"Işıl, böyle bir sorumluluğu almak istediğine emin misin? Hâlâ iki saat içinde geri çekilme şansın var."
"İşimi doğru yapacağıma inanıyorum ve rakip kim olursa olsun bu maçı kazanacağımıza inanıyorum, oyuncular ellerinden gelenin en iyisini yapacak ve eğer istediğim gibi gitmezse her şeyin suçlusu olmaya hazırım ama bu takım kısa bir süre benim yönetimimde, ve ben pes etmeyeceğim."
"Umarım pişman olmazsın Işıl."
Işıl saatlerdir kendisine sunulan teklifleri geri çevirmekten yorulmuştu kısa bir süre önce teknik direktörün istifasının ardından yardımcı antrenörlük görevinden ayrılmış Galatasaray'ın ilk kadın teknik direktörü olarak adını yazdırmıştı. Çok kötü gitmiyordu aslında oynanan 2 maçı da kazanmışlardı ama saatler sonra oynanacak maç öyle sıradan bir maç değildi Real Madrid maçıydı dünyaca ünlü futbolcuların olduğu bir takım, son derece tanınmış bir teknik direktör İstanbul'daydı ve kazanmaya gelmişlerdi. Zaman gittikçe soyunma odasına ilerlemişti, sorunlar bitmezdi.
"Işık ne olduğunu bilmiyorum. Sakatlanmış, değiştirmeliyiz."
"Sorun değil, asla onun rahatsız olmasına izin vermiyoruz, başka oyuncumuz var, eminim aynı ruhla oynayacak ve elinden gelenin en iyisini yapacaktır."
"Maçın adamı bu Işıl? Onsuz yürüyemiyoruz bile."
"Kapa çeneni, tatlım. Bugün sahada sadece futbol oynamayacağız, bugün burada hayallerimizi, inancımızı ve kimliğimizi temsil edeceğiz! Bu sadece bir maç değil, bu bir fırsat! Bu forma altında mücadele etmek bir ayrıcalıktır ve bu akşam, tarih yazma şansımız var. Her biriniz, bu sahada kendi potansiyelinizin sınırlarını zorlayın, yüreklerinizle oynayın! Real Madrid karşısında olmak, bir macera, bir sınav! Ama inanın, bu sahada sadece rakip değil, aynı zamanda inancımızı ve cesaretimizi sınamak için varız! Sahaya çıktığınızda, Galatasaray ruhunu taşıyın, hayal ettiğiniz sonuç için savaşın! Bu gece, her birimiz, bu formanın gururunu ve tutkusunu hissedelim! Şimdi kalkın, sahaya çıkın ve dünyaya kim olduğumuzu gösterin!"
"Haydi, takım!"
Oyuncuların yükselen sesleri ile Işıl tekrar soyunma odasından çıktı, çok az bir zaman kalmıştı, rakip takım çok iyiydi, o kadar garip bir şeydi ki koridorda Bellingam ile göz göze gelmek şu an birçok kişinin hayaliydi ve konu ile ilgili hiçbir heyecan yoktu, rakip oyuncuydu, düşmandı.
"İyi şanslar."
"Sana da, Bellingham."
"Teşekkür ederim. İyi cesaret takdir edilmeli. Beni gerçekten şaşırttı."
"Seni şaşırtan ne?"
"Bir kadın teknik direktör olarak sahaya çıkabilmek. Yenilgi sonrası tepkileri kabullenmek herkesin yapacağı bir şey değil."
"Daha maç oynanmadan bu kadar emin olmamalısın, Bellingham. Sana iyi öğretememişler. Futbol sürprizlerle dolu bir spordur."
"Bazı gerçekleri kabul etmek zorundasınız."
"Geçici hevesinizin tadını çıkarın."
"Bunu siz mi söylüyorsunuz?"
"Evet, bu komik mi?"
"Fazlasıyla, hadi, seninle bir anlaşma yapalım, gollerimden sonra ağlamayacaksın."
"Seni ağlatacağım, Bellingham."
