19

37.4K 1.5K 462
                                    

Kapıyı açtığımda görmeyi beklediğim manzara bu değildi. Babam değildi. Olamazdı. Beni bırakıp giden adam aynı gün içerisinde tekrar gelemezdi.

"Kızım?"

Şaşkınlıkla kapıya yaslanmış babama bakıyordum. Bana hala nasıl kızım diyebiliyordu onu da anlamış değilim.

"Ne kızımı?"

Azıcık uzağımda duran Doruğa baktığımda bir bana, bir babama bakıp tepkimi Ölçmeye Çalışıyor gibiydi.

"Bu kim kızım?"

Başıyla Doruğu gösterdiğinde kaşlarımı çatıp bir adım İlerledim. Sorma hakkı var mıydı gerçekten de?

"Sanane? Ne hakla soruyorsun?"

"Bu kim dedim Simay? Evine alacak kadar nasıl güvendin?"

Şaşkınlıkla onu izliyordum. Evet ben kimseye güvenmezdim. En çok babama güvenmezdim çünkü bunu da bana o öğretmişti.

Ama Doruk öyle değildi. Yani umarım değildi. O da beni bırakmıştı yalnız başıma ama onun bir bahanesi vardı. Ya da ben inanmak istediğim için inanmıştım.

"İçeriye almayacak mısın beni? Bu adamı bile içeriye almışken?"

Doruğun yanında gerginlik çıkartmak istemiyodum ama sinir katsayılarım babam her konuştuğunda artıyordu.

"Seni niye alayım baba? Tekrar bırakıp gitmen için mi?"

Doruk kaşlarını çatmış bize bakıyorken bana sessizce "İstemiyorsan içeriye almak zorunda değilsin geç içeriye ben hallederim"
Dediğinde alayla ona baktım.

Üzgünüm Dorukcuğum. Bu adam ikimizi de yer. Görüşme yasağı bile getirir. Tövbe haşa getirmesin ama.

Babam bize dik dik bakarken bir anda hepimiz dikkatimizi dışarıdan gelen sese verdik.

"Ay helüüüüüü!! Ben geldim Simaaaayy!!"

Elif, Elindeki 3 valiz ile hızlı adımlarla yanıma geldiğinde donakaldı. Hem patronuna, Hem de babama kendini rezil etmişti ve müsait bir zamanda bunu bir 20 sene unutmadan dalga geçecektik.

"Ay kusura bakmayın Doruk bey! Ben kapıyı açık görünce bu deli çöp falan atıyor sandım" Dedi beni göstererek.

Kafasını babama çevirdiği zaman sinirle soludu. Elif benim her anımda yanımdaydı. İyi kötü ne yaşarsam yaşayayım beraberdik. Babamın olaylarını bildiği için de elif babamı hiç sevmiyordu.

"Hoş geldin Elif kızım"

Babam konuşunca tiksinçli bakışlarından birini babama attı.

"Hiç hoş bulamadım bey amca"

Dediği ile ona güldüm. Babamın adını unutmuştu kesin. Ondan böyle demişti.

Elifin içeriye girmesi için kapıdan çekildiğimde Doruk hala bize bakıyordu. Elif ürkek ürkek Doruğa baktığında gülümseyerek sorun olmadığını söylediğinde rahat bir nefes verip içeriye girdi.

"Niye geldin baba?"

"Seninle konuşmam gerekenler var"

"Konuşma. Hadi git"

"Kovamazsın beni Kızım. Ben sana aynısını mı yapmıştım?"

"Aynı bokun lacivertini yaşattın bana baba?"

"Aa terbiyesizleşmisin biraz sen! Bu adam mı bozdu seni?"

Çenesiyle Doruğu işaret ettiğinde göz devirerek içeriye geçmesi için geri çekildim.

Ölçü | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin