Aşırı klişe bir hikayeyle merhaba satır arası yorumlarinizi bekliyorum ♥️
Telefondan yazıyorum yazim yanlislarimi mantik hatalarimi gormezden gelerek keyifli okumalar...
"Baba ne dediğinin farkında mısın Berkle asla evlenmem."
"Evleneceksin Elçin askerlik arkadaşıma söz verdim musait bir zaman da çiftliğe gelecekler yüzükleriniz takılacak."
"Ölsem hayata sevmediğim birisiyle evlenmem."
"Elçin evleneceksin dedim bu yaşına kadar el bebek gül bebek büyütüldün hiçbir şeyine karışmadım ama bu sefer benim dediğim olacak ben tüm mal varlığımı koluna takıp getirdiğin tanımadığım ne iduğü belirsiz bir adama bırakmam."
"Babacım tanıyorum dediğin adami da ayda yilda bir goruyorsun nasıl guvenip beni onun kollarina teslim edersin hiç mi korkmuyorsun bana zarar vermesinden."
"Berkle konuştum şeref sözü verdi sana zarar vermeyeceğine hem ben guvenmesem seni böyle bir seye zorlar mıyım güzel kizim ."
"İnanamiyorum ya cildiracam baba herkese guvenecek kadar saf olamazsın değil mi."
"Elçin saygılı konuş karşında baban var."
"Beni zorla evlendirmek isteyen babam var bazen taniyamiyorum seni baba acaba bana yaptığın dayatmaları bir erkek çocuğun olsaydi onada aynısı yapacak mıydın çok merak ediyorum."
"Elçin sus daha fazla benim sabrimi zorlama evleneceksin dedim o kadar şimdi odana çık daha fazla tartışıp o narin kalbini kirmak istemiyorum kızım."
Elçin sinirle masasın üzerinde ki vazoyu yere fırlatıp "ölsem sevmediğim bir adamla evlenmem"diyip hızla odasına çıkmıştı.Ağlamıyacaktı ağlamazdı ne yapip ne edip bu işten kurtulacaktı.Sevmediği bir adamla sırf babası istiyor diye evlenip hayatını karartamazdı.En acilinden bir plan yapmasi lazimdi babasına öyle bir ders vermeliydi ki kendisini bu evliliğe zorladığına böyle bir karar aldığına günden güne pisman olup vicdan azabı çekmeliydi.
Elçin annem hayatta olsaydı belki bu yaşadıklarım yasamazdim diye huzunlenmişti.Annesi kendisini doğururken kan kaybından vefat etmişti.Babasi annesine o kadar aşikti ki annesinin vefatindan sonra kimseyle evlenmemis kendisini kızına ve çiftligine adamıştı.Ama babasi hep erkek çocuk özlemi ve karısına olan hasretiyle yanıp tutuşmuştu.Bu yüzden kızını da erkek gibi yetiştirmişti.Bu zamana kadar kızının yanında bir tane erkek görmemişti çünkü herkes kızından korkar çekinirdi.Elçin de kimseyle yüz vermez umursamazdı.Ama artık yaşlı adam korkmaya baslamisti.Doktor görüşmesinden sonra hastalığın son evrede olduğunu öğrenmişti.Basina gelecek en kötü olaydan sonra kızı bu hayatta tek başına yapayalnız kalacaktı.
Mal,mülk aslında hepsi bir yalandı.Kızı hastalığını bilmesin diye böyle bir yalana başvurmuştu.Günlerdir ne yapacağını düşünürken aklına canından öte sevdiği asker arkadaşının oğlu gelmişti.Halis Beyle konuşup böyle bir karar almışlardı.Berk biraz haylaz olsa da Halis Beye güveni sonsuzdu kızını korur kollar baba eksikliğini asla hissettirmezdi.Berkten de kızınin kalbini kirmamasi icin şeref sözü almisti.Biricik kızının birisinin koruyup kollamasında gerek yoktu erkek gibi bir kız yetiştirmişti ama baba yüreği el vermiyordu.Sadece son günlerinde vefat ettikten sonra kızının yanında birilerinin olacağı umuduna tutunmak istiyor bu yüzden kızını bu evliliğe zorluyordu.
"Hanımım kahvenizi getirdim."
"Tamam Fatma abla masanın üstüne bırakıp çıkabilirsin."
Elçin odada dört dönüyordu bir şey yapması lazımdı.Evlenmiyecekti ama babasıni da buna pişman edecekti.Bu hayatta herşey para,mal,mülk değildi bunu da babasına ispatliyacakti.