Shot Thru The Heart (SaMo) | COMPLETED

Chapter 37

Sana's POV

Unti-unti nang nagsi-sink in sa akin ang lahat, totoo nga to. Hindi panaginip ang lahat, ikakasal nako sa babaeng akala ko hanggang bestfriend ko nalang. Kaharap ko na siya ngayon, napangiti nalang ako. 

"Naalala mo yung binigay mong letter nung 1 month kang hindi nakabalik?" tanong ni Momo. Napatango naman ako bilang sagot sa tanong niya, that was a hopeless letter from me. 

-------------- FLASHBACK ----------------

*SANA'S LETTER*

I'm writing this letter for you incase na diko matupad yung pangako kong babalik after 1 month. I want to go back as quickly as I can but I know Dad won't allow me to do that. Wag mong papabayaan yung sarili mo, I already told Jihyo and the others to look after you and to take care of you incase something like this will happen since I'm not there on your side to do those things for you. 

I just want to tell you again that I love you, mahal kita ng higit pa sa bestfriend at kapatid. Naging masaya ako sayo sa mga panahong nakasama kita even though I never got to tell you everything personally. I hope you'll find someone who can fight for you sa kahit sino o sa kung ano pamang sitwasyon. I hope you'll find the happiness without me in it, andyan naman ang mga members to fill in the missing part of your life. Parang sure pako na mahal mo din ako noh? Hahahaha. 

Well, at least I know that you love me as your bestfriend and that is more than enough for me. Take care always. 

Saranghae! My dear friend. 

Saranghae! My Love. 

                                                                                                          Love,

Squirrel. 

----------------- FLASHBACK ENDS --------------------

"Di'ko alam kung anong mararamdaman ko nun kasi kasama ko yung mga membersnung binasa ko yun, mga curious din eh. Hahaha" dagdag pa ni Momo. 

"Naalala ko pa yung araw na yun, natulo pa sipon mo" pang-aasar naman ni Jeongyeon kaya nasapak naman siya ni Momo. Hahahah

"Wag ka nga, pilit lang yung iyak ko nun. Iniisip ko nalang totoo yung letter na yun pero deep inside natatawa nako. Hahahaha" sabi naman ni Momo. 

Kaya ako naman yung pumalo sa kanya "Pinaghirapan kong isulat yun tapos tatawanan mo lang" sabi ko na kunwari nagtatampo. 

"Alam ko naman kasing babalik ka ng Korea, kasi parte ng plano na lagpas isang buwan ka uuwi" sabi niya kaya nakatanggap siya ng kurot sakin. 

"Luhh away na yan. Hahaha" asar naman ni Nayeon unnie. 

"Well, it's a training for Sana na din kasi. Si Tito Kiyoshi nag train sayo diba? Madami kang natutunan sa kanya for sure" dagdag pa ni Momo. 

Well, tama naman siya, after din kasi ng meeting namin nun nagkulong nako sa bahay. Pero kinabukasan Hashimoto na nag-handle sakin, and for me it was a good thing kaysa kay Dad. My life would be in hell of si dad ang nag-handle sakin. 

Ngumiti nalang ako at niyakap si Momo, after all she helped me a lot when I stayed in Japan. I felt hell before I met the Hashimotos but because of this woman beside me, I felt heaven. 

----------------------------------------------

A/N:

Hi guys, thank you for waiting. Sorry for the super late update, na-busy lang talaga sa school daming school works and etc. 

Hope you'll enjoy this update. ^__^ 

Chiao!