Ege Anın şokuyla Arifi bile o an takmamıştı.
"Söylediğim yere gel Ege."
"Tamam Ebru hemen Hemen geliyorum!"
Ege telefonu kapatık cebine koydu ve Arif'e dönerek;
"Erini bulmuşlar sanırım Arif! Oraya gitmem gerek..!"
"Hemen gidelim öyleyse.. Ama kim buldu?"
"Yolda anlatırım hadi çıkalım."
Arif Ege'nin arkasından ışıkları ve ardından Evin kapısını gitleyip arabaya bindi. Ege Arif biner binmez gazladı ve Ebru'nun attığı konuma sürdü Arabayı.
Gözü bir konuma birde yola bakıyordu. Bir anda sessizlik oluşmuştu. Güneş batmış, karanlık çöküyordu. Ege söze girdi;
"Ebruydu arayan, Erin'i bulduğunu söyledi. Attığı konumda.."
"Attığı konuma bakabilir miyim?"
"Tabi, al telefonumu ve bak zaten ezberledim 5 dakikalık bir yol kaldı."
Arif Ege'nin telefonuna uzanarak eline aldı konuma bakıyordu Arif bir anda buz kesmişti.
"Ne oldu Arif? Donup kaldın."
"Ama? Ama burası Emre'nin evi!?"
Ege ikinci bir şokla arabada ani bir manevra yaptı. Ayağını gaza daha sert basıyordu ve hızı arttırmıştı.
"Demek Emre sürtüğü kaçırmış Erin'i!"
"Ege sakin ol, düşündüğün gibi olmayabilir?"
"Tamam belki öyle."
"Ve şu arabayı yavaş sürer misin lütfen! Benim arabamı kullanıyorsun farkında mısın?"
"NE! Peki benim arabam nerde!"
"Senin araban arkadaydı günaydın!"
Ege elini yüzüne götürerek yüzünü buruşturdu. Ve ardından söze tekrar girdi;
"Ben telaştan ne yaptığımın farkında mıyım sanki!"
"Ama onun için endişelenmen güzel birşey.."
"Kimin?"
"Erin. Aranızda çok güzel bir arkadaşlık bağı var. Ama cenan'ın dediği gibi sana darılıp Emre'nin yanına gitmiş olabilir."
"Evet Erin'e değer veriyorum. Ve benim suçum olduğundan şüpheleniyorum dediğin gibi."
Arif yine o masum gözlerle gülümsemişti.
Sonunda Emre'nin evine varmışlardı. Ege sakinliğini korumaya çalışıyordu ve aynı zaman da endişesini. Arif ve Ege hızlı adımlarla yürüdü o eve. Ebru bahçe de bekliyordu. Ege, Ebruyu görünce koşar adım yanına gidiverdi. Ebru da Ege'yi görünce ayağı kalktı. Arif'te arkalarından geliyordu.
"Ege şimdi sakin ol tamam mı? Erin sana herşeyi anlatacak. İçeride Emre ile Cenan konuşuyorlar."
Arif'in dikkatini çekmişti bu konuşma. Cenan'ın orada ne işi vardı? Ne konuşuyorlardı? Tam da bu soruyu Ege sordu;
"Cenan'ın ne işi var orada?"
"Biraz tartışıyorlardı.."
Ege, Ebru'yu dinlemeyip koşar adımlarla Emre'nin evin kapısına yöneldi. Kapının açık olduğunu fark edince hiç düşünmeden içeriye daldı. Gözü başta Erin'i arasada Cenan'nın Emre'yi elleriyle boğazını yerde uzanır bir şekilde sıkarken görünce gözleri büyüdü ve hızlı bir şekilde Cenan ile Emre'yi ayırdı.
Cenan Emre'nin üzerinden çekildikten sonra,ayağa kalkan
emre;
