie? jennie koşma da iki saniye söyle!"

"Normal odaya almışlar!" hastanenin ortasında birden boynuna sarıldım. Evet, dün akşamdan sonra bu temas benim için normal olmalıydı ama bundan utanmıştım. Kendimi geri çektim, taehyung sırıtıp peşimden geldiğinde jungkook'u aldıkları odaya ilerledik.

Chaeyoung beni görünce jungkook'un yatağından kalkmış, bana yer vermişti. İkimizde chaeyoung'un neden orada olduğunu sorgular gibi taehyung'la bakıştık. Aklımıza aynı şeyin geldiğini biliyordum, abim dün lalisa'yı tekneye çağırmamıştı bile ki yanımızda değildi. Ben sırıtırken taehyung çenesini sıkıyordu ama bir şey diyemiyordu.

Jungkook'un yanına ilerledim. Suratındaki yaralar hala kanlıydı, kolları uçurumdan yuvarlandığı için yara izleriyle doluydu. Beni küçüklüğümden beri her şeyden koruyan adamı böyle görmek gözlerimin dolmasına sebep olmuştu. Sımsıkı ona sarıldığımda o da bana sarılmıştı, bu bizim kardeşliğimizde oldukça garipti ama o bunu bozuntuya vermeden kendi özüme geri dönmüştü. "Niye taehyung'la berabersin sen?"

uyduracak bir bahane ararken göz ucumla taehyung'a baktım. "Sevgiliyiz." dedi birden. Jungkook öksürmeye başladı, Taehyung'a beynimden vurulmuş gibi baktım. "ne demek sevgiliyiz lan!?"

"açıklayabilirim." dedim sadece, neyi açıklayacaksın gerizekalı?

slm oy siniri 45💗💗💗💗