San-Cı

5. bölüm İlk öpücük

Hastanede 2. Hafta Batın evher'den
Nesli odasına alındığından beri yanından bir saniye bile ayrılmadan bekledim kendine geldiği zaman da sürekli konuşturdum ama bu sefer güldürmedim. Kendimden bahsettim ondan bahsettik biraz da olsa iyi olduğunu görünce bende kardeşime bakmaya gittim.
Nesli bilen'den
Ne olduğunu bile anlamamıştım ama kasığımdaki sızıya bakılırsa dikişim patlamıştı. Batın getirildiğimden beri başımdan hiç ayrılmamıştı öyle sohbet ederken kardeşinin burada olduğunu öğrenmiştim.
"Ee sen niye burdasın can kurtaran?" "Kardeşim için. Sen?" "3 ay önce kanser teşhisi konulmuştu zaten ama hastahanede yer yoktu bende Sami beyden başkasına ameliyatımı yaptırmak istemediğim için bekledim ve işte burdayım" ellerimi açarak kendimi gösterdim tebessüm etti yanaklarında oluşan çukura baktım sonra doğruldum gülümsemesi daha da genişlesin diye elimle yanaklarını tuttum ve gülümsemesini genişlettim o sırada bişey oldu gözleri dudaklarıma kaydı benimde ellerimin tuttuğu dudağına. Ensesinden tutup kendime çektim ve ilk öpücüğümü batına vermiş oldum ikimizde nefes almayı unutmuş gibi öpüşürken saçını çektim canı acımış olmalı ki ses çıkardı buda beni güldürdü onu öperken dudaklarımda tebessüm meydana geldi geri çekildi daha sonra gülüşümden öptü sonra alnımdan sonra yanıma uzandı kolunu başımın altına koydu başımın üstünden öptü bende onun elini tuttum avucumu öptü öperken avucumu kokladı,sonra bana döndü. "Cenneti senin avucuna koymuşlar sanırım." Güldüm "annelerin avucunun içinde değil miydi o?" Güldü, "sende anne adayısın ama" toplasanız 2 haftadır tanıdığım birine aşık olmuş olmam çok saçma değil miydi? Ama aşkın süresi yoktu ki ilk bakışta ilk görüşte yada ilk dokunuşta bile insan aşık olabiliyorken ben niye aşık olmayayım. Başım göğsünde uyudum ve bu hayatımda uyuduğum en güzel uykuydu sanırım.