GÜNEŞTE Kİ LEKELER
Bugün ihanet günüdür
Güller kendi dikenlerince kanatılsın
Şairler öz elleriyle boğsunlar şiirlerini
Söyleyin akrebe bugün ihanet günüdürAşıklar çiçek sunarken sevdalılarına
Siyanür damlatsınlar şebnem yerine
Kahramanlar kurtardıkları vatanın
Dönüp kendileri geçsinler ırzına~MUSTAFA İSLAMOĞLU
Şarkılar:
Gökhan Türkmen - Çatı Katı
Adele - Skyfall
Simge - Üzülmedin mi?***
Mecburuz.
Sabah uyanmaya, yataktan kalkmaya, bir şeyler yemeye, su içmeye, çalışmaya, gece uyumaya mecburuz.
Mecburum.
Silahımı elime almaya, eldivenlerimle kaskımı takmaya, göreve gitmeye, adam öldürmeye, yaşatmak için ölmeye mecburum.
Boynumda ki acı günlerdir benimle. Ama her gün, bir önce ki günden daha az canımı yakan bir acı bu.
Yaralanmış mıyım? Umrumda değil.
Ölmüş müyüm? Umrumda değil.
Yeter ki insanlar yaşasın, rahat uyusun.
Yeter ki ülkeme, vatanıma, bayrağıma zarar gelmesin.
Fazla bir şeyim yoktu. Sadece küçük bir cam boynumu kesmişti.
Hemşire Mir'e söylerken duymuştum. Dikiş gerektirecek bir türden kesik değilmiş.
Hastanede öldürülen adamın, o gün tek güvendiğim bir hemşirenin babası olduğunu öğrendim.
Belki de önünde uzun yılları olan bir adamdı. Kim bilir?
Mir taburcu olmuştu. Komutanlığa gelmiştik.
Oturma odasında oturuyordum. Mir de yan tarafımda ki koltukta oturuyor, pencereden dışarıyı izliyordu.
Ağzını bıçak açmıyordu.
Bana sinirliydi.
Hayır. O bana sinirli olamazdı ki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASENA
Aksiyon"Dön arkanı asker." duyduğum sesle ensemde silahın namlusunu hissetmem bir oldu. İşte şimdi başlıyoruz.