İLK OYUN

-2.Bölüm Gerçekler-

Hayat bazen acımasız olabiliyordu ama benim için ailem daha acımasızdı buradaki çoğu kişinin geçmişini biliyordum ve kendi geçmişime baktığım zaman kızını sevmeyen bir üvey baba, çocukları arasında ayrım yapan bir anne ve herkesten çok o kızı seven bir abi bide zengin ama mutsuz bir hayat Gece'nin, Burak'ın ve Sarp'ın yaşadıkları benimkilere benziyordu, onlarda aileleri tarafından sokak'a bırakılmıştı. Mesela Gece'nin bu güzel yüzünün ve o korumacı tavrının arkasında acı ve gözyaşı dolu bir geçmiş vardı, insan bazen annesine bazen de babasına benzerdi karakter olarak, Gece karakterik özelliklerini kimden aldığını bilmiyordu ama babasının alkol ve şiddet bağımlısı bir insan olduğunu söylemişti. Gece dövüşü seviyordu ama bu şiddet bağımlısı olduğu anlamına gelmiyordu. Bazen insanlar huyları yüzünden yanlış anlaşılabilirdi ve Gece de böyleydi ama Gece ne kadar dövüşü sevsede onun yumuşacık bir kalbi vardı.

Mine " Ben şişe getiriyim " dedi. Mine ayağa kalkıp mutfağa doğru gidince. Atlas bana öyle dikkatli bakıyodu ki tüylerim diken diken oldu. Yusuf yanıma gelip oturdu başımı Yusuf'un omzuna koydum o sırada Atlas bir şeyler mırıldanıyordu. Ben "Noldu ne dedin " dedim . Atlas "Sana demedim şarkı söylüyordum" dedi . Ben ne anlamında başımı yana yatırdım. Oda "Benekli kalp"dedi.Tam o esnada aklımda bir an canlandı.

Küçük iki tane çocuk biri kız biri erkek kız diyordu ki:
-Ya neden bunlar geçmiyor. Diye yakınırken erkek olan
-Öyle deme bence çok güzel duruyor aynı kalbe benziyo benekleride var aynı benekli kalp. Diyor ondan sonra bir gülüşme
Ve sonrası yok.

Ardından kafamı kaldırıp Atlasa baktığımda yüzünde anlamsız bir gülümseme vardı sonra Mine'nin sesiyle kendime geldim ve yüzümü şişeye doğru çevirdim.Mercan şişeyi çevirdi ve şişe ben ve Sarpa geldi. Sarp soruyu soran taraftı ve bana "Doğruluk mu? cesaret mi?"dedi. Ela "3 kere doğruluk deme hakkın var sonra cesaret olcak"dedi.Bende "Tamam"dedim. Sarp "Hadi"diye bağırdı. Bende "Doğruluk"diye bağırdım. Sarp yüzüme bakarak"Beni gerçekten sevdin mi?"dedi. Bende "Evet hatta inanmaya bilirsin ama kardeşlerim kadar kadar çok sevmiştim ama sen beni aldatma gereğinde bulundun çok acı değil mi?"dedim. Sarp sadece yüzüme bakmakla yetindi. Bir çok kişi şaşırmıştı ama bir şey sormadılar.Ardından Burak tekrar şişeyi çevirdi şişe Yusuf ve Ela'ya geldi. Yusuf soran taraftı;

"Doğruluk mu? Cesaret mi?"dedi.Ela "Cesaret"diye bağırdı eğlenceli bir sesle.Yusuf da eğlenceli bir sesle "Eski sevgilini ara o zaman" dedi . Ela şaşkınca Yusuf'a bakıyodu gözlerinde endişe vardı Yusuf "Hadi arasana" dedi. Mercan hemen atıldı " YAPMA"diye bağırdı. Yusuf " Neden" dedi. Ela,Mercan'a kaş göz yaptı. Mercan "Ela benim sinirlerimle oynama istemediğin bir şeyi yapma sana anılarını hatılatmasına izin verme" demesiyle bir şeylerin farkına vardım Ela'nın eski sevgilisiyle ilgili bir tranvası vardı ve bu Mercanı rahatsız ediyordu Yusuf'u dürterek susması gerektiğini söyledim. Yusuf anlamasada başını tamam anlamında başını salladı.

Mercan bir şeyleri anladığımı fark edip, başıyla teşekkür etti bende ayağa kalkıp "Ela iki dakika gelir misin?" dedim,bizimkiler ne olduğunu anlamamıştı ve şaşırmıştı ama diğerleri şaşırmamıştı eğer tahmin ettiğim şeyse nasıl bu kadar sakin kaldıklarını bilmiyordum. Ela hiç bir şey demeden ayağa kalktı,daha sonra kapıya doğru yürüdü ve dışarı çıktı bende onun ardından çıktım. Biraz daha yürüdükten sonra gökyüzünü ve yıldızları gördüm,Ela bir yere oturdu ve başıyla benim de oturmam gereken yeri gösterdi. Ela bana doğru dönüp "Ne düşündüğünü tahmin edebiliyorum ama inan o düşündüklerinin daha kötülerinide yaşadım yani bana öyle acırmış gibi bakmaktan vazgeç bu sinirlerimi bozuyor "dedi.

