MÜBRE...

Söz

Biraz baş ağrısı hissettiğim için kerahet vaktinin çıkması ile 1 saat uyumaya karar verdim.

Uyanır uyanmaz Aişe'yi aradım. Bugün onunla vakit geçirmek için annemden izin alıp hemen çıktım. Gerekli muayene yapıldıktan sonra hemen listemi aldım kontrol gününü de belirleyip doktorumla vedalaştım.

Artık kilo vermeye hazırdım. Bunun için de bir bismillah çekip başladım.

6 Ay Sonra;

Uzuuun ve zorlu bir sürecin sonuna gelmiştim. Artık istediğim vücuda sahiptim. Yüzüm ise sivilcelerden lekelerden arınmış parlak bir görünüm kazanmıştı. Saçlarım hâlâ uzundu...

Rabbime yakınlaşmanın huzuru hayatımı çok değiştirdi. Artık düzenli bir hayatım sağlıklı bir yaşamım vardı.

O telefonlu vakitler yavaş yavaş sona eriyor gibiydi gece uyumayıp Ahmet için ağlamalarımın yerini ise dualarım almıştı...

Bugün Ahmet'e söz verdiğim gibi onun için çok önemli bir konu yüzünden görüşme sağlayacaktık.

Sabah namazının ardından saat 11'e kadar gerekli derslerimi çalışıp kıyafetlerimi giyip okuma kitabım ve çantamla birlikte çıkmaya hazırlandım.

Biraz yol gitmem gerekiyordu. Aslında biraz da heyecanlıydım çünkü beni en son gördüğünde gözlerine inanamamış iltifatlar yağdırmıştı. Fakat ben birine helal olmanın derdindeydim artık.

Hemen sözleştiğimiz yere doğru yürüdüm. Beni orda bekliyordu ben gelir gelmez ayağa kalktı sandalyemi çekip oturmam için yardımcı oldu.

Çok şaşırmıştım. Neden önceden değildi... Neden şimdi böyle?

Bı an göz göze geldiğimiz esnada tam gözlerimi çekecekken konuşmaya başladı. Fatma...

Ben, ben özür dilerim...
Beni sevmenin kıymetini bilemeyip seni sürekli başımdan savdım. Kalbini kırdım belki de... Belki de ağlamana sebep oldum çok özür dilerim dedi.

Benim için artık bunların hiçbir önemi kalmamıştı. Şu an niyetinin ne olduğunu öğrenmek için gelmiştim buraya.

Benimle neden görüşmek istedin diye soru yönelttim kendisine.

Fatma, benim niyetim ciddi. Eğer kabul edersen gideceğim görevden döndükten hemen sonra nikâh günü alalım. Beni bekler misin ?

Ahmet... Ciddi misin gerçekten diyerek gözlerinin içine baktım.
Ciddiyim hemde çok diye cevap verince afalladım...

(Bı an afalladım sen kusuruma bakma aşk evime hoş geldin şarkısı kafamda çalmaya başladı hahahs)

- Ne kadar sürecek bu görev ?

- Bilmiyorum belki 3 belki 9 ay...

- Ahmet gerçekten biraz sonra belki de sözleşeceğiz. Eminsin değil mi ?

- Hayatımda hiç olmadığım kadar kesin bir şekilde eminim.
Bekle beni ceylan gözlüm.
Şimdi gitmem gerekiyor dönünce inşaallah bir yuva kurmak için adım atacağız sen şimdiden kendini hazırla ;)

Bı an sesim titremeye başladı... Allah'a emanet ol sağ salim dön evine derken gözlerimden akan yaşları durduramadım.

Bu adam beni seviyor muydu ? Ne yapmaya çalışıyordu gibi binbir türlü soru ile başbaşa kalmıştım.

bekle demesi, niyetinin ciddi olması... Ne olabilirdi ki ciddiyet değilse.

Artık daha zor bir süreç beni bekliyordu. Bir askerin yolunu gözleyerek elim kalbimde geçecekti günlerim,gecelerim.