GİRİŞ

10.2K 561 71
                                    

Hayat, bir simülasyon gibidir.

Çoğalmak isteyen iki insanın sevişerek bir araya getirdikleri, ailesini seçme hakkı sunmadıkları bebeklerin dünyaya gelmesiyle başlar her şey. Bazı bebekler, pamuklara sarılıp dünyaya gelirken bazıları da bir döl israfının ötesine geçemez, bu yüzden hayat; kimseye adil davranmaz. Bazılarımız bir sıfır geride başlarız bu simülasyon gibi olan dünyaya.

Evet, ben bir döl israfıyım.

İki insanın anlık hazlarını gidermek için yaptıkları bir hatadan ibaretim.

Eğer bana doğmadan önce seçme şansı sunsalar elbette ki sıcacık bir yuvada dünyaya gelmek isterdim ancak bana fikrimi bile sormadan yaşamanın çok zor olduğu bir dünyaya zorla getirildim.

Kim olduklarını bilmediğim, daha önce hiç tanışmadığım ailem tarafından herkesin yeni yıl heyecanını kutladığı bir gecede, yılbaşı gecesinde doğduktan birkaç saat sonra çocuk esirgeme kurumunun kapısına bırakıldım. Yeni yıla nasıl girersen öyle olurmuş derler, tam da denildiği gibi dünyaya gözümü açtığım ilk günden belliydi berbat bir hayatım olacağı, öyle de oldu kendimi on sekiz yaşına kadar çocuk esirgeme kurumunun duvarlarının arasına sıkışmış gezinirken buldum.

Aynı kanı taşıdığım biyolojik ailem yoktu belki ama en az o kadar sevebileceğim kardeşler edindim burada. Beş kişilik bir aileydik, herkesin ekibe girmek için can attığı ancak sadece seçilmiş kişilerden oluşan bir ekip. Kardeşlerim için her şeyi feda edebilirdim, hem hangi ağabey etmezdi ki? Onlar, benim yaşama tutunma sebeplerimdi çünkü birbirimizden başka hiç kimsemiz yoktu. Gözüm kapalı hepsine güvenir, iyi olmaları için canımı ortaya koyabilirdim. Asla kopmayacağımızı düşündüğüm, beni öz ailemin yanı sıra sırtımdan asla vurmayacak bir ekiptik biz.

Ancak bir gün her şey simsiyah oldu, çocuk esirgemede büyümüş beş masum çocuğun elleri kana bulandı ve o günden sonra hiçbirimiz eskisi gibi olamadık. Artık aramızdan biri yoktu, öldürülmüştü ve aramızdan bir suçlu ilan edilmesi gerekiyordu.

O suçlu ben ilan edildim.

Hiçbir suçum yokken, arkadaşlarım tarafından ihanete uğrayarak bir katil ilan edildim ve tam da çocuk esirgemeden kurtuldum derken kendimi bu sefer yeni bir dört duvar arasında hapiste buldum.

Tam on yıl. Hayatımda yaşadığım en kötü on sekiz yıllık esaretin ardından daha da kötüsünü yaşadığım bir on yıl daha eklendi akıp giden talihsiz zamanıma.

Ancak şimdi her şey bitti ve ben tekrar döndüm.

Hayatımı benden çalan, bana iftira atan eski ekibim... Onlardan almam gereken bir intikamım var ve bu intikam hepsinin sandığından çok daha acı olarak.

Ben Aslan Aral, çocukluk arkadaşlarımdan oluşan, kardeşlerim dediğim eski üyesi olduğum ekip için geri döndüm.

Soysuz Sersiler Ekibi... Ve bu ekibe intikam için yeniden dahil olabilmek benden sonra aralarına aldığı yeşil gözlü kız Lalin Başer'den geçiyor... 

 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SOYSUZ SERSERİLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin