bölüm 10 -ihanetin sancılı tadı-

3 0 0
                                    

Kendimi dışarı attığımdan beri kendimi nefes alamıyor gibi hissediyordum. Yoldan geçen rastgele bir taksiyi durdum beni her zaman gittiğim uçurumun kenarına götürmesini istedim adam bana birşeyler soruyordu ama duymuyordum çünkü eğer duyarsam kararımdan vazgeçerdim, bitecekti. Bugün herşey son bulacaktı son bulmalıydı hayat beni bu kadar içinde tutabilmişti. Düşüp kalkıp yalpaladığım bu hayatın da sonuna gelmiştim arkama baktığım sıra Batın'ın arabasını gördüm taksiciye doğru eğilip daha hızlı sürmesini söyledim 5 dakika kadar sonra Batın'ı arkamızda bıraktık biz giderken yağmur atıştırmaya başlamıştı, şimdi ise sanki beni davet eder gibi gök gürlüyor şimşek çakıyordu. 6 dakika kadar sonra orada beni bırakıp giden taksici abinin arkasından 3 dakikadır bakıyordum. Gök tekrar gürleyince kafamı gökyüzüne kaldırdım son sözümü gökyüzüne armağan edip "seni canımdan çok seviyorum demiştim Batın bak şimdi ölüyorum bu da senin için" güldüm ve bir cümle daha söyledim "yada kendimi senden veya sizden kurtarmak için" sözlerimi söylerken uçurumun ucuna doğru ilerliyordum son sözümü söylerken uçurumun ucuna gelmiştim. İçimden kendi kendime cesaretimi toplamaya çalışıyordum, bir adım daha attım.. uçurumun ucuna oturdum gökyüzüne kaldırdım başımı. "İşte şimdi teşekkür ederim herşey için dünya." Bütün eşyalarımı Batın'da bırakmıştım şimdi ise bir hiç gibi ölmek için kendimi cesaretlendiriyordum. Tekrar ayağa kalkmak için hareket ettim, fakat bu sefer hayat beni istedi ayağım kaydı ve ben başımı kayalıklara çarparak denize düştüm. Bu bir son değildi fakat  bir başlangıçtı hikayesi tamamlanmadan ölenlerin başlamadan bitenlerin hikayesiydi bu bizim hikayemizdi.
Batın nesliyi izliyordu tam 500 metre gerisinde ve istediği hamle gelince hemen telefonunu çıkarıp anlaştığı adama mesaj attı.
"İş tamam kız öldü paramı yollayın."

San-Cı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin