𝐒𝐎𝐍 ( tamamlandı)

-18-

Emre bana sarılırken nazikçe geri çekildim ve '' Emre sana söylemiştim biraz daha düşünmeye ihtiyacım var istediğin zaman görüşürüz elbette ama...'' diyecek bir şey bulamadım '' ama ne?'' 

'' ama eskisi gibi aramızda bir aşk söz konusu olcağını sanmıyorum''

( EMRE SÖNMEZ )

Biz bunları konuşurken Defne'nin binceği otobüs ikinciye gelmişti ve Defne hiç bir şey söylemeyip gitti ben ortaokuldayken onu çok güzel bulmuştum çok nazik bir kızdı ama pişmandım ona aşık olduğum için pişmandım belki ona aşık olmasaydım şu an kendimi bu halde değil daha mutlu bir halde bulurdum 

Defne'den vazgeçmem imkansızdı ama onu görmeyip ona karşı olan takıntımı azaltabilirdim. Eve geldiğimde koltuğa uzanıp televizyonu açtım haberleri görünce şaşırmamıştım Mert'i tutukluyorlardı nedense bir an gülmüştüm aklıma yine Defne gelince yine ağlıcak gibi oldum. 

Mental sağlımın iyi olmadığına emindim hamile kadınlar gibi bi gülüp,bi ağlıyodum anlaşılan beni çok zor günler bekliyordu.

( DEFNE IŞIK )

Eve gircekken Ela aradı ve deniz kıyısındaki bir kafede buluşmak istediğini söyledi kabul ettikten sonra kafenin adını sordum studcoffe dedi kafenin adını duyunca surat ifadem değişti, bir kafenin isminin bu kadar garip olması sinirimi bozmuştu herhalde psikologdan tekrar destek almaya başlama ihtiyacı duyuyordum.

Studcoffe'ye geldiğimde Ela'nın olduğu masayı girer girmez gördüm Ela'nın karşısındaki sandalyede oturan bir kız daha vardı Ela beni fark edince gel işareti yaptı 

- Naber Defne?

- İyi

- Tanıştırayım bu Duru,benim kankam, benden 1 yaş büyük psikoloji bölümünden mezun oldu 

- Merhaba

- Merhaba 

- Eee Duru, bu kuzenim Defne kendisi hukuk okuyor senden 1 yaş küçük

Hemen sonra Duru'yu annesi aradı ve kalkmak zorunda olduğunu söyledi aslında iyi anlaşabilceğimiz bir kızdı ama fırsat olmamıştı ben bunları düşünürken Ela " Emre abi ile ayrıldınızmı" "o abin değilki senle yaşıt" " Enişteme abi diyebilirim"
" O senin eski ve eski olsa bile müstakbel eniştendi" Emre ile barışmak istiyodum onu seviyordum ama korkuyordum bizim sonumuz gelmiş miydi?

Son, sadece üç harften oluşan bir kelimeden ibaret değildi belki en kısa sözcüklerden biriydi ama söylenince insanda etkisi en uzun süren şeylerden biriydi bir şey sonlanırsa başlaması daha zor olurdu ama son başlangıçın zıttı değildi bir arkadaşınızla sevgili olduğunuzda arkadaşlığınız sonlanır, bir düşmanınızla sevgili olduğunuzda düşmanlığınız sonlanır, sevgilinizle evlendiğinizde sevgliliğiniz sonlanır bir çift olursunuz bunlar mutlu sondur... Mutsuz son yaşadığınızda ise hayatınız yerle bir olur sevgilinizle ilişkinize son verirseniz, arkadaşınızla arkadaşlığınız biter ve birbirinize yabancı gibi davranmaya başlarsanız mutsuz son olur sadece bir şeyde mutsuz son yoktur; düşmanlık belkide mutsuz son riski olmayan tek şey...
Eskiden kitaplarda ve hayatta mutsuz son olmaz sanıyorduk ama belkide hayattaki en yanlış şeydi mutsuz son hayatın her yerinde vardı...