Chapter 25

877 86 1
                                    

"Ηρέμησε Τζοτζο ,εδώ είναι τα παιδιά. " της είπα ενώ το πρόσωπο της κατευθείαν φώτισε. Μπορούσα να καταλάβω την χαρά της ακόμα και μέσα από την οθόνη. Μίλαγε μέσο Skype και μου έλεγε όπως ανησυχεί γιατί δεν έχει μιλήσει με τον Cam σήμερα. Πριν λίγο ήρθαν τα παιδιά σπίτι μου για να μου κάνουν παρέα μιας και είμαι λίγο άρρωστη αυτές τις μέρες.
"Περίμενε να τον φωνάξω. " της χαμογέλασα.
"CAMERON " φώναξα προς το σαλόνι. Σε μερικά δευτερόλεπτα ξεπροβαλε το κεφάλι του από την πόρτα του δωματίου.
"Χρειάζεσαι κα- " σταμάτησε την πρόταση του όταν είδε την Γεωργία στην οθόνη του υπολογιστή μου.
"Baby girl " είπε με μια γλυκιά φωνή και ήρθε με μικρά βήματα προς το θρανίο μου.
"Εγώ σας αφήνω " είπα και σηκώθηκα από την καρέκλα του γραφείου για να κάτσει o Cam.
Όταν βγήκα από το δωμάτιο κατευθύνθηκα προς το σαλόνι, πριν βρεθώ σε σημείο που μπορούν να με δουν άκουσα να τα παιδιά να μιλάνε.
"Και τι λες να κάνεις; " ρώτησε ο Sammy
"Δεν ξέρω είναι δύσκολο.Πως θα το κάνω ;" είπε σιγανά και ανήσυχα Ο Nash.
"Το καλύτερο είναι να το πεις στην Βάσω. " είπε ο Matt. Τοτε αποφάσισα να εμφανιστώ.
"Να μου πει τι. " χαμογέλασα κάπως κουρασμένα και έκατσα στον καναπέ δίπλα στον Nash.
"Τίποτα " είπε με ένα μικρό χαμόγελο και με φίλησε στο μέτωπο.
"Πως νιώθεις; " άλλαξε το θέμα.
"Έτσι και έτσι. Άλλα καλύτερα να φύγετε, θα σας κολλήσω. " είπα. Νιώθω τόσο άρρωστη. Η μύτη μου είναι μπουκωμένη και σίγουρα έχω ανεβάσει πυρετό αφού νιώθω κρυάδες να διαπερνούν το κορμί μου. Δεν θέλω να τους κολλήσω.
"Ωραία δικαιολογία για να μας διώξεις Βάσω "γέλασε o Jack J.
"Johnson μην το παίρνεις πάνω σου. " είπα και όλοι γέλασαν.
"Ίσως πρέπει να φύγουμε χωρίς Πλάκα τώρα. Θέλω να κάνω facetime με την Μένια. " είπε ο Matt και σηκώθηκε από τον καναπέ.
"Ναι, πρέπει, πάμε " ακούστηκαν σχεδόν από όλους.
"Θα μείνω εδώ σήμερα " είπε ο Nash στον Hayes.
"Cameron φεύγουμε άσε τα μέλια. " είπε ο Hayes.
"Έρχομαι " είπε και βγήκε από το δωμάτιο. Αφού σηκώθηκα και εγώ και ο Nash για να χαιρετίσουμε τα παιδιά άκουσα τον Cam να λέει κάτι στον Nash.
"Πρέπει να της το πεις Nash, μην το αφήσεις για τελευταίο στιγμή." είπε και τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη.
"Αντίο " είπαμε σε όλους και κλείσαμε την πόρτα. Εκείνη τι στιγμή με έπιασε ένας φρικτός πόνος στην κοιλιά και διπλώθηκα στα δύο.
"Βάσω τι έπαθες; " είπε ο Nash ενώ ήρθε κοντά μου με ανήσυχο βλέμμα και έπεσε στα γόνατα για να τον κοιτάξω στα μάτια.
"Πο-πονααω πολ-λλυ" προσπάθησα να πω μέσα από το καινούργιο κύμα πόνου που με διαπέρασε. Δεν μίλησε μόνο με σήκωσε στην αγκαλιά του και με κουβάλησε μέχρι το δωμάτιο μου. Με ξάπλωσε στο κρεβάτι και ξάπλωσε και αυτός δίπλα μου φέρνοντας με κοντά στη ζεστασιά του κορμιού του. Δεν πόναγε τόσο πολύ.
