KAÇAN KOVALANIR | MINSUNG

8 :: HAN

az önceki halinden eser yoktu. gülümseyerek "ah iyi misin? yardım etmeme izin ver" bir elini boynuma, diğerinide belime koyarak yavaşça kaldırdı ve elimi omzuna koydu.

bu kadar kolay mıydı? ben neden bu kadar zorlandım ki?

"japonlar bu tekniği çok kullanıyor"

japon demesek? anısı var.

şu acıyı ve sinir bozucu durumu biraz daha yaşarsam japonyayı yok edeceğim...

"görünüşe göre yurt arkadaşıyız, ben han" elini uzattı ve elini sıkmamı bekledi.

ardından hala acıyla sırtımı tuttuğumu görünce elini indirdi ve beni koltuğa yatırıp yastıkları ayarladıktan sonra geriye çekildi.

"sana çay yapacağım, bu iyiliğimi unutma"

tıpkı bir kral gibi göz devirerek dikkatim onda değilmiş gibi davranarak umursamazca başımı salladım. aslında sırtım ortadan ikiye ayrılmış gibi acıyordu..

yaklaşık 10 dakika sonra çayları masaya koyarak yanımdaki sandalyeye oturdu ve televizyonu açtı.

"afiyetle iç"

telefonumu açarak jisung lolipopundan mesaj gelip gelmediğini kontrol ettim. tabii ki gelmemişti.

wltjd914
---

ne sanıyon okum sen kdbdimi
ılum*
olum*
kendimi*
kendini*

cevap versene amk

--- *watty sebepsizce fotoğraf eklememi engelliyor, o yüzden fotoğraf ekleyemedim*

hala cevap beklerken yukarıdan gelen mesaja tıkladım.

şaklaban hyunjin
*

vesikalık fotoğrafını atıyor*

şaklaban hyunjin : şöyle hayatınıza girsem ne yapabilirsiniz ki

1.40 (changbin) : ananı sikerdim senin

biraz gergin seungmin : bizim mahallenin önünden geçme kanki

*şaklaban hyunjin gruptan ayrıldı*

*şaklaban hyunjin gruba eklendi*

şaklaban hyunjin
*

okul sırasında jeonginle olan fotoğraflarını attı*

şaklaban hyunjin : sevgili seo changbin, annenleyiz

1.40 (changbin) : oooooo jeongin

biraz gergin seungmin : sizin işiniz gücünüz yok mu amınakoyim sürekli yazıyosunuz

dedem 2 (chan) : fakültedekilere jisungun tibini sordum

biraz gergin seungmin : chan yaşlısın falan da gözünde mi bozuldu amk

dedem 2 (chan) : tipini*
ve herkes sincaba benzediğini söyledi

şaklaban hyunjin : seungmin mi
benzemiyo ki
bence

biraz gergin seungmin : ben ne alaka

1.40 (changbin) : ben bu kadar salak içinde nası hayatta kalıyorum aq

şaklaban hyunjin : sen çok akıllısın sanki knk

biraz gergin seungmin : hyunjin ilk defa haklı

siz
chan başka bişey demediler mi aq sincap ne nerden bulcam sincaba benzeyen birini

dedem 2 (chan) : kısa boylu ince belli, sesi güzelmiş

şaklaban hyunjin : waowww bu bilgilerle hemen buluruz zaten

1.40 (changbin) : ya sen bi kes aq

-----

telefonu masanın üstüne bıraktım ve han'a baktım, esnedikten sonra şarkı mırıldanarak ayağı kalktı.

"sohbetine doyum olmuyor, ben uyumaya gidiyorum"

"iyi"

---

hala düşünürken tavana bakarak kafamı koltuğun yanından sarkıtıyordum.

"dedem ne yapıyordur acaba"

ya dedemin istediği her şeyi yerine getirmeden onu kaybedersem? beni toparlayacak kimse yoktu ve olamazdı da, küçüklüğümden beri beni toparlayan tek kişi dedemdi. ayrıca listenin hepsini okuyamamıştım bile.

saçlarımı karıştırarak koltuktan kalktım ve ışıkları söndürüp odama ilerledim.

--- ertesi gün

gördüğüm rüyanın etkisiyle erkenden kalkmış ve geri uyuyamamıştım, sonunda yataktan kalkıp esnedim ve içeri gittim.

saçlarımı karıştırıp esnememe devam ederken salonda esneme hareketleri yapan han'a baktım

"ne yapıyor amınakoyayım bu"

han kafasını benim olduğum tarafa çevirirken beni görür görmez açtığı tuhaf müziği kapattı ve doğruldu.

"g-günaydın"

"sanada"

göz devirerek boğazımı temizledim ve banyo kapısını açtım, ıslak zemine basmamla hafifçe kaydım ve kapı koluna tutundum

"ananıs"

açıkçası tek duam han'ın beni bu halde görmemiş olmasıydı.. lütfen görmemiş olsun.

tabii ben bunu düşünürken arkadan gelen kahkahayla anlamıştım. görmüştü.

selamlar çok uzun zaman oldu açıkçası konuyu bile unutmuşum üstünü tamamlayıp bunu atıyorum yeni bir bölümde daha düzgünce ve açıkça ve uzuncaaaa yazacağımı düşünüyorum sizleri beklettiğim için üzgünümm hala okuyorsanızda teşekkür ederim