- Ne söyliceksin?
-Neyse boşver geçelim.
- Eminmisin?
- Evet
( DEFNE IŞIK )
Bir anlık ona hislerimi söylemeyi düşünmüştüm ama lanet olası utanç duygum bunu engellemişti. Ama ben bu olayı bugün söylicektim o önemsiz bir şey zannetmiş olabilirdi en azından bunu sağladığım için mutluydum ama rahat edemedim ona aşık olduğumu ona söylemedende rahat edemezdim.
( EMRE SÖNMEZ)
Defne bir süre sonra yanıma geldi parti başlamıştı bir kaç kişi denize girmişti ama ben Defne'yi beklemekte kararlıydım gelince onun yolunu kesip ne demek istediğini sorcaktım önemsemediğimi zannetmiş olabilir ama hayır aylar yıllar geçsede o diyeceği 3-4 kelimeyi ağzından çıkartcaktım.
Gözüm yana kaydığında gelen Defne'yi gördüm koşarak yanına gidip bana ne söylemek istediğini sordum sonra
- Önemli bir şey değildi
- Saçmalama Defne senin dediğin her şey önemli.
- Gerçekten önemli bir şey değil
- Defne bak aradan 36 yıl geçse bile ben sana sonunda onu söyletcem o yüzden şimdi söylemen daha mantıklı.
-Emre ben senden-
Tam Defne söylicekken bir çocuk '' PARTİ BAŞLIYORR!'' diye bağırdı ama umrumda değildi tam Defne hazır fırsatı bulmuş gidiyorken kolumla sertçe tutup yanıma çektim ve ona doğru dönüp suratına bakmaya başladım.
- Eee ne dicektin.Emre ben senden dedin sonra
-Sonra şeyy ya gerçekten bi kaç gün daha bekle
- Bak eğer olumsuz bir cevap almaktan korkuyosan bundan korkma çünkü ben herşeye hayır diyen birisi değilim beni biliyorsun
- Emre ben senden hoşlanıyorum yani sana aşığım.
Duyduğum şeyle bir an hayatın şokunu yaşadım daha birbirimizi yeni halimizle gördüğümüz 2 gün olmuştu bu kadar hızlı olmasını beklememiştim.
( DEFNE IŞIK)
Emre sadece gözümün içine baktı beni reddeceğini sanıyorken yanağımda bir dudak hisettim bu kabul etmek demekti demi kabul edilmiştim artık sevgilim vardı ve aynı şehirde yaşıyorduk belki hayattaki aşkın ne demek olduğunu ilk kez üniverstenin 3. yılında öğrenmiştim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐒𝐎𝐍 ( tamamlandı)
Novela Juvenil"bu sefer sonlandımı? " "bizim başlangaçımızda bir sondu"