You Changed Me [ A Nash Grier Fanfiction, Greek book]

Chapter 28

Αφού έψαξα όλα τα ρούχα του για να δούμε τι θα βάλει ,τελικά καταλήξαμε σε ένα μαύρο παντελόνι και μια άσπρη λίγο μεγάλη μπλούζα με το δερμάτινο μπουφαν του.

''Σίγουρα δεν θες να έρθεις μαζί μας;'' με ξανά ρώτησε για χιλιοστή φορά σήμερα ,λίγο πριν βγει από το σπίτι.

''Σίγουρα'' του χαμογέλασα και τον έσπρωξα προς τα έξω.

''Γιατί βιάζεσαι να με διώξεις ;'' είπε γελώντας. ''Μήπως περιμένεις κανέναν;'' είπε και σταμάτησε να περπατάει.

''Άσε τις χαζομάρες'' γέλασα.

''Σ'αγαπώ, δεν θα αργήσω'' είπε απλά και μου έδωσε ένα φιλί στα χείλη. Πάγωσα στην λέξη που ξέφυγε από τα χείλι του. Δεν ήξερα αν πραγματικά ήθελε να το πει ή απλά το είπε έτσι χωρίς να το καταλάβει. Δεν ήξερα τι να απαντήσω.

''Δεν είναι ανάγκη να απαντήσει άμα δεν είσαι έτοιμη ακόμα'' είπε και μου φίλησε το μέτωπο ενώ μου χαμογέλασε και χάθηκε από μπροστά μου. Βρισκόμουν ακόμα σε ένα σοκ. Ήθελα να του απαντήσω αλλά δεν πρόλαβα. Ήθελα να του απαντήσω πως και εγώ τον αγαπώ ,περισσότερο από όσο μπορεί να φανταστεί. Τι θα σκέφτεται τώρα; Ότι ίσως δεν νιώθω το ίδιο; Είναι ψέμα. Ήξερα πως το πήρε ήρεμα και πως δεν ήθελε να με πιέσει αλλά κατάλαβα από την φωνή του ότι δεν περίμενε να μην απαντήσω. Με έπιασε απροετοίμαστη αυτό ήταν όλο. Μπορεί να φαίνεται νωρίς και ίσως είναι νωρίς. Είναι μόνο 2 μήνες αλλά τον αγαπώ και κάθε μέρα τα συναισθήματα μου γίνονται όλο και πιο δυνατά. Φοβάμαι την ταχύτητα που αποκτούν τα αισθήματα μου για τον Nash. Έκλεισα την πόρτα και έπεσα στον καναπέ με την εικόνα του Nash να μου λέει Σ'αγαπώ και εγώ να στέκομαι σαν ηλίθια μπροστά του. Δεν του είπα ούτε να προσέχει. Νιώθω τόσο χαζή. 

*Μέτα από αρκετές ώρες*

Με είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ κοιτώντας τηλεόραση όταν άκουσα την πόρτα να ανοίγει και ένας μεθυσμένος Nash να προσπαθεί να μπει μέσα.

''ΣΣΣΣσσσ,θα την ξυπνήσεις'' είπε ψιθυριστά.

''Nash'' είπα και σηκώθηκα ενώ άνοιξα τα φώτα.

''Είδες την ξύπνησες'' είπε και χτύπησε το κεφάλι του με την παλάμη του, με όση δύναμη είχε δηλαδή. Πόσο είχε πιει για να μιλάει στον εαυτό του και να τον χτυπάει.

''Nash πόσο ήπιες;'' του είπα ενώ πήγα κοντά του.

''Πολλλύυυυ'' είπε και παραπάτησε αλλά ευτυχώς ήμουν κοντά για να τον στηρίξω πάνω μου και να τον πάω προς τον καναπέ.