O an içimde hissettiğim acı çok farklıydı ve ona olan sevgim kardeşlerime olan sevgimle aynıydı bu garip hissetmeme neden olmuştu. Ela'ya "Ela Ben senin ne yaşadığını bilemem belki ama hissedebilirim çünkü sen de benimle yaşadığımı bilmiyorsun" dedim. Ela soğuk bir sesle "Aynen" diye cevap verdi,ardından bir şeyi hatırlamış gibi bana dönüp "Ekim sizin Sarp'la aranızda olan şey ne çünkü doğruluk ve cesaretlik oynarken Sarp senin ona olan sevgini sormuştu daha öncesinden tanışıyor musunuz ki?"dedi. "Eski sevgilim" dedim soğuk bir sesle Ela şaşırmıştı biz bunları konuşurken o sırada evin kapısından Burak ve Yusuf dışarı çıktı. Ela sadece "Anladım" demekle yetindi, Gece yanıma gelip beni omzumdan dürterek kaldırdı o sırada rüzgar birden hızlanmaya başlayınca titredim bunu gören Yusuf ceketini omuzlarıma attı, Atlas'la Burak tokalaştılar ve Burak"Siz de bize gelin Ekim hanımın elleri çok marifetlidir size güzel yemekler yapacağına eminim" dedi. Utanmış gözlerle yere doğru baktım Atlas "Tabii kardeşim" dedi pis pis sırıtarak.

Daha sonra hepimiz eve doğru yürüdük eve geldiğimizde Melis ayakta uyuyordu Mete, Melis'i yatağına yatırdı daha sonra ben ve Gece salonda oturduk Gece ,Ekim "İyi misin?" dedi ,o an nasıl olduğunu bilmiyordum Gece bana sorana kadar da hiç aklıma gelmemişti nasıl olduğum Gece'ye dönüp "Bilmiyorum ama senden bir şey isteyeceğim, biliyorum bunu senden istemem çok saçma ama merak ediyorum" dedim o an Gece'nin beni can kulağıyla dinlediğinin farkındaydım. Ben bir süre daha sessizliğimi koruyunca Gece "Ekim patlatmasana insanı hadi söyle" dedi. "Bugün bir şey oldu ve ben bir şey düşündüm ve herhalde bu kesin olarak böyle ama emin değilim, sence Melis Sarp'tan hoşlanmaya başlamış olabilir mi? Sonuç olarak kapıdan güle oynaya çıktılar"dedim.Gece bir süre sessiz kaldı, ya ben olayları çok büyütmüşümdür diye düşünmeye başlamıştım ki tam o sırada Gece "Ekim saçmalama Melis asla böyle bir şey yapmaz ama senin dediklerinin çoğu doğru çıkıyor yine de bu imkansız bir şey" dedi. Bir yandan haklıydı o benim kardeşimdi o bunu asla bana yapmazdı ama onları orada öyle görünce içimde bir burukluk olmuştu, bunları boş verip Gece'yi kolundan tutup odaya doğru çektim. İkimiz de aynı odada kalıyorduk Gece üzerini değiştirdi hemen ardından da ben değiştirdim ve sonra ikimiz de uyuduk.(1 hafta sonra)

Sabah Can ve Burak'ın sesleri ile gözümü açtım yine bir şey için tartışıyorlardı etrafa bakındım sırada Gece'nin bana gülümsediğini gördüm ben de ona bakıp gülümsedim daha sonra yatakta doğruldum Gece yanıma geldi ve yatağın kenarına oturdu sonra bana sarılıp "Seninkiler yine başladı" dedi. Bizimkilerden birileri tartıştığı zaman onları ayıran ya ben ya da Gece oluyordu,belli ki Gece onları ayıramamıştı o yüzden bana sabır diler gibi sarılmıştı ben de ona sarıldım ve "Hadi hakkımızda hayırlısı" dedim.

Yataktan çıktım ve lavaboya doğru ilerledim elimi yüzümü yıkadım daha sonra aşağıya indim ve Burak ile Can'ın hala kavga ettiğini gördüm. Can beni görür görmez hemen arkama geçti ve "Ekim ne olur beni kurtar" diye fısıldadı "Ne oldu?" dedim. Burak da "Melis ve Mete'ye hediye alacağım parayı harcadı" dedi,o an hatırladım ki Mete ve Melis'in doğum gününe yani 18 Eylül'e 4 gün kalmıştı .Can'a dönüp "Ne aldın?" dedim ,o da "Benim param yoktu Ben de hediye almak istedim bu yüzden Burak'ın parasını aldım" dedi masumca, Burak bunu duyunca biraz da olsa sakinleşmişti daha sonra Burak"Ben de kendin için bir şey aldın sandım ve ayrıca benden isteseydin ben zaten verirdim" dedi sonra elini cebine attı ve aradığını bulamadı Yusuf'a dönüp "Lan bende para yok sende varsa versene hediye alacağım" dedi Yusuf iki parmağının ucunu iki kere boğazına vurarak yok işareti verdi. Ben hemen "Boş ver ben sana veririm" dedim, aslında bende de fazla para yoktu ama yine de kardeşim için onu verecektim benim açımdan hiç sıkıntı değildi Yusuf lafa atlayıp "Ben de verirdim de son paramla hediye aldım yoksa biliyorsun veririm" dedi.

Burak sorun yok dercesine başını salladı ve sonra bana dönüp "Senin başka paran var mı?Yoksa sıkıntı değil verme "dedi. Ben de "Yok zaten bugün maaşımı alacağım ben de onunla hediye alırım" dedim. Burak bana doğru yürüdü ve sımsıkı sarıldı "Aslan kardeşim be "diye bağırdı kısık bir sesle sonra hepimiz güldük ,Melis ve Mete ortalıkta yoktu Mete uyuyordu Melis de staja gideceği için hazırlanıyordu Melis doktorluk okuyordu ve 3 sınıftı benim de hazırlanmam gerekiyordu çünkü benim bugün okulum yoktu bu yüzden kafeye gidecektim odaya çıktım ve giyinmeye başladım.