Ölçü | Texting

20

"Ne evlenmesi tam olarak?"

Elif bardağı yerden kaldırma zahmetine bile girmeden hemen yanımıza geldi. Tabii ki de onun duracağını zaten düşünmüyordum ama bu kadar erken tepki vermesi beni mutlu etmişti.

"Evlenecekler işte Elif Kızım. Evlenme yaşı geldi artık. Hem işinde gücünd-"

"Buna siz mi karar veriyorsunuz Akif amca? Hangi sıfatla?"

Elif göz devire devire konuştuğunda ben de ona katılarak kafamı salladım. Dilimi tutmuş gibi babamın karşısında tepkisiz kalmıştım ve diyecek birşey bulamıyordum.

Dürtülerek kendime geldiğimde elifin beni sarstığını fark ettim. "Ya Simay birşey desene! Kuzeninle evlendirecekler seni ya"

"Evlenmeyeceğim"

Babam gözlerini yüzüme dikip tek kaşını kaldırdı.

"Evlenmeyeceksin, öyle mi?"

Zorlukla kafamı salladım. Yıllarca hayatımda olmayıp hayatımdaki hiçbir şeye karışma hakları yoktu.

"Ben Necip beye istediği paranın fazlasını verdim, O evlilik olacak"

Kaşlarım şaşkınca tekrar kalktı. Bir de evleneyim diye para mı vermişti? Bu kadar mı sevmiyordu beni bu adam?

"Beni göndermek için para mı versin bir de? İnanmıyorum sana ya. Çık git evimden"

Kapıyı işaret ederek babamı kovdum, Tabi kovmak denirse. Gram kıpırdamadı.

"Evleneceksin ya da benim ölümü göreceksin Simay! Sen kıyamazsın biliyorum."

Beni vicdanımdan vurmaya kalktığında hemen başımı olumsuz anlamda sallayıp onu susturdum.

"Sakın ona saçma sapan şeyler söyleyip aklına girmeye çalışma Akif amca o inanır ama ben asla inanmam"

Babam sinirli sinirli elife baktı ve konuşmasına devam etti.

"Sen çok konuşuyorsun bu ara Elif kızım. Ama ben o sesi kesmeyi iyi bilirim."

Panikle elife baktığımda Elif konuşacakken balkondan bir ses geldi ve İçeriden farklı bir sesi duyduk.

"Nasıl kesecekmişsin sen benim Güzeller güzeli karımın sesini Akif amcacığım?"

Eniştem be. Yaptı yine yapacağını. Konuşan Elif'in yeni evlendiği kocası Onur abiydi ve Eve balkondan girdiğini anlamıştım. Bunun nasıl tam zamanında olduğunu düşünsem de Elif'e baktığım zaman onun çağırmış olduğunu gördüm.

"Kocamm! Geldi benim kahraman kocam!"

Elif Onur abinin kollarına kendini attığında kısacık bir an kulağına birşeyler fısıldadı. Onun da aslında korktuğunu ama gizlediğini anladım. Elif böyleydi. Korkardı ama belli etmezdi. Ama ben öyle değildim.

"Ben seni çıkartmadan sen çık git bu evden Akif amca, Aksini göstermek istemiyorum"

Babam oturduğu sandalyeden sinirli bir şekilde kalkıp eline bir bardak aldı.

"İşime karışmayın artık! Sen ve karın umurumda değilsiniz. Kızımı evlendirip gideceğim zaten"

İnanamayarak ona baktım. "Beni evlendirip huzura mı ereceksin"
Gülerek konuşmuştum ama içten içe gerçek olma ihtimali beni yiyordu.

"Elif nasıl benim karımsa, Simay da benim kardeşimdir Akif amca. Bildiğim kadarıyla da hayatında Değildiniz zaten. Karışma hakkını nereden buluyorsunuz?"

"Babası olarak karışabilirim"

"Babam olarak karışabilirdin ama hiçbir zaman yanımda olmadın ve bir babalık yapmadın. Bu yüzden Karışamazsın"