YASAK İHANET (KISA HİKAYE) (ASKIDA)

³³

🦋

"Bak bu Ege. Görüyor musun ne kadar büyüdüğünü? Kocaman oldu. Yürümeye bile başladı. Evde bizi bekliyor. Kardeşinin olacağından habersiz. Küçük oğlumuz abi oldu Erva. Artık iki bebeğimiz var. Bak bu birinci yaş günü... Beraber üfledik mum-"

"Susar mısın?" Durmadan konuşması başımı ağrıtıyordu. 

Yüzümü cama doğru çevirip geçen yolu izledim. Tırnaklarımı giydiğim bol kot pantolonun kumaşına sürttüm. Eve gidiyorduk. Uçaktan inmiştik yarım saat kadar önce. Ömer durmadan konuşuyor, bir şeyler anlatıyordu ama benim sesine bile tahammülüm yoktu. Ege'yi gösteriyordu ama sanki benim oğlum değildi. Ben bıraktığımda o kadar büyümemişti ki. Benim çocuğum bu kadar büyük olamazdı.

Oyun muydu yine?

Çaktırmadan yan yan şoför koltuğundaki adama baktım. Acaba Ömer miydi gerçekten? Belki de yine kandırılıyordum?

Kızım neredeydi? Onu görmek istiyordum. Kızımı istiyordum. 

"Kızım nerede?" diye dile getirdim düşüncemi.

"Hastanede hayatım."

"Oraya gitsek ya. Kızımı emzirmem gerekmiyor mu?" İstemsizce göğüslerimi tuttum. Dolmuştu yine. "Göğüslerim acıyor. Sağmak istemiyorum artık. Emzirmek istiyorum. Yanıma alsam ya kızımı?"

Ömer dizimin üstündeki elimin üzerine elini yerleştirdiğinde geriye doğru çektim kendimi. Boşluğa düşen parmaklarına anlık baksa da yumruk haline getirip geri çekti. 

"Erva, onu emziremeyeceğini biliyorsun."

"Nedenmiş?"

"Çünkü uyuşturucu aldın hayatım. Hala temiz sayılmazsın."

"Birkaç aydır kullanmıyorum." Arkın'dan kaçalı epey zaman geçmemiş miydi? Aylardır kullanmıyor sayılırdım. "Hala kullanıyormuşum gibi davranıyorsun. Öyle bir şey olması için senin Arkın olman gerekir?"

"Ben Arkın değilim!" dedi sert bir sesle. 

"Kızımı istiyorum."

"Tamam..." Kırmızı ışıkta durdu. Başımı koltuğa bastırdım ve üzerime çöken ağırlığa kendimi bıraktım. Ne kadar süre uyudum fark edemeden omzuma dokunan parmakla gözlerimi araladım. Dibime giren Ömer'in yüzüyle korkudan geri sıçradım. 

"Benim, sakin ol..."

Gözlerimi kırpıştırdım. Tam geri çekileceği sırada elimi sakallı çenesine yerleştirmemle kalakaldı. Parmak uçlarımla okşarken onu ne kadar özlediğimi fark ettim. Aşık olduğum adam dibimdeydi. Ömer gözlerini yumup kesik bir nefes verdi.

"Seni bir daha göremeyeceğim diye çok korktum." dedim fısıltıyla. İki gündür belki de ilk defa böyle konuştum. "O... Çok akıllıydı Ömer. Sana ihanet etmekten çok korktum."