"Τι να κάνω για να νιώσεις καλύτερα; " μου είπε σχεδόν ψιθυριστά.
"Μόνο να μείνεις κοντά μου. " του είπα και έχωσα το κεφάλι μου στον λαιμό του και πήρα μια γερή τζούρα από το άρωμα του.
Ησυχία είχε κατακλείσει το δωμάτιο και ο πόνος πια είχε περάσει. Σήκωσα το κεφάλι μου για να βρω δυο μπλε μάτια να με κοιτάνε κιόλας.
"Τι; " γέλασα.
"Τίποτα " κούνησε το κεφάλι του γελώντας και αυτός.
"Τι έχεις σήμερα; " τον ρώτησα ενώ ανασηκωθηκα και έκατσα καλύτερα στην θέση μου.
"Να απλά ήθελα να σου πω κάτι και δεν ξέρω πως. " είπε και τώρα έκατσε και αυτός καλύτερα και με κοίταζε ευθεία στα μάτια.
"Δεν θα σου θύμωσε στο υπόσχομαι. " τον διαβεβαίωσα, αφού ήμουν σίγουρη ότι αυτό ήταν που τον έκανε να δειλιάσει.
"Σίγουρα; " είπε λίγο ανήσυχος.
"Ναι Nash " γέλασα σιγά.
"Μεθαύριο φεύγουμε για Hawaii και θα λείψω σχεδόν για τρεις βδομάδες. " είπε και τώρα κατέβασε το κεφάλι του.
"Nash ,κοιτάμε" του είπα ενώ πήγα πιο κοντά του και του χάιδεψα το πρόσωπο. Έκανε αυτό που το είπα και τα μάτια του κλείδωσαν στα δικά μου.
"Γιατί φοβόσουν να μου το πεις; " τον ρώτησα χωρίς να βρίσκω λογική στο τρόπο που φερόταν.
"Δεν ήξερα πως θα αντιδράσεις. " είπε.
"Θα γυρίσεις, δεν είναι ότι θα μείνεις και εκεί. Θα μου λείψεις αλλα νομίζω θα αντέξω. " του είπα παιχνιδιάρικα και γελάσαμε. Μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα και με κοίταξε ξανά στα μάτια.
"Είσαι φανταστική. " μου είπε χαμογελώντας σαν μικρο παιδί.
"Και καλά τώρα " είπα γελώντας.
"Δεν έπρεπε να με φιλήσεις. Πως το ξεχάσαμε ρε Nash. Θα σε κολλήσω. " είπα και έχωσα το κεφάλι μου στα χέρια μου.
"Δεν πειράζει. " είπε και με αγκάλιασε ενώ με έκανε να ξάπλωσε με την πλάτη μου να αντικριζει το κρεβάτι.
"Πως δεν πειράζει πώς θα φύγεις μεθαύριο αν είσαι άρρωστος; " του είπα.
" Μην ανησυχείς τόσο πολύ για εμένα. " είπε και μου φίλησε τη μύτη.
"Πόσο είσαι εσύ; πονάς καθόλου; " με ρώτησε ενώ ήταν ακόμα από πάνω μου.
"Είμαι καλύτερα " τον διαβεβαίωσα και χαμογέλασα.
"Θέλω να δω ταινία " γκρίνιαξα μετά από αρκετά λεπτά που ο ένας κοίταγε τον άλλο στα μάτια.
"Τι ταινία ας πούμε ;" ρώτησε ενώ τώρα έφυγε από πάνω μου και έκατσε κανονικά στο κρεβάτι.
"Θέλω να δω το Magic Mike XXL ." γέλασα πονηρά αφού ήξερα οτι αυτή η ταινία είναι πολύ προκλητική και πως δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι αφού εγώ είμαι άρρωστη.
"Το κάνεις επίτηδες για το ταξίδι; " γέλασε σιγά.
"Όχι απλά θέλω να την δω." του είπα ενώ ακόμα γέλαγα.
"Καλώς ,έρχομαι σε λίγο με την ταινία και κάτι να φάμε. " είπε και ενώ πήγε να με φιλήσει στα χείλη εγώ γύρισα για να με φιλήσει στο μάγουλο για να μην το κολλήσω και έφυγε.

----------------------------------------

Δεν είναι πολύ καλό το ξέρω
Μην ξεχνάτε όμως παλιόπαιδα

Vote

Comment

Follow

You Changed Me [ A Nash Grier Fanfiction, Greek book]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora