Toprak Güzeli

30.Bölüm

     Her şey bir anda olmuştu batunun elindeki bıçağı fark etmem ne yapacağını anlamam ve engel olamadan bıçağı kalbine batırması...

    Batunun yanına vardığımda gözleri açıktı kafasını kaldırıp dizlerime koymuştum nefes almakta zorlanıyordu bir şey demek ister gibi ağzını açıyordu ama bunu yapamıyordu.

     "Sus konuşma hastaneye gidicez kurtulacaksın bu kadar kolay değil"

      Kızlar yanıma varmıştı bir kaçının ağladığını gördüm sonra kendimin de ağladığını fark ettim.

     Batu bunu kendine beni sevdiği için yapmıştı suçluydum benim yüzümden olmuştu.

     Aşk bu kadar acı bir şeydi senin sevmen hiçbir işe yaramıyordu ben sevdim belki o da beni sever düşüncesiyle yaşanmıyordu.

    Peki değer miydi? Onu sevmeyen biri için canından vaz geçmek saçmalıktı belki seni sevmiyor belki başkasını seviyor gözünün önünde başkasına aşkla bakıyor evet acıydı hemde fazlasıyla bu acı dayanılmazdı ama bu acının dinmesi için ölmek gerekmiyordu ona baktığınız gibi o başkasına bakıp size bu dünyada yeterince cehennemi yaşatmışken intihar edip asıl cehenneme kendinizi sokmanız ne kadar mantıklıydı.

      İntihar hiçbir şekilde bir kurtuluş değildi acıya dayanamayan insanların mutluluk olarak hayal ettiği bir saçmalıktı.

     Polatlar da gelmişti polata yalvarırcasına baktım polat yanıma geldi abimler şaşkınlıklarını üstünden atıp batuyu yerden yavaş şekilde kaldırdılar gözleri kapanmıştı kafası boşlukta sarkmıştı öldüğüne inanmak istemedim yapmış olamazdı.

     Bende ayağa kalktım abimler batuyu arabaya götürürken bende peşinden gitmek istedim polat beni tuttu arkamdan sıkıca sarıldı çırpındım ama bırakmadı en sonunda pes ettim o da kollarını gevşetti yavaşça yere çöktüm.

     "Benim yüzümden"

    Polat saçıma bir öpücük kondurdu o da benimle birlikte yere çökmüştü önüme geldi yüzümü kaldırıp ona bakmamı sağladı.

    "Senin bir suçun yok bunu o kendine yaptı"

    "Ama onu sevmediğim için oldu"

    "Kimi sevip sevemeyeceğini sen seçemezsin"

    "Ama-"

     Polat beni susturup gözyaşlarımı sildi.

    "Güzelim hiçbir şey senin suçun değil kimi sevip sevmeyeceğini sen seçemezsin belki beni değil onu severdin o zaman ben bunu kendime yapmazdım bir cehennemin içindeyken kendini başka bir cehenneme atmak onun hatası içinde belki beni sever umudunu sen başkasıyla evlendiğinde bitirdi ve bunu o kendine yaptı beklemeliydi acı da çekse uzaktan sevmeyi öğrenmeliydi bunu kendine o yaptı"

     Polatın söylediği sözler biraz daha sakinleşmemi sağladı polat beni yavaşça ayağa kaldırdı ve arabaya bindirdi.

    Birlikte hastaneye gittik polat abimi arayıp nerede olduklarını öğrendi yanlarına gittik ameliyathaneye alındığını söylediler.

      Çok uzun sürmedi bir 10 dakika sonra ameliyathanenin kapısı açıldı ve yüzü kapalı bir şekilde sedyeyle batu dışarı çıkarıldı.

     Hayır diye tekrarlamaya başladım olmazdı bir kişi sırf beni sevdiği için ölemezdi bu olamazdı batunun yanına koştum ölmüş olamazdı.

     "O iyi demi bu sadece bir şaka"

    Doktora baktığımda kafasını önüne eydi.

    "Batu kalk hadi hiç komik değil ben gülmüyorum"