20.Bölüm

250 8 7
                                    


     Gözümü yavaş bir şekilde açtığımda gözüme vuran ışık beni rahatsız etmişti.

    Yattığım yerde dikleştim ve etrafıma baktım burası bir hastane odasıydı.

    Odanın kapısı açıldı kapıya bakınca abimi gördüm.

     Birden gözleri doldu ve hızlıca yanıma gelip bana sarıldı.

     "Abicim her şeyim uyandın sonunda çok korktum abim seni kaybetmekten çok korktum"

    Abim benden biraz uzaklaştı alnımdan öptü saçımın kokusunu derince içine çekti sonrasında ise saçıma küçük küçük öpücükler kondurup saçımı okşadı.

     'Abi noluyor'

    Abim benden uzaklaşınca işaret diliyle bu soruyu sormuştum.

     "Sen o gün evden öylece çıkıp gidince her yerde seni aradık ama bulamadık ertesi gün biri senin hastanede olduğunu söyledi batu okulun ilk günü dövdüğüm o çocuk seni buraya getirmiş nehire atmışsın kendini o kurtarmış iki haftadır da buradasın"

     Olanlar aklıma gelince gözlerim doldu.

    "Ah be abicim neden beni beklemedin bekleseydin bunlar olmazdı sen bilmez misin ben seni bir daha o konağa sokmam iyi olman için her şeyi yaparım niye gittin ha"

   'Sadece yalnız kalmak istemiştim'

     "Güzelim ben yabancı mıyım ben her daim yanında olmadım mı düştüysek beraber düştük kalktıysak beraber kalktık biz hep birbirimizin yanında olmadık mı?"

    Kafamı önüme eğdim hiçbir şey söylemedim.

     "Sen benim kardeşimsin değerlimsin en özelimsin en güzel zaafımsın saçının tek teline zarar gelsin yakarım her yeri. Bir daha sakın kaçıp gitme unutma demir Akgünün gücü ikimize de yeter en ufak şeyde gel abine anlat abin seni her şeyden korur tamam mı güzelim"

     Kafamı usulca olumlu anlamda salladım.

    Abim beni tekrar kendine çekti ve sarıldı bende kafamı göğsüne koyup abimin göğsünde dinlendim.

     Yine berbat bir hale gelmiştim yine düşmüştüm yere ve yine abim vardı yanımda sadece abim belki o gün kriz geçirirken yanımda olamamıştı ama yanımda olmak için deliye dönmüştü.

     Beni düşünen tek kişiydi abim onu kaybetsem ne yapardım bilmiyorum.

         -------------------------------------

     Bir gün geçmişti bugün taburcu oluyordum çok fazla su yuttuğumdan ciğerlerim çok kötü olmuştu ama şuan iyiydim doktor nefes alışverişlerimde bir sıkıntı olursa gelmemi söylemişti.

     Abim taburcu olmam için işlemleri halletti ve üvey babamın evinden gittiğimiz gün beni götürdüğü eve geri götürdü.

     Dün gamzeler gelip geçmiş olsun dileklerini iletip polatın yaptığı şey adına özür dilemişlerdi.

     Şaban dede bile ziyaretime gelip böyle olmasını hiç istemediğini söylemişti.

    Onlara önemli değil demiştim benim bu hale gelmemin nedeni belki onların kanından biriydi ama sorumlusu onlar değildi.

    Kader de ziyaretime gelmişti ve bu iki haftada olan şeyleri bana anlatmıştı.

    Batu beni bulduktan sonra hastaneye getirmiş ve başımda beklemiş o sıra batunun beni hastaneye getirdiğini gören hastanedeki biri abimlere haber vermiş.

Toprak GüzeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin