Yanındaki ise tanıdığım birisiydi.Hem de çok yakından.Özgür.Ortaokuldan tanıyordum kendisini.Bir ara çok yakın arkadaş olmuştuk ama sonra aramız bozulmuştu.3. kişiler tarafından.Geleceğini Yağız daha önce söylemişti.Ama bu kadar erken beklemiyordum.Ağzım bir karış açılmış şekilde bakarken dedim.Çocuk vazgeçecek okuluna geri dönecek şimdi:) Herkesle de iyi anlaşacağa benziyor benim aksime.
Tülay hoca:"Merhaba çocuklar.Özgürle tanışın,bu seneyi onunla kapatacağız herhalde."
Özgür:"Merhaba arkadaşlar,sizinle iyi olacağımıza inanabilirsiniz." Bunu söylerken bana bakıp gülümsedi mi o?
Sonra Tülay hoca derse başladı.Bu kadın bir harika!Kimyayi sevdiriyor bana,diye düşünürken arkadan biri dürttü.Evet kelimenin tam anlamıyla dürttü.Derste rahatsız edilmeye sinir olduğum için bir hışımla döndüm.
"Noluyoo yia?"
Mehmet:"Az daha bağır da hoca da duysun spnhayrani!"
Tülay hoca:"Konuştuklarınızı duymam için bağırmanız gerekmiyor."
Ve tüm sınıf kahkahaya boğulur.Sınıfta gülmeyen iki kişi var o sırada:Mehmet ve ben. Birde Özgür. Bi sn. O niye gülmüyo ya?
Tülay hoca:Hemen kaynatmaya çalışın ders-.
DIRIRIRRIRIIRI (BU ZIL OLUYOR BU ARADA)SEVGILI OGRENCILER VS VS...
"Hocam dersi bizim kaynattığımızdan emin misiniz:) ehehe"
Tabii esprime her zaman ki gibi Arif ve Mehmet gülüyor.Birde Özgür.Bi sn.Çok gözüme takılmaya başladı bu çocuk.Hoca da çıkıyordu zaten.
"Hadi dışarı çıkalım." dedim Arifle Mehmete.
"Ha bu arada derste ne diyordun sen Mehmet?"
Mehmet:"Ha şu mesele.." o sırada Arife bakıp gülmeye başladı.
Arif:"Ya Mehmet...tıtıtı"
"Ne gülüyorsunuz ya pis pis?"
Arif:"Şey ya.Derse sen uzaklara bakarken Ercan taklidini yaptı.Bunun üstüne Mehmette Ercanın taklidini yaptı.Bende Mehmetin taklidini yaptım heheh.Sonra Mehmet seni uyaracaktı da..Şu Özgür denen çocuk araya girdi.Ne yapıyosunuz ayıp değil mi gibisinden."
Bende çocuklara tam yüzümü dönmüş,arkaya doğru yürüyordum.Zaten okulda hep böyle yürüyorum.Arifle Mehmet bir anda durdular.Noluyor demeye kalmadan birine çarptım.Önüme bir döndüm...Karşımda ki...Özgür!
