Jimin sadece tanınan en güzel erkekti. Aynı zamanda bir dedektif. Yoongi ise sirkte çalışan sıradan bir katil.
Katil
"Biliyor musun, küçüklüğümden beri insanların sirklerde yüzlerini neden boyadığını merak etmişimdir."
"Öğrenebildin mi peki? "
"Eve...
Bir yapboz vardı ortada. 1000 parçalı olsaydı zor yapılırdı.
Bir yapboz daha vardı ama bu yapboz 2 parçalıydı. İnanın ki bu diğerinden daha zordu.
O iki parçanın ruhu vardı çünkü. O iki parça birbirlerine tam uymalarına rağmen birleşemezlerdi.
Bir parça suçluydu çünkü. İşlediği suçlar ise affedilir gibi değildi. Diğeri ise onu yakalaması gereken kişiydi.
Her zaman işler yolunda gitmezdi. Bazen bazı durumlar boka sarardı. Durumlar değişir ve pişmanlıklar doğururdu.
Ben ise şimdi bunları düşünüyorum. Onu seviyor muyum?
Yoksa bu hastalıklı bir düşünce mi?
Yatakta doğruldum. Kafam çok karışıktı. Tüm problemleri bir topa çevirip etrafa fırlatmak istiyorum.
Sonra kapı sesi duyuldu. Ardından ise çığlık.
Kook'un çığlığı..
Hızlıca kalktım fakat hesaba katmadığım bir şey vardı. Kalktığım gibi geri oturdum. Kasıklarımda mükemmel bir ağrı vardı.
Dikkatlice kalktım ve olabildiğince hızlı bir şekilde aşağı indim.
Sonra şakalaşan üç bedeni gördüm. Eee niye bağırdı bu mal?
"Noluyor burada?"
"Bir şey olduğu yok. Kapıda seni değil beni görünce çığlığı bastı." dedi dalga geçer bir sesle.
"Hyung seni çok özledim!" hayrandım bu çocuğun enerjisine..
Üzerime atlayacaktı. Benim ise heryerim ağrıyordu. Gözümü kapattım ve gelecek acıyı bekledim.
O acı gelmedi. Ancak önümde bir beden vardı.
"Kuzenin çok yorgun. Dün yolda gelirken ayağındaki postallar yüzünden düştü. Şimdi heryeri çok ağrıyor o yüzden yavaşça sarıl."
Taehyung ise gözlerini büyüterek bana ve kasıklarıma baktı. Ardından ikilinin arasına girmeden yaklaştı.
"Verdin mi?" dedi fısıltıyla.
"Neyi verdim mi? Ahahaha tabiki hayır saçmalama."
"Ohh tamam iyi bari. Ukala bir enişte hiç işime gelmez doğrusu."
Bilmiyordu ki...
"Siz neden geldiniz lan?"
"Merak ettik. Komutanımız ile konuşmak istedik bir de." Tae'nin sözleri ve Kook'un başını sallayarak onu onaylaması o an sebepsizce komik geldi.
"Komutanınız size ne tür görevler veriyor peki?"
Kool tam ağzını açtığında Yoongi eliyle kapattı.
"Devlet sırrı dedek- yani Jiminiee~"
"Komutanım ne derse o!"
"Sizi de komutanınızı da seveyim."
Önümdeki bedenleri kenara itip yavaş ve hafif adımlarla mutfağa ilerledim.
Güzel kokulara doğru yürüdüm. Masa kurulmuştu ve asla etmeyi sevmediğim kahvaltı için bir anlığına can attım.
Benim hazırladığımdan kat kat daha iyiydi.
"Beğendin mi?"
Gelen sesle arkamı döndüm. Tae ve Kook'u göndermiş olacak ki İçeriden herhangi bir ses yok
"Hm fena değil. İdare eder yani."
Ardından sandalyeye oturdum ve yemeğe başladım. Karşıma oturdu.
"Eee konuşmayacak mıyız?"
"Ne hakkında konuşacağız Yoon?"
Hislerden mi konuşacaktık, işlerden mi? İşini yaptırdıktan sonra siktir olup gidecek miydi? Yoksa benim ona karşı olan hislerimi o da taşıyor muydu?
"Sadece merak ediyorum Jim. Benden hoşlanıyor musun yoksa sadece eğlendin ve bitti mi?"
"Bunu bana sormadığını var sayıyorum. Eğer sen benim için bir eğlence olsaydın seni öylece polise bırakıp kaçardım."
Kafasını tatmin olmuşça salladı.
"Şuan boşlukta hissediyorum. Polis gelecek mi bilmiyorum. Biz ne olacağız bilmiyorum. Kendimi boktan bir durumda buldum." dedim tek nefeste.
"Bu durum benim de canımı sıkıyor. Buradan gitsek nasıl olurdu? Denizin kenarında bir evimiz olsaydı? Seninle güneş batarken o turuncu göğün altında yürümek isterdim." dedi sıkıntılı bir ses ile.
"Gidemeyiz. Gidemezsin. Seni hemen yakalarlar."
"Benimle beraber seni de alırlar içeri."
"Başım ağrıyor. Ben biraz uzanacağım. Yanıma gelmek ister misin?"
"Sence hayır diyecek gibi miyim?"
"Bana hayır diyemezsin zaten. Deşerim seni."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
