"Cheol!"
"Jeonghan?"
"Eve gitmiyor musun?"
"Haftalık doldurmam gereken sınıf defterlerini doldurmam lazım, biraz geç çıkarım neden?"
"Hiç, öyle merak ettim."
"Sen, gitmiyor musun?"
"Gitmemi mi istersin?"
"Hayır da yani okul bitti eve gitmiyor musun?"
"Seni bekleyeceğim."
"Beni mi?"
"Evet, bekleyemez miyim?"
"Eğer buradan sonra bir şey yapmak istiyorsan, kusura bakma çıkışta kardeşimi okuldan alıp evde bakmam gerekiyor."
"Olsun en azından çıkışa kadar seninle kalabilirim,, değil mi?"
"Tabii ki neden olmasın, sorman hata."
Seungcheol, gözlerini Jeonghan'dan deftere geri diktiğinde ister istemez gülümsüyordu.
"Neye gülüyorsun sen öyle kikir kikir?""Hiiç, ingilizce hocası bir kelimyi yanlış yazmış da."
"Peki madem öyle olsun."
"Bu arada, kardeşin kaç yaşında?"
"5"
"Çok küçükmüş, adı ne peki"
"Soobin"
"Erkek mi?"
"Hayır, kız"
"Kız çocuklarına bayılırım, beni bir gün onunla tanıştır."
"Eğer çıkışta işin yoksa."
"Benimle gelebilirsin."
"Yani Soobin'i almaya."
"Senin için sıkıntı olmaz mı?"
"Hayır, istemesem sormam."
"O zaman olur!!"
Jeonghan mutluluktan ellerini birbirine çırparken Seungcheol bir yandan ona gülüyor bir yandan defteri doldurma konusunda elimi hızlı tutmaya çalışıyordu.
Hem Soobin'in çıkma saati yaklaşmıştı hem de Jeonghan ile bir iş yapmadan daha rahat bir şekilde konuşabilecekti.
"Ne kadarı kaldı, kardeşini merak ettim. Eminim o da senin gibi çalışkan ve güzeldir."
"Güzel tabii ama çalışkanlığı için bir şey diyemem. Kendisini prenses gibi yetiştiryorlar."
"Bence onu asıl şımartan senmişsin gibi geliyor, bana bile ilk tanıştığımdan beri böyle davranıyordun kim bilir kız kardeşine nasıl davranıyorsundur."
"Hayır, onlar sana özel davranışlar."
"Nasıl yani?"
"Yani şey Soobin'e öyle davranmıyorum genelde her zaman kavga ederiz. Benim sevdiğini düşünmüyorum."
"Senin gibi birini sevmeme ihtimali yok."
"Keşke benim de senin gibi bir abim olsa."
"Abi mi?"
"Evet"
"Belki abin olamam ama arkadaşın olarak her zaman yanındayım!!"
"Arkadaş.."
"Evet, neyse hazır defter işi de bitmişken bunu öğretmenler odasına götüreyim sonra da çıkalım olur mu?"
"Tamam, sen git ben çantanı toparlarım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
remember the rain | jeongcheol
Fanfiction- Sonbaharın ortalarında gelen ani şiddetli yağmurda mahsur(?) kalan Seungcheol'a hiç tanımadığı sarı saçlı bir çocuğun ona şemsiye vermesiyle hayata olan yaşama inancı tekrar açığa kavuşmuştu. -can you remeber the rain⁉️⁉️ [Dec 1 2023 - ongoing]