You Changed Me [ A Nash Grier Fanfiction, Greek book]

Chapter 13

[A.N : Παιδιά συγνώμη για το προηγούμενο κεφάλαιο ,έγινε ένα λάθος ,είχα γράψει παραπάνω αλλά μάλλον δεν αποθηκεύτηκε εδώ είναι η συνέχεια του 12 και το 13 μαζί. Πάρτε το σαν 13 όλο μαζί]

''Νομίζω πως πρέπει να φύγουμε και εμείς'' είπε ο Carter.

''Να αφήσουμε τα κορίτσια λίγο μόνα τους'' συνέχισε.

''Μην λέτε βλακείες ,σιγά'' είπε η Γεωργία.

''Όχι έχει δίκιο ο Carter''είπε ο Nash.

Αφού χαιρετίσαμε όλα τα παιδιά σιγά σιγά άφησα τελευταίο τον Nash. Με πλησίασε και με αγκάλιασε.

''Θα σου στείλω μήνυμα'' μου είπε σιγανά και μου φίλησε την μύτη.

''Θα περιμένω'' είπα με ένα χαμόγελο που έχει ένα μικρό κορίτσι όταν της χαρίζεις μια κούκλα.

-----------------------------------------------------

*Αργότερα το ίδιο βράδυ*

Από Nash G: Μπορείς να μου κάνεις μια χάρη σε παρακαλώ ;

Από εμένα: Φυσικά

Από Nash G: Μπορείς να βγεις από το μυαλό μου έστω για ένα λεπτό ;

Από εμένα: Μπα , δεν νομίζω. "Γέλασα στον εαυτό μου"

Από εμένα: Μπορεί να αργώ λίγο γιατί ετοιμάζομαι.

Από Nash G: Γιατί που θα πας;

Από εμένα: Θέλουν τα κορίτσια να πάμε για ένα ποτάκι.

Από Nash G: Και τι θα φορέσεις;

Από εμένα: Σε νοιάζει αλήθεια τι θα φορέσω;

Από Nash G: Από πάνω όχι ιδιαίτερα αλλά από κάτω αν είναι αυτά που δοκίμαζες στο mall τότε θα ήθελα να το ξέρω.

Μπορούσα από τώρα να φανταστώ το πρόσωπο του και το χαμόγελο που θα έχει αυτή τη στιγμή. Δεν του απάντησα ,ξεκίνησα να ετοιμάζομαι. Έβαλα ένα ψηλόμεσο τζιν με μία μαύρη μπλούζα με άνοιγμα πίσω (δεν είναι δικιά μου , με ανάγκασαν να την βάλω) και κάτι μπεζ γόβες. Έκανα μπούκλες όλα τα μαλλιά μου και βάφτηκα λίγο.

"Είσαι έτοιμη; " ειπε η Μένια και μπήκε στο δωμάτιο.

"Ναι λίγο κολόνια να βάλω και φύγαμε. "της χαμογέλασα. Όταν τελείωσα βγήκαμε από το δωμάτιο και άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Το σήκωσα χωρίς να δω ποιος είναι.

"Παρακαλώ; " είπα γλύκα.
"Γιατί δεν απαντάς; " άκουσα την φωνή του να λέει από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου και ακουγόταν κάπως θυμωμένος.
"Ετοιμαζόμουν " του είπα.
"Καλά τότε" ειπε και ο τόνος της φωνής του άλλαξε.
"Τι φόρεσες τελικά; " ρώτησε και άκουσα την φωνή του λίγο πιο εύθυμη.
"Δεν θα σου πω τι εσώρουχα φοράω" του φώναξα- ψιθύρισε αλλα παιχνιδιάρικα.
Γελάσαμε και οι δυο.
"Μην με κάνεις να έρθω να δω μόνος μου " ειπε και γέλασε.
"Καληνύχτα Nash ,φιλάκια " του είπα.
"Που; " ειπε
"Σταμάτα ."γέλασα.
"εντάξει, εντάξει. Να προσέχεις και μόλις φτάσεις σπίτι μετά από το ποτό σας ή άμα γίνει κάτι να με πάρεις. " ειπε.
"Είσαι σίγουρος ; θα είναι αργά " του είπα.
"Μπορείς να κάνεις απλά αυτό που σου είπα;" απάντησε με ένα τόνο στη φωνή σαν να του λέω βλακείες.