Doğru kişiyi seçmek, güven ve anlayış temelinde bir ilişki kurmanın önemli bir parçasıdır. İhanet, bu güveni sarsabilir ve ilişkiyi zedeler. İyi bir ilişki, açık iletişim, karşılıklı saygı ve sadakat gerektirir. İhanet durumunda, onarıcı adımlar atılabilir, ancak bu süreç zorlu olabilir. İlişkilerde sağlam temellere dayanmak, güvenin inşası için kritiktir.
İhanet, insan ilişkilerinde derin yaralar açabilen karmaşık bir konsepttir. İlişkilerdeki güvenin temelidir ve bir kez sarsıldığında onarmak zordur. İhanet, genellikle duygusal bir yükü beraberinde getirir ve bir kişinin güvenini kaybetmesine neden olarak ilişkideki dinamikleri büyük ölçüde etkiler.
İhanetin farklı türleri vardır; duygusal, fiziksel veya güvene dayalı olanları. Her biri, ilişkinin temelini sarsabilir ve iyileşme süreci zaman alabilir. İhanetin nedenleri çeşitli olabilir, ancak iletişim eksikliği, duygusal ihtiyaçların karşılanmaması veya başka birinden çekici bulma gibi faktörler sıkça rol oynar. İhanetin ardındaki motivasyonları anlamak, ilişkinin geleceği konusunda önemli ipuçları sunabilir. İlişkideki taraflar arasındaki açık iletişim, onarıcı bir sürecin başlamasına yardımcı olabilir, ancak ihanetin yarattığı yara derin ve karmaşıktır. İhanetin üstesinden gelmek, hem bireyin hem de ilişkinin güçlenmesi için içsel bir mücadeleyi içerir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şarkılar: Cihan Mürtezaoğlu - Bir Beyaz Orkide Adamlar - Benden Bana Seksendört - Dokunma maNga - Işıkları Söndürseler Bile
***
ASENA KESKİN
Karanlık, hiç ışık yok. Yine bir gecenin karanlığında yalnız başıma yürüyorum. Soğuk... Çok fazla soğuk. Her rüzgar estiğinde daha çok üşüyor, titriyorum.
Kalbimde bir delik var, bir kurşun ya da ben öyle sanıyorum. Gözlerim kapalı yürüyorum. İçimde bir his var, acısı tarif edilemeyen. Bağırmak istiyorum ses tellerimkopana kadar. Bağırmak istiyorum bu içimde ki acı dinene kadar.
Bir sokak lambası var yanıp sönen, bir de beyaz bir ışık. Çok aydınlık ve asla kararmayan. Beni kendine çekiyor hiç durmadan. Sokak lambası ise altında durmamı söylüyor bana. Altında durduğum zaman sönmüyor, ama altından ayrıldığım an deliriyormuşcasına yanıp yanıp sönüyor.
Hissetmiyorum. Ben sevgiyi hissetmiyorum. Tek başıma yürüdüğüm bu karanlığın sonunda annem beni bekliyor. Ona doğru koşarak sesleniyorum "Anne! Ben buradayım." Duymuyor. Ben ona ne kadar yaklaşırsam benden daha çok uzaklaşıyor. Gücüm tükeniyor, adımlarım yavaşlıyor olduğum yerde duruyorum. Bedenim küçülüyor ve o küçük kıza dönüşüyorum. Pes etmiyorum yine anneme koşuyorum. Bana izin verilmiyor. Bedenimi tutan kolların sahibi olan babam anneme gitmeme izin vermiyor. Çırpınıyorum sağa sola gitmeye çalışıyorum. Gözlerimden yaşlar akarken babamın yüzüne bakıyorum, ona yalvarıyorum. "Baba beni anneme götür lütfen. Annemi istiyorum onu çok özledim baba. Lütfen nolur." Babam beni duymuyor ve ben annemden daha çok uzaklaşıyorum.
