Let's get things straight for once ~|| Kookmin/Sope Au

¹⁶☁︎

"هنوز باورت نمی‌کنم."

"یونگی هیونگ، گفتم که متاسفم." جونگکوک اه کشید، روی کانتر آشپزخونه خم شد و همخونه‌اش رو تماشا کرد که با حالتی سرگرم نشده روی چهره‌اش بیرون و به سمتِ نشیمن رفت.

"متاسفم کام رو از روی کوسن‌های کاناپه پاک نمی‌کنه جونگکوک." یونگی جواب داد، جونگکوک هوف کشید و چشم‌هاش رو چرخوند.

"تقریبا دو هفته پیش بود!" پسر کوچیکتر داد زد. "و من دوبار کوسن‌ها رو شستم، اون هم در حالی که تماشام می‌کردی."

"ردش هنوز اونجاست." پسر بزرگتر شونه‌هاش رو بالا انداخت، برای برداشتن جعبه‌ی غلات صبحانه از طبقه‌ی پشتِ سر پسر، جونگکوک رو از سر راهش کنار زد.

"خب متاسفم هیونگ ولی نمی‌دونم چطوری از شرش خلاص شم." جونگکوک دست‌هاش رو جلوی سینه‌اش بهم گره زد، با یک ابروی بالا رفته یونگی رو تماشا کرد که یک مشتِ پر غلات صبحانه برداشت.

"یا یه راهی براش پیدا کن، یا توی اتاق خوابت سکس داشته باش." یونگی شونه بالا انداخت. "چون اگه لکه‌های مرموز بیشتر یا چیزای دیگه‌ای توی آپارتمانمون پیدا کنم، می‌اندازمت بیرون."

جونگکوک آروم خندید و از غلاتی که یونگی به سمتش پرتاب کرد جا خالی داد. "عادلانه‌ست." نخودی خندید، دست‌هاش رو توی جیبش فرو کرد. "بگو ببینم یونگی هیونگ، عاشق هوسوکی؟"

چشم‌های یونگی گرد شدن، در حالی که فورا به جونگکوک زل زده بود، چهره‌اش سردرگم شد.

"چطوره برگردیم به تو، هوم؟" یونگی خندید. "یه لحظه پیش داشتیم در مورد این حرف می‌زدیم که کجا باید و نباید سکس داشته باشی، و حالا داری ازم در مورد عشق می‌پرسی؟ محدوده‌ی تمرکزت چقدر کوچیکه؟"

"خیلی." پسر جوون‌تر شونه‌هاش رو بالا انداخت. "فقط اینکه مطمئنم که من-"

"عاشق جیمینی، می‌دونم. بهش بگو. چرا مقاومت می‌کنی؟"
یونگی پرسید و جعبه‌ی غلات رو سر جاش برگردوند.

"چونکه فقط نمی‌تونم بهش بگم." جونگکوک اه کشید. "نمی‌دونم چیه، انگار راه گلوم...بسته می‌شه. کلمه‌ای از دهنم بیرون نمیاد، و فقط بیخیال می‌شم."

"به صورت طبیعی نمی‌تونی بیانش کنی؟" پسر بزرگتر پرسید، یهویی کنجکاوتر به نظر می‌اومد. "از تعهد می‌ترسی؟"

"فکر نمی‌کنم؟" جونگکوک ابروهاش رو خم کرد. "اگر می‌ترسیدم، فکر نمی‌کنم می‌خواستم که بهش بگم."

"جالبه." یونگی سر تکون داد. "بهش زمان بده، وقتی زمان درستش برسه، کلمات خودشون بیرون میان."