Pistolen en Rozen

Hoofdstuk 5.

We zitten bij natuurkunde, mn lievelingsvak. Nog 5 minuten totdat de bel gaat. Ik ruim mn spullen op en loop weer naar mn plekje. Yasmine en ik zaten naast elkaar en ik begon haar een paar vragen te stellen over Adam.

"Hoe kent Yassine Adam eigenlijk?" vroeg ik geinteresseerd.

"Mijn broer kent bijna alle Marokkanen." zegt ze en rolt met dr ogen.

"Ja, maar.. Zijn ze goed bevriend?"

"Waarom wil je dit weten?"

"Nou, gewoon. Adam lijkt me best wel leuk hoor.."

"HAHA, wist je nog toen hij je vies aan keek? Toen zei je dat je hem niet mocht 😂 En nu is hij opeens 'leuk?' "

"Je weet dat ik altijd een eerste indruk op iemand heb. En ja, ik mocht hem niet omdat hij me vies aan keek. Maar dat heeft hij uitgelegd en ik heb hem soort van leren kennen.."

"Je leert iemand niet kennen in 1 dag.."

"Yasmien, doe normaal. Ik zat bijna bij elke les naast hem. Hij was gwn aardig enzo.."

"Wauw.."

Ik zuchtte en liep weg. Ik ging alvast bij de deur staan aangezien de bel over 1 min ging. Ik deed even mn ogen dicht terwijl ik aan het staan was. Ineens voelde ik 2 handen op mn schouders. Ik deed mn ogen open en draaide me om. Ik keek in de mooiste groene ogen die er bestonden. niet wetend dat die ogen me zoveel pijn kon doen..

"Hey" zei Adam met zn leuke lach.

"Hey!"

"Wat ga je na school doen?"

"Ik weet niet, jij?"

"Beetje niksen, misschien voetballen in het park met een paar vrienden. Heb je zin om mee te gaan?" zei hij smekend.

"Eh.. ik weet het niet .."

"Geen slechte bedoelingen hoor! Gwn als vrienden naar het park voetballen. En er gaan 2 meisjes , en 2 jongens mee."

"Ik vraag het wel eerst aan mn moeder."

"Is goed, ik hoop dat je mag!"

De bel ging en ik deed de deur open. Hij knipoogte nog naar me en liep weg.

Ik liep naar mn kluis en belde mn moeder. Ik vroeg of ik naar het park mocht en ze zei ja. Ik zei nog dat ik van dr hield en hing op.

Ik liep naar Adam toe en ik zei dat ik mee ging naar het park. Hij was echt blij dat ik meeging, want hij knuffelde me. Ik knuffelde hem terug en samen liepen we naar het park.

Aangekomen in het park zagen we Adam's vrienden. De 2 meisjes droegen een hoofddoek, het stond hun echt leuk eerlijk gezegd. En de 2 jongens droegen gucci petjes en die tasjes. Dat haat ik echt van jongens. We liepn naar ze toe en ik zag al dat die 2 jongens naar me aan het loeren waren.

'Ewaa Zinaaa. Wat doe jij met Adam? Ik ben er ook nog hoor..' zegt 1 van de 2.

'Ibo, hou op. Het is niet leuk voor haar.' Ik keek het meisje met de hoofddoek aan en glimlachte naar haar. 'Hey, ik ben Wassima, en deze jongen hier is Ibrahim, maar we noemen hem Ibo.'

'Oh, oke. Ik ben Sarah. Je hoofddoek staat je echt leuk.'

'Dankje lieverd. Die jongen naast Ibrahim is Khalid, hij is Adam's achterneef. En deze zina(mooierd) hier naast me is Halima.'

'Leuk om kennis te maken.' zeg ik. Ik zie dat Ibrahim iets in Khalid zn oor fluistert. Adam ziet het ook en trekt me mee naar een bankje. 'Wat zouden ze zeggen?' vroeg ik.

'Oh.. Gewoon, niks denk ik.'

Hmm.. ik ging er niet op in en ik keek naar Ibrahim die Halima wilde zoenen. Ik moest lachen want Wassima gaf hem een klap.

'Is Khalid ook spaans/marokkaans aangezien hij je achterneef is?'

'Nee, hij is vol bloed mocro.'

'Oh, hij ziet er wel goed uit hoor..'

Hij mompelt iets en kijkt chagrijnig.

'Maar jij ziet er mooier uit hoor!' zeg ik snel.

Hij glimlacht. Als ik terug wil lachen komt Khalid opeens tussen ons zitten.