Jimin sadece tanınan en güzel erkekti. Aynı zamanda bir dedektif. Yoongi ise sirkte çalışan sıradan bir katil.
Katil
"Biliyor musun, küçüklüğümden beri insanların sirklerde yüzlerini neden boyadığını merak etmişimdir."
"Öğrenebildin mi peki? "
"Eve...
Ay her gece izler bedenlerimizi Kim ondan daha beyazsa, Kıskanır yanına alır derler...
Şehrin loş ışıkları bedenlerimizi aydınlatırken uzun sokaktan geçiyorduk. Kook'un ısrarlarıyla açık meyhane kapısından geçtik. Tae çalışanın yanına gitti. Üçümüze de içki alıp daire masların yanına geldi.
Geçen gün yaşanan olaylardan bahsettim:
"Sonrasında adamı evden gönderdim."
Kafaları çoktan uçmuştu. Boşuna çenemi yormuştum yani. Kafayı bulan kuzenlerim birbirlerine bakmaya başladılar.
"Ovv gidiyorum ben."
Coni'yi de alıp çıktım meyhaneden. Tasmasını tuttum ve şehrin ışıkları altında sessiz sokakta ilerledim.
Sokağın derinliklerinde, kimsenin bulunmadığı bir çıkıntıda karanlığın gölgeleri arasında bir beden fark ettim.
Elindeki sopa tok bir sesle yere düştü. Ay ışığı yüzüne yansıdı. Beyaz boyalı yüzü daha da beyazlaştı.
Yüzü yan duruyordu. Siyah saçları alnına yapıştı.
Bir şarkı mırıldanıyordu. Karşımdaki bedene daha da yaklaştım. Yaklaştıkça şarkının sesi daha da kulaklarıma doldu.
Uyan rüyandan. Kendin uyanmayı öğren. Kendine zarar vermeden uyan. Uyandıracak kimse yok...
Tutun hayata. Bırakmamayı öğren. Ellerini ayırmadan tutun. Tutunacak kimse yok
"Güzel şarkıymış."
Yan duran bedeni aniden bana döndü. Yüzünün boyası çıkmıştı. Sadece kenarlarda beyazlıklar kalmıştı. Elindeki kan lekelerini çıkarmaya çalışıyordu.
"Öyledir."
Sırıttım. Nedense bu görüntü komik geldi. Ama o da sırıttı.
"Ne oldu dedektif, neden sırıtıyorsun?"
"Bilmem basılman biraz komikti."
"Ne basılmasından bahsediyorsunuz dedektif?"
Kıkırdadım. Ama olduğumuz bu durumu düşündükçe kıkırdamam kahkahaya dönüştü.
Ardından Coni'nin tasmasını çözdüm.
Coni ona doğru koşmaya başladı. Yüksek sesle konuştum.
"Tanıdığım en vahşi hayvanlar köpeklerdir."
Ona doğru koşan köpeğimi yenmesine imkan yoktu.
"Unutmayın dedektif. Kediler sinsilerdir ve sinsilik vahşiliği her zaman yener."
Dedi ve varillerin üzerinden alçak binanın çatısına çıktı. Bu durumda Coni sadece havlayabildi.
Bana el sallayan adam yan yana olan çatıların üzerinden geçerek gözden kayboldu.
Onu gözümle takip ettim. Gidebileceği yerler belliydi. Koşmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tam yerinde bitirdim.
Beni hiç sevmeyen bir arkadaş var şuan burayı okuyor.
