Defne babasını görünce hemen arkasını döndü bende bir şey çaktırmamak için öne doğru yürümeye devam ettim oda arka tarafa yani apartmana doğru gidiyordu. Tam Defne'nin babasının yanından geçicektimki beni durdurdu ve Defne'nin nerde olduğunu sordu bilmediğimi söyleyince uzun uzun baktı ve yalan söylüyorsun dedi
" yalan söylemiyorum Ümit amca"
" söylüyorsun.Hem sen adımı nerden biliyorsun?"
" E defne ile yakın arkadaşız adınızdan haberim var"
" Peki ama Defne'yi ben demin burada senin yanında gördüm ve sarılıyodunuz"
" Ne"
" Yalan söylemek kötü bir şey evlat sevgili olduğunuzdan keşke haberim olsaydı...Ama sizi anlıyorum çünkü bir insan aşık olunca bunu ailesine söylemek zor bir şey gibi gelir çoğu aile bunu anlayışlı karşılar ama gençken bunu anlamak çok zordur tek bir şey var bu yalanı devam ettirmemek önemlidir"
" Aslında bana kalsa size direkt söylerdim çok çekingenliğim olmaz bu konularda ama ben söyleyipte Defne'ye karşı saygısızlık yapmak istemedim sonuçta siz onun babasısınız o yüzden Defne'nin kararları daha önemli"
" Tabii söylememekte senin bir suçun yok Defne'nin de bir suçu yok eğer biraz daha beklemeyi Defne için daha iyi görüyorsan bu konuştuklarımızı ve benim aranızdaki ilişkiyi bildiğimi saklayabiliriz ama en fazla 2 hafta 2 hafta sonra Defne benim öğrendiğimi öğrenmiş olsun"
" Tamam Ümit amca ben artık Defne'nin yanına gidiyim"
" Peki bay bay evlat"
Tam arkamı dönmüş Defne'nin yanına giderken Ümit amca bana seslendi
" Emre bi baksana"
" Efendim Ümit amca"
" Defne senle birlikte kalıyor dimi. Bak yalan söyleme"
" Evet"
" İyi çok ileri gitmeyin hee ona göre "
"Tamam bay bay Ümit amca"
Nedenini bilmediğim bir şekilde utanmıştım normalde böyle şeylerde utanmazdım ama bu sefer garip gelmişti.
Defne'nin gittiği tarafa doğru giderken Defne'yi telefonda biriyle konuşurken gördüm surat ifadesi çok kızgın ve ciddi gözüküyorda yanına gitmek istemedim özel bir şey konuşuyor olabilirdi. Telefon konuşması sonlandığında Defne'nin yanına gittim ama onu gördüğümden bahsetmedim...
( DEFNE IŞIK )
Emre yanıma geldiğinde hiçbir şey belli etmedim demin olan telefon konuşmasında beni Efe aramıştı bu akşam saat gece 01:00'da buluşmak istediğimizi söylemişti en son Efe ile buluştuğumda başıma gelen şeyleri unutamıyordum. Saat gece 01:00'da bu yetmiyormuş gibi onun evinde buluşcaktık gelmezsem diye beni tehdit etmişti annemle babamı kaçırmakla tehdit etmişti yapamazdım bugün o eve gitmek zorundaydım.
Emre ile biraz daha sohbet ettikten sonra alışveriş yaptık evimden kendi kıyafetlerimi alıp Emre'nin evine geçtik 6 saat film izledikten sonra saat gece yarısı olduğunda Emre yatmaya gitti bende yatmak istemediğimi 1 saat sonra arkadaşlarımla buluşcağımı söyledim. Kısaca yalan söyledim saat 1 olunca ister istemez evden çıkıp Efe'nin evine gittim beni içeri aldı onüme kahve koydu ve karşıma oturdu.
( EMRE SÖNMEZ )
Yatmaya gittiğim halde 2 saat boyunca uyku tutmadı 2 saatin sonunda telefonum çaldı arayanın bartu olduğunu gördüm telefonu açtım.
" Alo"
" Alo,naber abi?"
" İyi abi,sen nasılsın?"
" Eee iyi şey dicem ya, müsaitsin dimi?"
" Evet abi"
" Seninki var ya abi"
" Eee"
" Seninkini abi bizim burada görmüşler, yanında da o varmış abi maalesef"
" Benimkinin kim varmış yanında ya"
" İşte hani o varya hani bitane şey vardı ya hani senin hani çocuk"
" Hiç anlamadımki şuan"
" Seninki varya abi seninki"
" Evet, Ha o onun yanınd- kusura bakma abi kapatcam ben"
Defne bana bunu yapmıştı beni o Efe denen salakla aldatmıştı ilk defa bu kadar ağlıyor bu kadar aşk acısı çekiyordum. Bir şey olduğu belliydi zaten soğuk davranıyordu buluşcam dediği arkadaşı Efeydi ama o onun arkadaşı değil sevgilisiydi.
Ben ona karşı ne yanlış yapmıştım,inanmak istemezdim ama Bartu kör değildi ve diğer arkadaşlarımda yapcak bir şey yoktu beni aldattığını bile bile onla daha fazla ilişki kuramazdım
Bana bunu niye yapmıştı, bizim sonumuzu istediği içinmi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐒𝐎𝐍 ( tamamlandı)
Teen Fiction"bu sefer sonlandımı? " "bizim başlangaçımızda bir sondu"
